ΤΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ ΤΗΣ ΧΑΡΑΣ – Η ΧΑΡΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

Γράφει : Ο Δημήτριος Μητρόπουλος  Αντ/γος ε.α.

Επιτ. Υπαρχηγός. ΕΛ.ΑΣ. Πτυχ. Νομικής και Δημ. Δικαίου και Πολ. Επιστημών Νομικής Σχολής Αθηνών.

Συγγραφέας, Μέλος της Ένωσης Μεσσηνίων Συγγραφέων.

Επαναλαμβανόμενο, αιώνιο, πανανθρώπινο και αναντικατάστατο το αίτημα της χαράς. Ποιός δεν την χρειάζεται? Χαρές ευχόμαστε στους συνανθρώπους μας. Χαρές ευχόμαστε να μας δίνει κι ο Θεός. Ποιός θα μπορούσε να ζητήσει λύπες, δυσχέρειες, δοκιμασίες.

Η χαρά ως συναισθηματική κατάσταση συγκαταλέγεται ανάμεσα στα θετικά συναισθήματα. Τη βιώνουμε σε πολλές διαφορετικές καταστάσεις, όπως για παράδειγμα όταν αποκτάμε κάτι που επιθυμούμε, όταν βρισκόμαστε με ανθρώπους που μας αγαπούν, όταν κάνουμε πράγματα που συνοδεύονται από ευχάριστες αναμνήσεις, όταν ανήκουμε σε ομάδες ανθρώπων που μας αποδέχονται, όταν καταλαβαίνουμε ότι μας εκτιμούν και μας σέβονται και για πολλούς άλλους λόγους που μπορεί να σκεφθεί ο καθένας.

Η εξωλεκτική μας συμπεριφορά όταν βιώνουμε αυτό το συναίσθημα μας κάνει να χαμογελάμε χωρίς να το συνειδητοποιούμε μερικές φορές, το πρόσωπο μας λάμπει, μοιραζόμαστε το συναίσθημα αυτό πιο εύκολα με άλλους ανθρώπους, υπάρχει μια τάση να μιλάμε περισσότερο και με ενθουσιώδη τόνο φωνής.

Είναι εξαιρετικά σημαντικό να παίρνουμε και να δίνουμε χαρά σε κάθε έστω και μικρή περίσταση που μας δίδεται η ευκαιρία, ακόμα κι αν κάποια περίοδος της ζωής μας χαρακτηρίζεται από δυσκολίες. Ακόμα και τότε καλό είναι να εφευρίσκουμε πηγές χαράς οι οποίες προέρχονται από μικρά πράγματα της καθημερινότητας γύρω μας και μπορούν να μας προσφέρουν έστω και πρόσκαιρη ανακούφιση και αλλαγή διάθεσης.

Κάποιοι λένε ότι η ουσία ολόκληρης της ζωής μας είναι να βιώνουμε χαρά. Άλλοι, ότι η χαρά ανεβάζει τη ψυχολογία μας. Σχεδόν όλοι γύρω μας, όμως, ομολογούν πως οι καταστάσεις, τους έχουν φέρει σε τέτοιο σημείο ώστε να έχουν πολύ καιρό να νιώσουν χαρούμενοι. Συνήθως όταν σκεφτόμαστε τη χαρά και πράγματα οι καταστάσεις που μας προκαλούν αυτό το όμορφο συναίσθημα, καταλήγουμε να ασχολούμαστε με όλα εκείνα τα οποία μας τη στερούν.

Μοιάζει σαν, όσο περισσότερο προσπαθούμε και αγωνιούμε να τη φτάσουμε, τόσο πιο δύσκολη να γίνεται η κατάκτησή της. Μας απορροφούν όσα δεν έχουμε, δεν είμαστε, δεν καταφέραμε ακόμη, όσα έχουμε στερηθεί, όσα θα θέλαμε και μοιάζουν – στο τώρα- άπιαστα.

Πολλές φορές οι άνθρωποι αν και καταφέρνουμε στόχους και εκπληρώνουμε επιθυμίες αδυνατούμε να μείνουμε στο συναίσθημα της χαράς, να αφεθούμε ολοκληρωτικά σε αυτήν και να την γευτούμε.

Αντίθετα, «σαμποτάρουμε» τη χαρά μας με το να προχωράμε απευθείας στο επόμενο βήμα, στον επόμενο στόχο με συνέπεια να μας διακατέχει ένα αίσθημα ανικανοποίητου.

Το να πούμε ότι «η χαρά είναι επιλογή» είναι πράγματι μια υπεραπλούστευση κι αυτό γιατί ο καθένας από εμάς βιώνει και έχει βιώσει στη ζωή του γεγονότα και καταστάσεις που το κάνουν δύσκολο πολλές φορές να βρούμε τη γαλήνη που τόσο προσδοκούμε.

Κάθε συναίσθημα που νιώθουμε επηρεάζει τον εγκέφαλό μας και το αντίθετο. Νιώθουμε χαρά στο σώμα μας, εξαιτίας της απελευθέρωσης ντοπαμίνης και σεροτονίνης. Συνεπώς, όταν κάτι που αντιλαμβάνεσαι ως ευχάριστο να συμβαίνει, ο εγκέφαλος μας λαμβάνει σήμα να απελευθερώσει αυτές τις χημικές ουσίες στο κεντρικό νευρικό σύστημα.

Έχετε ποτέ παρατηρήσει ότι όταν νιώθετε ιδιαίτερα χαρούμενοι, το πρόσωπο σας κοκκινίζει ή η καρδιά σας χτυπά δυνατά. Αυτό οφείλετε στην επίδραση του κυκλοφοριακού συστήματος.

Η χαρά συνδέεται με την αυτοεκτίμηση και την προσωπική μας αξία. Είναι η προσωπική δουλειά ζωής με τον εαυτό μας και πηγάζει από μέσα μας…

Σας Ευχαριστώ

Δημήτριος Μητρόπουλος