ΤΙ ΜΠΟΡΩ

Γράφει : Ο Δημήτριος Μητρόπουλος  Αντ/γος ε.α.

Επιτ. Υπαρχηγός. ΕΛ.ΑΣ. Πτυχ. Νομικής και Δημ. Δικαίου και Πολ. Επιστημών Νομικής Σχολής Αθηνών.

Συγγραφέας, Μέλος της Ένωσης Μεσσηνίων Συγγραφέων.

 

ΤΙ πράγματι, απ’ ότι θέλω, μπορώ να κάνω?

Ή αλλιώς, μπορώ να πραγματοποιήσω αυτό που θέλω?

Τι, απ’ ό,τι πρέπει, έχω τις δυνάμεις να κάνω?

Πως μπορώ να εναρμονίσω το “πρέπει” και το “θέλω” με το “μπορώ”.

Στην έννοια του μπορώ περιλαμβάνουμε :

α). Τη συνειδητοποίηση των δυνατοτήτων μας.

Είναι οι σωματικές, οι ψυχικές, οι πνευματικές και συναισθηματικές δυνατότητες, που έχει ο κάθε άνθρωπος. Διαφορετικές στον καθένα, αλλά όλες προορισμένες να δημιουργήσουν έργο.

Θα πρέπει βέβαια να προσέξουμε για να μη μπερδέψουμε τις επιθυμίες μας, με τις δυνατότητές μας. Μπορεί να θέλω να πάω στον Άρη, αλλά υπάρχει δυνατότητα γι’ αυτό?

Ο άνθρωπος κρύβει μέσα του τεράστιο απόθεμα δυνάμεων. Τίποτε δε χαρίζεται στη ζωή. Όλα αποκτιούνται με υπομονή, επιμονή και συνεχή, αλλά και συστηματική δουλειά.

Είμαστε ανώτεροι και πιο δυνατοί απ’ ότι φανταζόμαστε. Όταν οι περιστάσεις μας αναγκάσουν, βγάζουμε από το απόθεμα των δυνάμεών μας.

Ας μη πει λοιπόν κάνεις : “Εγώ δεν κάνω για τίποτα.” Αν μας αρέσει να δείχνουμε πιο μορφωμένοι, ανώτεροι, καλύτεροι κ.λ.π., ας φροντίσουμε όχι απλώς να φαινόμαστε, αλλά να είμαστε τέτοιοι.

β). Την ανάπτυξη όλων των δυνατοτήτων μας, στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό :

Τούτο σημαίνει μια μεγάλη απόφαση, σταθμό στη ζωή μας. Να βελτιώσουμε σιγά – σιγά τα θετικά στοιχεία μας και να καταπολεμήσουμε τα αρνητικά. Αυτό θα γίνει με καθημερινές μικρές προσπάθειες.

Πρέπει να γυμνάζουμε τους μυς του σώματος μας, αλλά να ασκούμε και το μυαλό μας. Να διευρύνουμε το νού μας και να ισχυροποιούμε τη κρίση μας. Νάμαστε αχόρταγοι στη γνώση. Επιδίωξή μας η καθαρή σκέψη.

Μια τσεκουριά στον κορμό ενός μεγάλου δένδρου δεν θα έχει κανένα αποτέλεσμα. Πολλές τσεκουριές όμως καταφέρνουν να ρίξουν κάτω το δένδρο.

Είναι έργο επιμονής, υπομονής, και εξάσκησης.

Κλασικό είναι και το παράδειγμα του Δημοσθένη. Και τικ είχε και βραδύγλωσσος ήταν. Όμως η επίμονη άσκηση στην παραλία του Φαλήρου και μπροστά στον καθρέπτη, είχε ως αποτέλεσμα να γίνει ο μεγαλύτερος ρήτορας όλου του κόσμου.

Πρέπει, λοιπόν, να γίνουμε οι κηπουροί του μυαλού μας και οι διαιτολόγοι της καρδιάς μας και του σώματος μας.

Να καλλιεργούμε και να τρέφουμε τις θετικές συγκινήσεις και να καταπολεμάμε και να εξαφανίζουμε τις αρνητικές.

Θα καταφέρουμε έτσι να αποκτήσουμε :

Ένα σώμα γερό, δυνατό, λιτό και πρόθυμο.

Μια καρδιά καθαρή, γενναία, ανήσυχη, θαρραλέα και ανυπότακτη.

Ένα μυαλό φωτισμένο, ακοίμητο, αγαλήνευτο (που κρίνει δίκαια και αντικειμενικά τις πράξεις, τις ενέργειες και τις σκέψεις του).

γ). Την αξιοποίηση των ικανοτήτων και των δεξιοτήτων μας :

Οι δυνατότητες, που ανακαλύψαμε στον εαυτό μας, ύστερα από την ατομική μας προσπάθεια, θα εξελιχθούν σε ικανότητες και σε δεξιότητες.

Αυτές οι ικανότητες και οι δεξιότητες πρέπει να αξιοποιηθούν για την πρόοδό μας βασικά, για την πραγματοποίηση των στόχων μας.

Κι ας μην περιοριζόμαστε στο να διοχετεύουμε τις ικανότητές μας μόνο στον επαγγελματικό τομέα – που οπωσδήποτε είναι βασικό και ουσιώδες -αλλά και σε έργα κοινωνικά, στην υπηρεσία του συνόλου.

Υπάρχει τόση πολλή ανάγκη! Η προσφορά στην κοινωνική ομάδα εξάλλου ολοκληρώνει το άτομο ως προσωπικότητα, δίνει ένα άλλο περιεχόμενο στη ζωή του.

Σας Ευχαριστώ

Δημήτριος Μητρόπουλος