ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΕΙΣ ΚΑΙ ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΓΝΩΣΕΙΣ

ΠΑΝΩ ΣΤΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ

Γράφει : Ο Δημήτριος Μητρόπουλος  Αντ/γος ε.α. Επιτ. Υπαρχηγός. ΕΛ.ΑΣ. Πτυχ. Νομικής και Δημ. Δικαίου και Πολ. Επιστημών Νομικής Σχολής  Αθηνών.  Συγγραφέας, Μέλος της Ένωσης Μεσσηνίων Συγγραφέων.

Οι βασικές οικοδομικές ύλες, τα λευκώματα, τα λίπη, οι υδατάνθρακες, τα μεταλλικά άλατα, οι βιταμίνες. Αποτελείται ο ανθρώπινος οργανισμός από νερό, λίπη, υδατάνθρακες, βιταμίνες, και μεταλλικά άλατα. Αυτές είναι οι βασικές οικοδομικές ύλες, που η ανώτερη και αδιευκρίνιστη ακόμη σύνθεση τους δίνει τη ζωντανή ύλη. Αν παρακολουθήσουμε έναν οποιονδήποτε ζωντανό οργανισμό βλέπουμε πως αυτός διατρέχει έναν κύκλο εξέλιξις, γεννιέται, ωριμάζει, γερνάει, και τελικά πεθαίνει.

Γεννιέται με μια ορισμένη ανατομο – φυσιολογική συγκρότηση κι η ωρίμανση συντελείται, με αύξηση του όγκου του, ως ένα ορισμένο σημείο και με ποιοτική μετάβαση, από κατώτερα σε ανώτερα επίπεδα.

Ο ανθρώπινος οργανισμός όσο ζη, και για να ζη, συντελεί μερικές βασικές λειτουργίες, που τις λέμε λειτουργίες ζωής, όπως η αναπνοή, η κυκλοφορία, η νευρική και νευροφυσική λειτουργία, έσω εκκρίσεις και αποκρίσεις.

Για να γίνουν οι λειτουργίες αυτές, για να κυκλοφορήσει το αίμα, για να γίνουν οι αναπνευστικές κινήσεις, για να λειτουργούν τα αισθητήρια κ.λ.π. χρειάζεται, μια κάποια ενέργεια. Την ενέργεια αυτή την παίρνει ο οργανισμός, από την καύση των βασικών στοιχείων, που την αποτελούν.

Έξω όμως από αυτές, η ζωή του κάθε οργανισμού και του ανθρώπου ιδιαίτερα είναι συνδεμένες και με άλλες λειτουργίες, πέψις, κίνησις, σκέψεις. Και οι λειτουργίες αυτές, για να γίνουν, έχουν ανάγκη από ενέργεια, την οποία ο οργανισμός παίρνει, κάνοντας από τις οικοδομικές ύλες και ιδιαίτερα τη φορά αυτή από τους υδατάνθρακες.

Θα μπορούσαμε έτσι γενικά και για να διευκολύνουμε στην κατανόηση των ζητημάτων αυτών, να διακρίνουμε τις ύλες τις απαραίτητες για τη ζωή και την εξέλιξη του οργανισμού, σε ενεργειακές που χρησιμοποιούνται για παραγωγή ενέργειας και σε οικοδομικές που χρησιμοποιούνται, για την συγκρότηση και ανάπλαση του οργανισμού.

Τα λευκώματα, τα λίπη και οι υδατάνθρακες είναι και τα τρία, χημικές οργανικές ενώσεις, όπως λέμε. Είναι ουσίες δηλαδή, συστατικά, τα οποία βρίσκονται όπου υπάρχει ζωντανή ύλη. Στα φυτά και στα ζώα. Λεύκωμα π.χ. είναι η ουσία από την οποία αποτελείται το ψαχνό του κρέατος. Λίπος είναι η ουσία, η οποία λέγεται επίσης λίπος και στη κοινή γλώσσα. Τα ξύγκια π.χ. του κρέατος, το μαγειρικό λίπος κ.λ.π.

Επίσης από υδατάνθρακες κυρίως αποτελείται το αλεύρι, τα ζυμαρικά, το ρύζι. Είναι και αυτοί ουσίες σταθερές και δεν πρέπει να προξενεί σύγχυση το όνομα τους.

Το κοινό άμυλο είναι οι υδατάνθρακες των φυτικών ουσιών, των αλεύρων δηλ. κ.λ.π. Λέμε των φυτικών ουσιών, γιατί οι υδατάνθρακες που περιέχονται στις ζωικές τροφές, στα κρέατα κ.λ.π. λέγονται γλυκογόνα.

Τα λευκώματα, τα λίπη και οι υδατάνθρακες, είναι οι κύριες ουσίες από τις οποίες είναι χτισμένος ο οργανισμός.

Ας δούμε αν και κατά τι διαφέρουν τα συστατικά των τροφών, από εκείνα του οργανισμού Είναι τα ίδια, αλλά όχι απολύτως όμοια. Το λεύκωμα δηλ. του κρέατος π.χ. και πολύ περισσότερο των φασολιών, δεν είναι όμοιο με το λέμφωμα του ανθρώπου. Ούτε και τα λίπη και οι υδατάνθρακες.

Το άμυλο (υδατάνθρακας φυτικών τροφών) δεν είναι όμοιο με το γλυκογόνο υδατάνθρακας του οργανισμού). Μετατρέπεται όμως το άμυλο σε γλυκογόνο, και το λεύκωμα των τροφών σε ανθρώπινο λεύκωμα , από το πέρασμα των τροφών από το στομάχι και το έντερο, στο αίμα και τους ιστούς ή τα διάφορα όργανα.

Η μετατροπή αυτή γίνεται κυρίως από το συκώτι (ήπαρ). Το συκώτι είναι επομένως ένα σπουδαιότατο όργανο στην εν γένει υπόθεση διατροφής του ανθρώπου. Είναι το εργαστήριο, μέσα στο οποίο γίνεται η μετατροπή των πρώτων υλών, σε υλικά χρήσιμα για τον άνθρωπο. Άμα το συκώτι αρρωστήσει, όλη η θρέψη διαταράσσεται.

Το σύνολο ων λειτουργιών, με τις οποίες ο οργανισμός, παίρνει από τις τροφές τις απαραίτητες, για τη ζωή και την εξέλιξή του οικοδομικές και ενεργειακές ύλες, και τις χρησιμοποιεί, το λέμε, ανταλλαγή της ύλης.

Την ανταλλαγή της ύλης στο σύνολό της και στις λεπτομέρειές της, δεν την ξέρουμε ακόμη, παρά μόνο σε πολύ στοιχειώδη σημεία.

Πηγή : Ο Γιατρός της Οικογένειας – Ν. Ι. Ζακόπουλος.

Με εκτίμηση

Δημήτριος Μητρόπουλος