ΠΕΡΙΑΝΔΡΟΣ Ο ΚΟΡΙΝΘΙΟΣ
Γράφει : Ο Δημήτριος Μητρόπουλος Αντ/γος ε.α.
Επιτ. Υπαρχηγός. ΕΛ.ΑΣ. Πτυχ. Νομικής και Δημ. Δικαίου και Πολ. Επιστημών Νομικής Σχολής Αθηνών.
Συγγραφέας, Μέλος της Ένωσης Μεσσηνίων Συγγραφέων.
Ο Περίανδρος ήταν ο δεύτερος τύραννος της Κορίνθου, γιός και διάδοχος του τυράννου κυψέλου, ιδρυτή της δυναστείας των Κυψελίδων.
Η μητέρα του ονομαζόταν Κρατέα, παντρεύτηκε τη Λυσίδη που αναφερόταν συχνά σαν “Μέλισσα”, κόρη του Πρόκλη βασιλέα της Επιδαύρου και της Εριστενέας της Επιδαύρου.
Ο Ηρόδοτος μας πληροφορεί, ότι κάποτε ο Περίανδρος ζήτησε συμβουλή από τον τύραννο της Μιλήτου Θρασύβουλο, πως να στερεώσει καλύτερα την αρχή του και έλαβε με συμβολική πράξη την απάντηση, ότι θα έπρεπε να εξοντώσει κάθε ισχυρό αντίπαλο ή αντιδρώντα στο έργο του.
Έκτοτε ο Περίανδρος δεν δίστασε ακόμη και να διαπράξει φόνους των οικείων του.
Έτσι σύμφωνα με το βιβλίο “Ζωή και γνώμες των επιφανών φιλοσόφων”, σε μια κρίση τρέλας χτύπησε άγρια τη γυναίκα του, που αποκαλούσε θωπευτικά “Μέλισσα” και την έριξε από τις σκάλες, με αποτέλεσμα να σκοτωθεί.
Η θλίψη του γιου του Λυκόφρωνα, για τον βίαιο θάνατο της μητέρας του, ήταν τόσο μεγάλη, που κατέφυγε στην Κέρκυρα αποικία των Κορινθίων.
Ο Περίανδρος αν και αγαπούσε τις στρατιωτικές επιδείξεις φαίνεται πως δεν ενεπλάκη σε εξωτερικούς πολέμους.
Τον μοναδικό που οργάνωσε ήταν κατά του πεθερού του, τυράννου της Επιδαύρου, με αιτία τον θάνατο της κόρης του.
Επί εποχής του η Κόρινθος ανυψώθηκε σε δύναμη και ακμή και έφτασε να γίνει θαλασσοκράτειρα.
Εκτός όμως αυτού, ο Περίανδρος υπήρξε και κοινωνικός αναμορφωτής, νομοθέτησε κατά της ασωτίας και της πολυτέλειας, υπέρ της εύρεσης εργασίας σε φτωχούς και φορολογίας των πλούσιων.
Προστάτευσε τα γράμματα και τις τέχνες και κατέστησε την αυλή του κέντρο πνευματικής και καλλιτεχνικής δημιουργίας.
Προσωπικότητα αμφιλεγόμενη, τόσο ώστε ο Πλάτωνας αρνείται να τον κατατάξει μεταξύ των επτά σοφών, ενώ άλλοι μελετητές θεωρούν, ότι υπήρξαν δύο προσωπικότητες.
Ένας ο ευφυέστατος σοφός και άλλος ο πολυμήχανος αλλά απάνθρωπος φονέας, τύραννος της Κορίνθου επί 40 χρόνια.
Η κατάκτηση όμως της θέσεως του μεταξύ των επτά σοφών, όπως αποδέχονται, οφείλεται στη μεγάλη ευστροφία του, το σπινθηροβόλο πνεύμα του και τη θυμοσοφία, όπου τον διέκριναν.
Αγαπούσε τις καλές τέχνες, την μουσική και την ποίηση.
Άλλωστε έγραψε και ο ίδιος 2.000 στίχους με τον τίτλο “υποθήκαι εις τον ανθρώπινο βίον.” Σώζονται λίγα αποσπάσματα.
Στην αυλή του εγκαταστάθηκε ο ποιητής του διθυράμβου Αρίων και το επίνειο της Κορίνθου Λέχαιον, επιλέγει ο Πλούταρχος (βιογράφος, 1ος-2ος αιώνας μ.Χ), ως τόπο για το “συμπόσιο των επτά σοφών” και άλλων επωνύμων της εποχής τους.
Η επινόηση του Πλούταρχου στηρίζεται σε μια επιστολή του Περίανδρου, που σώζεται, όπου προσκαλεί τους άλλους έξι σοφούς στην Κόρινθο.
Θεωρείται φωτισμένος ηγέτης και μεγάλος κοινωνικός αναμορφωτής. Κυνήγησε την αγοραπωλησία των δούλων, φορολόγησε βαρύτερα τους πλούσιους, από τους φτωχούς, τους οποίους έπαιρνε εργάτες στα μεγάλα δημόσια έργα, ενώ συγχρόνως ανέπτυξε την Γεωργική παραγωγή.
Σχεδίασε τη διόρυξη του Ισθμού της Κορίνθου, αλλά όταν κατάλαβε το ακατόρθωτο για την εποχή του, επινόησε τον “δίολκο”, τον πέτρινο δρόμο μήκους επτά χιλιομέτρων, όπου κυλούσαν τα καράβια με τροχούς, από τον ένα κόλπο στον άλλο.
Έτσι αξιοποίησε τα λιμάνια και ανέπτυξε το εμπόριο. Στην εποχή του η Κόρινθος έγινε μεγάλη ναυτική δύναμη, απέκτησε αποικίες, δημιούργησε συμμαχίες, προετοίμασε την τεράστια ανάπτυξη και τον πλούτο της Κορίνθου, για την οποία έγραψε ο γεωγράφος Στράβων στις αρχές του 1ου μ.Χ. αιώνα το περίφημο “Ου παντός πλείνεις Κόρινθον”, δεν μπορεί ο καθένας να πάει στη Κόρινθο.
Από τα 63 αποφθέγματά του, που φανερώνουν ευγένεια αισθημάτων και πρακτική σοφία, επιλέγουμε :
ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ
* Αμαρτών μεταβουλεύσου. (Εάν κάνεις κάποιο σφάλμα, να το αναγνωρίζεις και να το διορθώνεις).
* Καιρόν πρόσμενε. (Περίμενε τον κατάλληλο καιρό).
* Μελέτα. (Να ερευνάς τα πάντα).
* Φίλους ευτυχούσι και ατυχούσιν ο αυτός ίσθι. (Στους φίλους να συμπαρίστασε το ίδιο, είτε ευτυχούν είτε δυστυχούν).
* Χάριν απόδος (Να ανταποδίδεις την χάρη, που σου έκαναν).
Πηγή : Βικιπαίδεια -Περιοδικό “προς την ΝΙΚΗ”.
Με εκτίμηση
Δημήτριος Μητρόπουλος