Μετά την έναρξη των Βαλκανικών Πολέμων ( Οκτώβριος 1912 ) Κρήτες Βουλευτές έγιναν δεκτοί στο Ελληνικό Κοινοβούλιο και ο Πρόεδρος της Βουλής ανέγνωσε Ψήφισμα, σύμφωνα με το οποίο << Η Ελλάς αποδέχεται όπως του λοιπού ενυπάρχει Κοινόν Κοινοβούλιο δια το Ελεύθερον Βασίλειον και δια την Νήσον Κρήτην >>. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος δεν προχώρησε δια να μη διαταράξει τις σχέσεις του με τις Ευρωπαϊκές Δυνάμεις. Αρκέστηκε να αποστείλει στην Κρήτη ως Γενικό Διοικητή το Στέφανο Δραγούμη ( Στις 11 Οκτωβρίου 1912 υπογράφεται Βασιλικό Διάταγμα).
Τα γεγονότα εξελίχθηκαν ταχύτατα, καθώς η ήττα της Τουρκίας ήταν πλέον ορατή. Στις 14 Φεβρουαρίου 1913 αφαιρέθηκαν από το φρούριο της Σούδας οι Σημαίες των Μ. Δυνάμεων και της Τουρκίας. Όλα τα σύμβολα της Τουρκικής Επικυριαρχίας αλλά και κηδεμονίας των Μεγάλων Δυνάμεων είχαν πλέον εξαφανιστεί από την Κρήτη.
Η οριστική Λύση του Κρητικού Ζητήματος δόθηκε με την επιτυχή έκβαση των Βαλκανικών Πολέμων . Με την υπογραφή των Συνθηκών Λονδίνου (17-30 Μαΐου του 1913 ) και του Βουκουρεστίου( 28 Ιουλίου -10 Αυγούστου 1913 ), ο Σουλτάνος παραιτήθηκε από όλα τα δικαιώματά του στην Κρήτη , την οποία παραχώρησε στις Μ. Δυνάμεις της Ευρώπης.
Αργότερα με την κύρωση της Ελληνοτουρκικής συνθήκης ειρήνης του Νοεμβρίου του 1913 ( νόμος 4213 της 11/14 Νοεμβρίου 1913) η Κρήτη περιήλθε οριστικά στην Ελλάδα, όπως χαρακτηριστικά δήλωσε ο Ελευθέριος Βενιζέλος στη βουλή . η ελληνική Κυβέρνησις ανέμενε δια την προσάρτησιν την επικύρωσιν της συνθήκης των Αθηνών, ήτις προεπιβεβαιούσα την συνθήκην του Λονδίνου, αποτελεί και την τελευταίαν λέξην επι του ζητήματος τούτου. και συνεχίζει μόνον με την συνθήκην των Αθηνών, κυρούσαν τα πρωκαταρτικώς συνομολογηθέντα εν Λονδίνω, εκλείπει κάθε ίχνος τουρκικής επικυριαρχίας επί της νήσου ( Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών και Μελετών Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος, Η Ένωση της Κρήτης, Χανιά, 2003 ).
Την Κυριακή 1η Δεκεμβρίου 1913 κηρυχθηκε και επίσημα η Ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα παρουσία του Βασιλέα Κωνσταντίνου και Ελευθέριου Βενιζέλου. Η Ελληνική σημαία υψώθηκε στο Ιστορικό Φρούριο του Φιρκά και στη θέση, όπου άλλοτε κυμάτιζε η τουρκική σημαία , στήθηκε μαρμάρινη επιγραφή, που έγραφε ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑ ΕΝ ΚΡΗΤΗ 1669 – 1913.
Τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων χαιρέτιζαν εκείνη την εποχή το εθνικό γεγονός και έδιναν τον πανηγυρικό τόνο σ’ όλη την επικράτεια << Η Κρήτη τελεί σήμερον Ανάστασιν – Κομισταί της Ενώσεως εις την ωραίαν Νύμφην ο Βασιλεύς Κωνσταντίνος και ο Ελευθέριος Βενιζέλος >> ήταν ο τίτλος της εφημερίδος << Πατρίς >> την 1η Δεκεμβρίου 1913.
Στο πλαίσιο του Παλλαϊκού εορτασμού για την Επέτειο της Ένωσης της Κρήτης με την Ελλάδα , που κράτησε όλη τη χρονιά από την αρχή του 2013 στην Κρήτη , πανελλαδικά και στην ομογένεια , οργανωμένη από το Εθνικό Ιδρυμα <<Ελευθέριος Βενιζέλος >> συμμετέχει και ο Σύνδεσμός μας με αυτή το μικρή ιστορική αναφορά.
Με την έναρξη του πολέμου και τις πρώτες νίκες των ελληνικών όπλων οι πόρτες του ελληνικού κοινοβουλίου άνοιξαν και υποδέχθηκαν τους Κρήτες Βουλευτές. Στις 11 Οκτωβρίου 1912 υπογράφεται Βασιλικό Διάταγμα με το οποίο ο Στέφανος Δραγούμης διορίστηκε Γενικός Διοικητής της Κρήτης.
Με την πράξη αυτή de facto η Κρήτη έγινε τμήμα του Ελληνικού Κράτους δηλ. de facto συντελέστηκε η Ένωση. H de june ένωση, από άποψη διεθνούς δικαίου, συντελέστηκε με τη συνθήκη του Λονδίνου στις 17 Μαΐου 1913 μεταξύ της Τουρκίας και των εμπόλεμων βαλκανικών κρατών. Με το άρθρο 4 της συνθήκης. Η Αυτού μεγαλειότης, ο αυτοκράτωρ των Οθωμανών δηλοί ότι εκχωρεί εις τας Αυτών μεγαλειότητας τους συμμάχους ηγεμόνας την νήσον Κρήτην και ότι παραιτείται υπέρ αυτών πάντων των ων εκέκτητο επί της νήσου ταύτης κυριαρχικών και άλλων δικαιωμάτων.
Αργότερα με την κύρωση της Ελληνοτουρκικής συνθήκης ειρήνης του Νοεμβρίου του 1913 ( νόμος 4213 της 11/14 Νοεμβρίου 1913) η Κρήτη περιήλθε οριστικά στην Ελλάδα, όπως χαρακτηριστικά δήλωσε ο Ελευθέριος Βενιζέλος στη βουλή. η ελληνική Κυβέρνησις ανέμενε δια την προσάρτησιν την επικύρωσιν της συνθήκης των Αθηνών, ήτις προεπιβεβαιούσα την συνθήκην του Λονδίνου, αποτελεί και την τελευταίαν λέξην επι του ζητήματος τούτου και συνεχίζει μόνον με την συνθήκην των Αθηνών, κυρούσαν τα πρωκαταρτικώς συνομολογηθέντα εν Λονδίνω, εκλείπει κάθε ίχνος τουρκικής επικυριαρχίας επί της νήσου ( Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών και Μελετών Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος, Η Ένωση της Κρήτης, Χανιά, 2003 ).
Την Κυριακή 1 Δεκεμβρίου 1913 ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος και ο πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος κατήλθαν στα Χανιά και ύψωσαν την ελληνική σημαία στο φρούριο Φιρκά, στο λιμάνι των Χανίων. Με την συμβολική αυτή πράξη επισημοποιήθηκε η Ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα. 
