ΠΟΣΟ ΚΟΣΤΙΖΕΙ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ….

Γράφει : Ο Δημήτριος Μητρόπουλος  Αντ/γος ε.α. Επιτ. Υπαρχηγός. ΕΛ.ΑΣ. Πτυχ. Νομικής και Δημ. Δικαίου και Πολ. Επιστημών Νομικής Σχολής  Αθηνών.  Συγγραφέας, Μέλος της Ένωσης Μεσσηνίων Συγγραφέων.

Με αυτόν τον τίτλο δημοσιεύτηκε ένα εκτενές ενδιαφέρον άρθρο – ρεπορτάζ στο Κυριακάτικο φύλλο γνωστής εφημερίδος (Περιοδικό “Κ” στην ” Καθημερινή της Κυριακής”, 10 .3.2024).

Στην αναστολή λειτουργίας εκατοντάδων νηπιαγωγείων και δημοτικών σχολείων της περιφέρειας, προχώρησε το υπουργείο παιδείας, για το σχολικό έτος 2023-2024, εξαιτίας έλλειψης μαθητικού δυναμικού. Κενές έμειναν σχολικές μονάδες στην Ήπειρο, στη Μακεδονία στη Θράκη αλλά και σε νησιά, καθώς δεν υπάρχουν μικροί μαθητές, για να λειτουργήσουν. Το δημογραφικό πρόβλημα της τελευταίας δεκαετίας καταγράφεται πλέον και στα μεγέθη, του εγχώριου εκπαιδευτικού συστήματος. Η μείωση των γεννήσεων ήδη έχει επηρεάσει τον αριθμό μαθητών στο Δημοτικό Σχολείο, ο οποίος μειώνεται κάθε έτος ,από τα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας.

Σύμφωνα με τα τελευταία στατιστικά στοιχεία, ο αριθμός των μαθητών της πρώτης τάξης του δημοτικού σχολείου σημείωσε πτώση κατά 16, 5% την πενταετία 2014 -2019.

Πιο συγκεκριμένα ο αριθμός των μαθητών που πήγαν Α’ Δημοτικού το σχολικό έτος 2019 – 2020 υποχώρησε σε 95.700( από 100.000 το 2018 -2019 και 114.600 το 2014 -2015) καταγράφοντας πτώση, κατά 16,5% σε μια πενταετία. Οι εκτιμήσεις για το μέλλον είναι ακόμη πιο δυσοίωνες : μέχρι το 2.100 ο αριθμός των μαθητών των πρώτων δύο βαθμίδων εκπαίδευσης αναμένεται να μειωθεί, κατά 32, 1% (413.000 λιγότεροι μαθητές).

“Οι νέες γεννήσεις είναι όλο και λιγότερες, τα έξοδα όλο και περισσότερα,  με τη δημιουργία οικογένειας να αποδεικνύεται μια πανάκριβη διαδικασία”, παρατηρεί η συντάκτρια του άρθρου.  Και συνεχίζει διερωτώμενη “Αλλά τι χρειάζεται πραγματικά ένα παιδί, για να μεγαλώσει σωστά;” Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής που παρουσιάζονται, “για να μεγαλώσει σήμερα κάποιος ένα παιδί στην Ελλάδα, χρειάζεται περίπου 13.000 ευρώ το χρόνο”. Συγκρίνοντας στη συνέχεια τα μηνιαία έξοδα, αναφέρει ότι “τα έξοδα ενός μέσου νοικοκυριού, με ένα παιδί το 2022 ανέρχονταν σε 2.385 Ευρώ, το μήνα, ενώ ένα ζευγάρι χωρίς παιδιά ξόδευε περίπου 1.340 Ευρώ.

“Η κατάσταση βεβαίως, δυσκολεύει ακόμη περισσότερο για τα φτωχότερα νοικοκυριά ενώ η “εκτέλεση” του οικογενειακού προϋπολογισμού, για μια οικογένεια με παιδιά μοιάζει σε καθημερινή βάση, με δυσεπίλυτη εξίσωση. Το μερίδιο δαπανών για είδη διατροφής και στέγαση για το φτωχότερο 20% του πληθυσμού, ανέρχεται σε 58,1% των συνολικών δαπανών του νοικοκυριού αυτής της κατηγορίας, κάτι που δείχνει – αν μη τι άλλο – πόσο ευάλωτες είναι αυτές οι πληθυσμιακές ομάδες, στις ανατιμήσεις των τροφίμων, στη ραγδαία αύξηση των ενοικίων, αλλά και σε μια ενδεχόμενη αύξηση του ηλεκτρικού ρεύματος και εν γένει της ενέργειας”. Στο τέλος δε του ρεπορτάζ παρουσιάζονται και οι DINks.

TO DINK είναι ένα αρκτικόλεξο που σημαίνει “Dual Income, No Kids” (= διπλό εισόδημα, χωρίς παιδιά) και περιγράφει ένα ζευγάρι χωρίς παιδιά που ζουν μαζί, ενώ και οι δύο σύντροφοι λαμβάνουν εισόδημα. Όμως,  δεν είναι μόνο αυτοί, υπάρχουν και οι DINKWADs, oi DINKWACs αλλά και οι GINKs!

Το DINKWAD προέρχεται, από τα αρχικά των δύο λέξεων διπλό εισόδημα, χωρίς παιδιά, με ένα σκυλί). Πρόκειται για μια “τάση” που βαίνει αυξανόμενη (που αλλού) στην Αμερική (ήδη όμως αυτή η “μόδα”, έχει φτάσει και στην Ελλάδα). Τα τελευταία χρόνια έχει έρθει και στη χώρα μας και ένα “φρούτο”! Κάποια ξενοδοχεία [σύμφωνα με πρόσφατο (9.2.2024) δημοσίευμα, ανέρχονται πάνω από 250, σε όλη τη χώρα] και μάλιστα πολυτελή. ΔΕΝ δέχονται παιδιά (έως 16 – 17 ετών), με τη δικαιολογία ότι τα παιδιά κάνουν φασαρία και ενοχλούν! “Οι πιο πολλοί δεν θέλουν παιδιά στις διακοπές τους, λόγω φασαρίας. Εμείς τους προσφέρουμε αυτό που επιθυμούν, δηλαδή ησυχία, ξεκούραση και απόλυτη χαλάρωση, αναφέρει ο υπεύθυνος ενός τέτοιου ξενοδοχείου. Και βέβαια, απουσιάζουν από αυτές τις πολυτελείς ξενοδοχειακές μονάδες, οι παιδικές χαρές, οι κούνιες, οι παιδικές πισίνες και οι παιδότοποι, καθώς οι DINKs δεν τις χρειάζονται. Και ενώ πριν από λίγα χρόνια, η αναλογία Ελλήνων – αλλοδαπών σε αυτά ήταν συντριπτική υπέρ των ξένων, πλέον σταδιακά το ποσοστό των Ελλήνων τουριστών που, δυστυχώς, τα προτιμά, αυξάνεται.

“Οι DINKs αυτοπροσδιορίζονται ως άνθρωποι που δεν απέκτησαν ποτέ παιδιά, είτε επειδή δεν είχαν την ανάγκη ή την επιθυμία… και ως εκ τούτου μπόρεσαν να επενδύσουν τα χρήματα που εξοικονόμησαν από την ανατροφή ενός ή και περισσότερων παιδιών, σε έναν πιο άνετο τρόπο ζωής…

Σύμφωνα με έρευνες, σχεδόν το 50% των DINKs… ξοδεύουν τα χρήματα, που θα είχαν χρησιμοποιήσει για

την ανατροφή παιδιών, σε ταξίδια”!

Πρόκειται, δυστυχώς, για τον ορισμό της φιλαυτίας και του εγωκεντρισμού! Μάλιστα, “αν παρατηρήσει κάποιος τα βίντεο με τις χιλιάδες ή τα εκατομμύρια προβολές (στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης), η θεματολογία τους κινείται σε ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο: αυτό της καλοπέρασης, των ταξιδιών, της κατανάλωσης. Είναι η προβολή μιας στάσης ζωής που η Ικανοποίηση και η ευτυχία σε αρκετές περιπτώσεις μετρώνται, σε “αεροπορικά εισιτήρια”. Ούτε λόγος, βέβαια, για προσφορά προς τον συνάνθρωπο.

Το γεγονός όμως αυτό ,δεν πρέπει να μας παραξενεύει. Και αυτό γιατί ήδη, εδώ και δεκαετίες, προωθούνται συστηματικά τα δυτικά πρότυπα οικογένειας, αλλά και γενικά ζωής και σχέσεων, τα οποία δηλητηριάζουν την ελληνική κοινωνία. Καλλιεργείται το πνεύμα της κατανάλωσης, της καλοπέρασης, (αυτό που οι νέοι μας χαρακτήριζαν δυστυχώς, ως “ζωάρα!”), της αποφυγής του γάμου, αλλά και της τεχνογονίας.

Η απόκτηση ενός ή δύο μόνο παιδιών, έχει γίνει κανόνας και όποιοι αποκτήσουν περισσότερα και μάλιστα οι Πολύτεκνοι και οι Υπερπολύτεκνοι ιδιαιτέρως θεωρούνται τρελοί και ανεύθυνοι!

Επανερχόμαστε, όμως, στο ερώτημα που έθεσε το ρεπορτάζ. Όχι βέβαια στο “Πόσο Κοστίζει ένα παιδί;”, γιατί η απάντηση σ’ αυτό το ερώτημα είναι προφανής και θα λέγαμε φυσική.

Η αξία του κάθε παιδιού, ως μοναδικό δώρο του Θεού, είναι ανεκτίμητη και δεν μετριέται με χρήματα και άλλα υλικά μέσα! Δυστυχώς όμως, “τα υλικά αγαθά” σε κάποιον βαθμό έχουν αποκτήσει μεγάλη σημασία, αντικαθιστώντας τα συναισθήματα. Οι γονείς επειδή λείπουν πολλές ώρες από το σπίτι, λόγω των εργασιακών τους υποχρεώσεων, προσπαθούν να αντικαταστήσουν την δική τους απουσία με υλικά αγαθά…” (Βασιλική Θέμελη, παιδοψυχίατρος). Το βασικότερο και ουσιαστικότερο λοιπόν, ερώτημα είναι :

“Τι χρειάζεται ένα παιδί, για να μεγαλώσει σωστά”.

Την απάντηση την έδωσε, το ίδιο το ρεπορτάζ, αφού πρώτα παρέθεσε το ποσό που χρειάζεται το παιδί να μεγαλώσει!!! Τελικά, τι πραγματικά όμως, χρειάζεται για να μεγαλώσει ένα παιδί σωστά.

“Ας σκεφτούμε τι έκανε εμάς ευτυχισμένους ως παιδιά, εκείνες τις εποχές, που δεν υπήρχε όλη αυτή η αφθονία επιλογών και υλικών αγαθών”, προτείνει η Βασιλική Θέμελη”.

“Μας έκανε ευτυχισμένους, το να μπορούμε να διασκεδάζουμε (να παίζουμε) με άλλα παιδιά, το να είμαστε με την οικογένειά μας, γύρω από το τραπέζι, να γελάμε και να αστιευόμαστε, ένα ταξίδι στην εξοχή, στην θάλασσα.

Η έννοια της ευτυχίας δεν περιστρεφόταν γύρω από τα υλικά αγαθά, αλλά συνδεόταν με την αγάπη, την ασφάλεια, την οικογενειακή θαλπωρή.”

Ας επανεξετάσουμε, λοιπόν, τις προτεραιότητές μας, ας αλλάξουμε πορεία ζωής και ας στραφούμε στις αξίες και τα ιδανικά της πατρίδας μας (πίστη στο Θεό, αγάπη στην Πατρίδα, την Οικογένεια και τα παιδιά, και αλληλεγγύη στον πλησίον μας), που γαλούχησαν, γενεές επί γενεών.

Ας αφουγκρασθούμε την κραυγή αγωνίας της νέας γενιάς, των παιδιών μας, που η αποτυχημένη υλιστική και εγωκεντρική πολλές φορές διαπαιδαγώγηση, αλλά πρωτίστως το αποτυχημένο παράδειγμά μας, τα έχει οδηγήσει σε τρομερά και επικίνδυνα αδιέξοδα (παραβατικότητα, βία ψυχολογικά προβλήματα), πριν είναι πολύ αργά…!

Παράλληλα, ας βοηθήσουμε, με κάθε τρόπο, υλικό, αλλά πρωτίστως ηθικό, ψυχολογικό και υποστηρικτικό τις πολύτεκνες οικογένειες, να μπουν κόντρα στο ρεύμα, να επιλέγουν και να φέρνουν στο κόσμο όσα παιδιά τους χαρίζει, ο Πανάγαθος Θεός μας!

Πηγή: –airetos, Αυτοδιοίκηση, WWW.airetos. gr

–Ελληνορθόδοξη πολύτεκνη, οικογένεια, περιοδικό.

Με Εκτίμηση

Δημήτριος Μητρόπουλος