ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ–ΤΟ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΣΕ ΝΟΜΟΥΣ ΚΑΙ ΑΡΧΕΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ

Γράφει : Ο Δημήτριος Μητρόπουλος  Αντ/γος ε.α. Επιτ. Υπαρχηγός. ΕΛ.ΑΣ. Πτυχ. Νομικής και Δημ. Δικαίου και Πολ. Επιστημών Νομικής Σχολής  Αθηνών.  Συγγραφέας, Μέλος της Ένωσης Μεσσηνίων Συγγραφέων.

Τι είναι η ομοιοπαθητική Ιατρική.

Η ομοιοπαθητική είναι ένα θεραπευτικό σύστημα κλάδος της Ιατρικής επιστήμης. Έχει επιστημονική ιστορία διακοσίων χρόνων, από τη εποχή που ο λαμπρός Γερμανός ιατρός Σάμουελ Χάνεμαν έθεσε τις πρώτες βάσεις σε επίπεδο συστηματικής μελέτης και έρευνας. Η βασική της αρχή της, ωστόσο, ήταν γνωστή ήδη στην αρχαία Ελλάδα.

Ο Ιπποκράτης στο έργο του “Περί τόπων των κατ’ άνθρωπον” αναφέρει : “Δια τα όμοια νόσος γίνεται και δια τα όμοια προσφερόμενα εκ νοσευόντων υγιαίνονται.”

Η λέξη ομοιοπαθητική, που έχει επικρατήσει και διεθνώς, προέρχεται από τις λέξεις “όμοιον” και “πάθος”. Η ομοιοπαθητική είναι το θεραπευτικό σύστημα που θεραπεύει τα όμοια με τα όμοια, αντιμετωπίζοντας δηλαδή μια ασθένεια, με φάρμακα, που ως φυσικές ουσίες, μπορούν να παράγουν όμοια συμπτώματα σε υγιή οργανισμό.

Κατά την συμβατική ιατρική τα συμπτώματα ενός οργανισμού, προκαλούνται από την ασθένεια. Σύμφωνα με την ομοιοπαθητική τα συμπτώματα ενός οργανισμού συνιστούν αντίδραση ενάντια στην ασθένεια, καθώς αυτός προσπαθεί να την ξεπεράσει. Έτσι η ομοιοπαθητική ιατρική στοχεύει στη διέγερση – ενίσχυση αυτής της αντίδρασης και όχι στην καταστολή της.

Πως λειτουργεί η ομοιοπαθητική;

Η ομοιοποθητική ιατρική είναι μια φυσική θεραπευτική μέθοδος. Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα βοηθούν τον οργανισμό να επανακτήσει την υγεία του, διεγείροντας τις θεραπευτικές του δυνάμεις. Η επιλογή του φαρμάκου από τον ομοιοπαθητικό γιατρό, βασίζεται περισσότερο στην εξατομικευμένη αντίδραση του κάθε οργανισμού ενάντια στην ασθένεια, παρά στην έκφραση χαρακτηριστικών σημείων και συμπτωμάτων της ίδιας της ασθένειας.

Η ομοιοπαθητική ιατρική, έτσι, απευθύνεται σε όλον τον πάσχοντα οργανισμό και δεν αρκείται στο να αντιμετωπίσει τον ασθενή σαν φορέα μιας ασθένειας.

Θεραπεύει τον ασθενή και όχι μόνο την ασθένεια στην πραγματικότητα ο τομέας της ιατρικής που αντιμετωπίζει περισσότερο την ομοιοπαθητική είναι η Ψυχο-Νευρο-Ανοσολογία, ενώ υπάγεται και στην Integrated medicine μια ιατρική κατεύθυνση ολοκληρωμένης θεραπευτικής προσέγγισης που αξιοποιεί τα επιστημονικά τεκμηριωμένα στοιχεία των εναλλακτικών και συμπληρωματικών μεθόδων.

Φάση αντίστασης.

Στη περίπτωση της PNi είναι ενδιαφέρον να παραθέσουμε το γεγονός ότι τα συμπτώματα παρουσιάζονται, όταν το ανοσοποιητικό σύστημα αντιστέκεται στο νοσογόνο αίτιο, στη λεγόμενη φάση αντίστασης. Η φάση αυτή είναι εξαιρετικά σημαντική, για την εδραίωση ενός ισχυρού ανασοποιητικού συστήματος, το οποίο θα έχει και επαρκή ανοσολογική μνήμη. Θα πρέπει εδώ να αναφέρουμε, ότι το ανοσοποιητικό μας σύστημα όπως και ο εγκέφαλος, υπόκεινται σε εκπαίδευση από την πρώτη στιγμή της εμβρυικής μας ύπαρξης.

Ομοίως η βρεφική και παιδική ηλικία παίζουν καθοριστικό ρόλο στην εκπαίδευση αυτή διότι τότε δίδονται οι πρώτες μάχες του οργανισμού με τους νοσογόνους παράγοντες, του περιβάλλοντος. Ο βέλτιστος στόχος είναι η εδραίωση ενός ανοσοποιητικού συστήματος που έχει ισχυρή κυτταρική ανοσολογική μνήμη, ώστε να μπορεί με τις διαδικασίες φλεγμονής, να αντιστέκεται ισχυρά (φάση αντίστασης) και να περνά εύκολα σε φάση ομοιοστασίας.

Ποια είναι η προέλευση των ομοιοπαθητικών φαρμάκων.

Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα έχουν φυσική προέλευση. Προέρχονται κατά κύριο λόγο από φυτά και δευτερεύοντα από ορυκτά, ενώ λιγότερα προέρχονται από το ζωικό βασίλειο. Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα δεν πρέπει να ταυτίζονται με τα θεραπευτικά σκευάσματα, τα βότανα, ούτε βέβαια με τις βιταμίνες και τα ιχνοστοιχεία.

Πρόκειται για φάρμακα με ισχυρή θεραπευτική δράση. Δεδομένου του τρόπου παρασκευής τους,

που περιλαμβάνει μεγάλες αραιώσεις, τα ομοιοπαθητικά φάρμακα, είναι τελείως ασφαλή, μη τοξικά και δεν προκαλούν κανενός είδους εθισμό. Δεν επιφέρουν παρενέργειες και δίδονται με ασφάλεια σε νεογνά, βρέφη, παιδιά, εγκύους ή θυλάζουσες γυναίκες, βαρέως πάσχοντες η ανοσοκατασταλμένους ασθενείς.

Η επιτυχία της ομοιοθεραπευτικής θεραπείας έχει αναγνωριστεί και επιστημονικά τεκμηριωθεί, με πολυάριθμες κλινικές μελέτες που αντανακλούν τη συστηματική εργασία διακοσίων και πλέον ετών.

Διεθνής εκτίμηση.

Η ομοιοπαθητική χαίρει άκρας εκτίμησης παγκοσμίως, από εκατομμύρια ανθρώπους που έχουν δεχθεί τα ευεργετικά της θεραπευτικά αποτελέσματα. Συχνά στη καθημερινή κλινική πράξη αποδεικνύεται αποτελεσματική, εκεί όπου άλλες ιατρικές μέθοδοι έχουν αποτύχει.

Αυτός είναι και ο λόγος της πολύ πρόσφατης ανακοίνωσης του Παγκόσμιου Οργανισμού υγείας

που προτρέπει τις ηγεσίες υγείας των κρατών να ενσωματώσουν στα πλαίσια του Intergrated medicine, τεκμηριωμένες επιστημονικά θεραπευτικές παραδοσιακές τεχνικές, συμπεριλα-μβανομένης της ομοιοπαθητικής.

Η θεσμοθέτηση.

Η ομοιοπαθητική Ιατρική πρέπει να εξασκείται από Ιατρούς, κατέχοντας επισήμως δίπλωμα ιατρικής και άδεια ασκήσεως ιατρικού επαγγέλματος και μετέπειτα εκπαιδευμένοι στην ομοιοπαθητική, όπως αναφέρουν και οι ανακοινώσεις των ιατρικών συλλόγων.

Σε πολλές χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης η άσκηση της ομοιοπαθητικής υπόκειται στα πλαίσια των αντίστοιχων συστημάτων υγείας, όπως για παράδειγμα στη Μ. Βρετανία, στην Ελβετία και στη Γερμανία.

Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα είναι αναγνωρισμένα από τον Ε.Ο.Φ. Πρόσφατες εργασίες αρμοδίων οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης προχώρησαν με γοργούς ρυθμούς, για τη θεσμοθέτηση ενιαίου πλαισίου για όλες τις χώρες μέλη της κοινότητας, σχετικά με την εξάσκηση της ομοιοπαθητικής Ιατρικής στα πλαίσια της Ιατρικής.

Γιατί κατά τη διάρκεια της ομοιοπαθητικής Θεραπείας διακόπτεται η λήψη καφεΐνης;

Η χρήση ή επαφή ουσιών με ισχυρές γεύσεις (καφές – μέντα) και οσμές (κάμφορα) πρέπει να αποφεύγονται, κατά τη διάρκεια της ομοιοπαθητικής θεραπείας.

Πηγή : Περιοδικό ΤΡΙΤΟ ΜΑΤΙ, Σπύρος Κυβέλος, Ιατρός Γενικής Ιατρικής και Ομοιοπαθητικής, Γ.Γ. Ελληνικής Εταιρείας Ομοιοπαθητικής Ιατρικής.

Με εκτίμηση

Δημήτριος Μητρόπουλος.