ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΤΗΣ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΑΣ

Γράφει : Ο Δημήτριος Μητρόπουλος  Αντ/γος ε.α.

Επιτ. Υπαρχηγός. ΕΛ.ΑΣ. Πτυχ. Νομικής και Δημ. Δικαίου και Πολ. Επιστημών Νομικής Σχολής Αθηνών.

Συγγραφέας, Μέλος της Ένωσης Μεσσηνίων Συγγραφέων.

Συκοφαντία ονομάζεται η ψευδής κατηγορία που διατυπώνει κάποιος, για άλλο άτομο. Η λέξη είναι σε χρήση ήδη από την αρχαία Ελλάδα και εμφανίζεται για πρώτη φορά σε γραπτό λόγο, στους Αχαρνείς του Αριστοφάνη.

Στη σύγχρονη Ελλάδα, η συκοφαντική δυσφήμιση αποτελεί ποινικό αδίκημα και περιγράφεται στο άρθρο 363 του ποινικού κώδικα, όπου αναφέρεται ότι :

“Αν στην περίπτωση του άρθρ. 362, το γεγονός είναι ψευδές και ο υπαίτιος το γνώριζε, ότι αυτό είναι ψευδές, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον (3) μηνών. Μαζί με την φυλάκιση, μπορεί να επιβληθεί και χρηματική ποινή και στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων.

(Το αναφερόμενο άρθ. 362 αφορά τη δυσφήμηση, άλλο αδίκημα που τιμωρείται

με φυλάκιση μέχρι δύο ετών ή με χρηματική ποινή).

Η ζωή μας είναι γεμάτη με πειρασμούς και δοκιμασίες. Κανένας όμως πειρασμός

δεν είναι ισάξιος με το να πέσεις σε άνθρωπο ΣΥΚΟΦΑΝΤΗ.

Ο συγγραφέας του βιβλίου των παροιμιών, ονομάζει την συκοφαντία “θανατηφόρο μαχαίρι”.

Κι ο ιερός Χρυσόστομος αναφέρει ότι αυτός που συκοφαντεί τον πλησίον του είναι σαν να τρώει αδελφικό κρέας.

Συκοφαντία είναι η ψεύτικη κατηγορία, η οποία λέγεται με σκοπό να βλάψει τον άλλο. Εκείνο που ωθεί κάποιον να συκοφαντεί τον συνάνθρωπό του είναι η αντιζηλία, η φιλαργυρία, η φιλοδοξία και το μίσος.

Ο άνθρωπος που συκοφαντεί βλέπει μόνο τα ελαττώματα των συνανθρώπων του. Με προδοσίες, με ψευδομαρτυρίες και διαβολές, προσπαθεί να τους κακολογήσει.

Τρέχει να μάθει τι κάνει ο ένας και τι κάνει ο άλλος και αφού το μάθει σπεύδει να τους συκοφαντήσει, με ψέματα και δολιότητες.

Ενώ πλησιάζει κάποιον και του γλυκομιλάει, για να κερδίσει την εμπιστοσύνη του, αργότερα τον προδίδει και τον καταστρέφει. Δεν μπορεί να βάλει ο νους του ανθρώπου το τι σκέφτεται και τι σχεδιάζει, το μυαλό του συκοφάντη.

– Σε τι βλάπτει τους ανθρώπους :

Ο συκοφάντης συνεχώς προξενεί το κακό.

Ανακατώνει τους ανθρώπους. Προξενεί λογομαχίες και συγκρούσεις. Σπιλώνει την τιμή και την υπόληψη αθώων.

Τους συνετούς τους κατηγορεί ως ανήθικους, τους ευσεβείς ως ασεβείς, τους ενάρετους ως υποκριτές και πονηρούς, τους ταπεινούς ως κενόδοξους και υπερήφανους και γενικά διαστρεβλώνει όλες τις Χριστιανικές αρετές.

Με τα ψέματα και τις συκοφαντίες δημιουργεί ταραχή ανάμεσα σε φίλους, Χωρίζει τους άνδρες από τις γυναίκες τους , χωρίζει τα παιδιά από τους γονείς.

Όπου ο συκοφάντης, εκεί οι έχθρες, οι αντιζηλίες, οι μνησικακίες, οι συγκρούσεις.

Ο σοφός Σολομώντας θέλοντας να καταδείξει το μέγεθος αυτού του αμαρτήματος μακαρίζει αυτούς που δεν έχουν γεννηθεί, γιατί δεν αντίκρισαν αυτό το τρομερό αμάρτημα που συμβαίνει στη γη.

– Αντιμετώπιση της συκοφαντίας :

Ίσως έχουμε γευθεί την πίκρα της συκοφαντίας. Και μάλιστα από πρόσωπα οικεία και φιλικά.

Βεβαίως, οφείλουμε να υπερασπιστούμε τον εαυτό μας, για να μην επιτρέψουμε να θριαμβεύσει το ψεύδος.

Να μην αντιδράσουμε όμως άσχημα, σε αυτόν που μας συκοφαντεί και να μην καλλιεργήσουμε μέσα μας αρνητικά συναισθήματα, διότι σίγουρα δεν είναι ισορροπημένος άνθρωπος αυτός, που συμπεριφέρεται έτσι.

Χρειάζεται να τον λυπηθούμε και να τον συμπονέσουμε. Να σκεφτόμαστε ότι είναι αδελφός μας και αντί να οργιστούμε εναντίον του, να παρακαλέσουμε τον Θεό, να ελεήσει και αυτόν, που είναι σκοτισμένος και εμάς να υπομένουμε τη δοκιμασία.

Να προσπαθούμε, να μην κατακρίνουμε τους συκοφάντες μας. Χρειάζεται υπομονή, και ταπείνωση.

Η συκοφαντία είναι λάσπη, που πέφτει επάνω μας και μας λερώνει, – αλλά όπως λένε οι Άγιοι – λάσπη ιαματική, που θεραπεύει τον εγωισμό και την υπερηφάνεια και μαλακώνει τις καρδιές μας.

Αλλά και γι’ αυτόν που συκοφαντεί υπάρχει θεραπεία. Και η θεραπεία θα έλθει, όταν μετανοήσει και δη τα πάθη του.

Όταν αναλάβει και αυτός την ευθύνη για τα λάθη του, που συμβαίνουν γύρω του και συνειδητοποιήσει ότι δεν φταίνε μόνο οι άλλοι, αλλά κυρίως ο εαυτός του.

Όταν πάψει να εμπιστεύεται την κρίση του, γιατί συνήθως τα συμπεράσματα που βγάζουμε για κάποιον είναι εσφαλμένα, επιπόλαια και αποτέλεσμα της δικής μας εμπαθούς καταστάσεως.

Αναφορικά με τη στάση μας, να μην πιστεύουμε αβασάνιστα και επιπόλαια τις κατηγορίες που ακούμε για τους άλλους, ούτε να τις διαδίδουμε.

Να προσπαθούμε να μη δίνουμε αφορμή σε κανένα, να μας συκοφαντήσει.

Αποφθέγματα :

– Πίσω από την πλάτη σου κάποιοι σε κατηγορούν.

– Δεν πειράζει, εν απουσία μου επιτρέπω και να με δείρουν. – (Σωκράτης).

– Μη μου πεις τι είπαν για μένα….

– Εξήγησέ μου, γιατί είχαν τόση άνεση, να το πουν σε σένα. Γιατί???

– Κάποιοι άνθρωποι είναι, σαν τις κλήσεις στο κινητό…

– Στην αρχή έχουν απόκρυψη του χαρακτήρα τους και μετά βλέπεις τι νούμερα είναι.

 

Με εκτίμηση

Δημήτριος Μητρόπουλος