ΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΤΟΥ ΕΡΓΟ ΠΑΤΡΟ-ΚΟΣΜΑ
Γράφει ο Δημήτριος Μητρόπουλος, Αντ/γος ε.α. Επιτ. Υπαρχηγός ΕΛ.ΑΣ.
Πτυχιούχος Νομικής, Δημοσίου Δικαίου και Πολιτικών Επιστημών, Διπλωματούχος
CAM Λονδίνου, Μέλος της Ένωσης Μεσσηνίων Συγγραφέων
Ο Πατρο – Κοσμάς, “φαινόμενος ἁπλῶς, πολλῆς ἔγεμε χάριτος”, όπως γράφει η Παλαιά Διαθήκη.
Έγινε δόκιμος αγιορείτης ασκητής “επήγα εις το Άγιον Όρος και έκλαιγα δια τες αμαρτίες μου” σημειώνει.
Έτσι έθεσε τα θεμέλια της ιεραποστολικής δράσης του. Ιεραποστολή, χωρίς πνευματικές – ασκητικές προυποθέσεις δεν μπορεί να υπάρξει στην Ορθοδοξία.
Όταν η ιεραποστολική δραστηριότητα θεμελιωθεί, απλά στην ατομική ηθική και την ακαδημαϊκή γνώση, τότε εισάγεται ο δυτικός ακτιβισμός, στη πράξη.
Ο Πατροκοσμάς ανήκε στη παράταξη των κολλυβάδων και υπάρχουν αποδείξεις, γι’ αυτό. Η ησυχαστική δε εμπειρία του, ήταν προϋπόθεση της θεολογίας του.
Είναι πατρικός κατά πάντα, και αυτό προέρχεται από τις κοινές με τους Πατέρες εμπειρίες του.
Και με την χάρη των λόγων του και της αγιασμένης του ψυχής, δημιούργησε έργο μέσα στις καρδιές και μέσα στη σκλαβωμένη Ρωμιοσύνη.
Ο Πατρο Κοσμάς, μεγάλος αθλητής του πνεύματος, άθλησε με αυταπάρνηση και έτυχε των επουρανίων επάθλων.
Εμείς οι απλοί άνθρωποι, οι σημερινοί Έλληνες, τι κάνει ο καθένας μας, αθλεί ή υπνεί?
Καιρός “ώρα ημάς εξ ύπνου εγερθήτω” (Απ. Παύλος).
Η ηθική αδράνεια, η ηρεμία της συνείδησης, η πνευματική αδρανοποίηση, η έλλειψη ηθικής, η τραγική μοναξιά, η απόγνωση, όλα αυτά και όχι μόνο, πρέπει να οδηγήσουν τον σύγχρονο άνθρωπο, στο δρόμο της επιστροφής, στο δρόμο της ορθόδοξη πίστης.
Και αυτόν τον δρόμο τον δείχνει ο μεγάλος “διδάσκαλος του δούλου γένους”, που μπορεί να λάμψει και να οδηγήσει, μπορεί να λειτρώσει και σήμερα.
ΑΓΑΠΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΔΕΛΦΟ
Ο Πατρο Κοσμάς θεωρείται πρωτοπόρος, αναμορφωτής “και κοινωνιστής” που με τη δράση του και το λόγο προσπάθησε να αναμορφώσει αυτήν την κοινωνία, ζητώντας επίμονα την κοινωνική δικαιοσύνη.
Εργάστηκε για την δίκαιη κατανομή των βαρών, την ισότητα των δικαιωμάτων, την κοινωνική και κρατική πειθαρχία και την ορθή χρήση του πλούτου.
Υπέδειξε τις κοινωνικές υποχρεώσεις των πολιτών, την περίθαλψη των πτωχών και ορφανών παιδιών, την ανύψωση της γυναίκας και την ισότητα της με τον άνδρα.
Ακόμη υποστήριξε τη χαρά της εργασίας και τη δίκαιη αμοιβή των κόπων των τίμιων εργατών.
Το ηθικό και κοινωνικό περιεχόμενο του έργου του, είναι ριζοσπαστικό και επαναστατικό, για την εποχή του.
Τον ανυψώνει σε εθνικό και ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ αναμορφωτή, από τους πολύ λίγους, που εμφανίστηκαν μέχρι σήμερα, στον Ελληνικό ορίζοντα.
Η πατρίδα δεν έχει αξιολογήσει ακόμα, το μεγάλο αυτό έργο του και την προσφορά του.
Ένα οργανωμένο σύνολο για να ζήσει αρμονικά και να προοδεύσει, χρειάζεται την αμοιβαία αγάπη, τον αλληλοσεβασμό και την αλληλοεκτίμηση των μελών του.
Χωρίς αυτά είναι αδύνατο να υπάρξει ομόνοια, σύμπνοια και συνεργασία.
Ο Πατρο – Κοσμάς, βίωνε καθημερινά τις στερήσεις του ελληνικού λαού, που τον οδηγούσαν σε δυστυχία και αβεβαιότητα, για την ύπαρξή του.
Η καταπάτηση των δικαιωμάτων των πολιτών και η στέρηση της στοιχειώδους ελευθερίας ήταν πασιφανές, με αποτέλεσμα να φουντώνει το μίσος και η οργή εναντίον του κατακτητή.
Όλα αυτά, σε συνδυασμό με την κακή και μεροληπτική εφαρμογή των νόμων, ήταν από τα βασικά προς επίλυση προβλήματα, γιατί μετέτρεψαν το λαό σε μάζα, που έπρεπε να δαμαστεί και να γίνει κοινωνία.
Δύο βασικής σημασίας αξιώματα, που πρέπει να διέπουν το ιστορικό “γίγνεσθαι”, του κόσμου, είναι για τον Άγιο Κοσμά,
Η ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ Η ΑΥΤΟΤΑΠΕΙΝΩΣΗ.
Σ’ αυτά στηρίζεται όλη η διδασκαλία του.
Ο Πατρο – Κοσμάς συνιστούσε την αγάπη, την αλληλεγγύη μεταξύ των Χριστιανών και την Δικαιοσύνη.
Η Κομφουκιστική ρήση “ο συ μισείς ετέρω μη ποιήσεις” απαντάται πολύ στα κείμενα των Διδαχών.
Είναι ο “χρυσός Κανών” του Ευαγγελίου, που τον συναντάμε σε όλες τις θρησκείες.
“Πάντα οὖν ὅσα ἂν θέλητε ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι, οὕτω καὶ ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς. (Ματθ. Ζ, 12)”
Ο Άγιος συμπληρώνει και επεξηγεί :
“Οπου θέλει να πει : εκείνο, που εσύ μισείς και δεν θέλεις να σου το κάμει άλλος και μήτε εσύ να το κάμεις εις άλλον.
Εκείνο πάλι, όπου θέλεις και αγαπάς να κάμει άλλος εις του λόγου σου, εκείνο κάμε και εσύ εις τον άλλον.”
Σας ευχαριστώ
Δημήτριος Μητροπουλος