ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ
Γράφει : Ο Δημήτριος Μητρόπουλος Αντ/γος ε.α.
Επιτ. Υπαρχηγός. ΕΛ.ΑΣ. Πτυχ. Νομικής και Δημ. Δικαίου και Πολ. Επιστημών
Νομικής Σχολής Αθηνών.
Συγγραφέας, Μέλος της Ένωσης Μεσσηνίων Συγγραφέων.
– Αν είσαι αληθινός Θεός, δείξε μας ένα θαύμα για να πιστέψουμε!… επέμεναν πεισματικά οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι.
Κι ο Κύριος αποκρίθηκε :
– Θαύμα θέλετε, αλλά θαύμα δεν θα δείτε εξαιτίας της απιστίας σας. Άλλωστε αρκεί ένα και μόνο για να πιστέψετε : “το σημείον Ιωνά του προφήτου”.
Όπως δηλαδή κάποτε ο προφήτης, ήταν τρεις μέρες και τρεις νύχτες, μέσα στην κοιλιά του κήτους κι έπειτα βγήκε ζωντανός, έτσι και ο υιός του ανθρώπου θα μείνει μέσα στον τάφο, επί τρία μερόνυχτα κι έπειτα θα αναστηθεί. (Ματθ. ιβ’ 38-40).
Η ανάσταση! Αυτό είναι το πιο θαυμαστό σημείο του υιού του Θεού, το θαύμα των θαυμάτων, μπροστά στο οποίο συντρίβεται η ανθρώπινη λογική, καταρρίπτονται τα επιχειρήματα των αθέων, φανερώνεται η υπεροχή της αληθινής πίστεως, έναντι κάθε ψευδοθρησκίας.
Η αλήθεια, ότι ο Χριστός απέθανεν…
και ότι ετάφη και ότι εγήγερται τη τρίτη ημέρα κατά τας γραφάς”, αποτελεί ομολογία πίστεως και βάση της διδασκαλίας των Αγίων Αποστόλων, την οποία κατέγραψε ο Απόστολος Παύλος (Α Κορ. ιε 3-4) και οι άγιοι Πατέρες, τη συμπεριέλαβαν στο Σύμβολο της Πίστεως στο 5ο άρθρο του.
Τι είναι όμως αυτό που μας βεβαιώνει, για την Ανάσταση του Χριστού;
ΑΡΘΡΟ 5ο
“Και αναστάντα την Τρίτη ημέρα κατά τας γραφάς”.
Αν μελετήσουμε το γεγονός της Αναστάσεως κατά τας Γραφάς”, όπως επισημαίνεται στο Σύμβολο της Πίστεως, τότε, θα ανακαλύψουμε πολλές έγκυρες μαρτυρίες, που μας βεβαιώνουν για τη θεμελιώδη αυτή αλήθεια, της πίστεώς μας.
Πιο συγκεκριμένα, οι ιστορικές μαρτυρίες που καταγράφουν οι ιεροί Ευαγγελιστές θα μπορούσαν να συνοψιστούν σε δύο βασικά επιχειρήματα :
Τον κενό τάφο και τις εμφανίσεις του ίδιου του αναστάντος.
1. Ο κενός τάφος
Και οι τέσσερις ιεροί Ευαγγελιστές αναφέρουν τις σχετικές διηγήσεις με την ταφή και την ανεύρεση του κενού τάφου.
Με τον τρόπο αυτό φαίνεται η Ανάσταση ως ιστορικό γεγονός, το οποίο έλαβε χώρα σε συγκεκριμένο τόπο (“εν τω καινώ μνημείω”, δηλαδή σε έναν καινούργιο τάφο, όπου κανείς άλλος δεν είχε ενταφιαστεί) και σε ορισμένο χρονικό πλαίσιο (τη Τρίτη ημέρα”).
Βέβαια, από την πρώτη στιγμή οι εχθροί του Χριστού επιχείρησαν να διαβάλουν το γεγονός της Αναστάσεως.
Έτσι δωροδόκησαν τους φύλακες του τάφου, προκειμένου να διαδώσουν ότι, ενώ είχαν αποκοιμηθεί, οι μαθητές του Χριστού έκλεψαν το νεκρό σώμα Του.
Αλλά πόσο αξιόπιστοι μπορούν να θεωρηθούν άνθρωποι που μαρτυρούν, για γεγονός που συνέβη ενώ κοιμούνταν;
Και γιατί δεν παραπέμθηκαν σε δίκη, από τους άρχοντες, για πλημμελή επιτέλεση καθήκοντος;
Γιατί ακόμη οι Ιουδαίοι δεν έκαναν εξονυχιστική έρευνα, ώστε να βρουν το τάχα κλεμμένο σώμα και να το φανερώνουν.
Άλλοι ορθολογιστές υποστήριξαν ότι ο Χριστός, δεν είχε πεθάνει πραγματικά, αλλά είχε πέσει σε λήθαργο ή κάποιο είδος λιποθυμίας.
Ωστόσο οι Ιεροί Ευαγγελιστές αναφέρουν ξεκάθαρα ότι ο θάνατός Του, κατ’ εντολή του Πιλάτου, πιστοποιήθηκε από τους στρατιώτες και τον επικεφαλής Αξιωματικό.
Επιπλέον, έστω και αν έθαψαν ζωντανό τον κ. Ιησού, με τον τρόπο που τον είχαν τυλίξει και αρωματίσει, θα είχε πεθάνει από ασφυξία!
Αλλά κι αν ακόμη κατόρθωνε να επιζήσει, ύστερα από εκείνη την μαρτυρική πορεία, προς τον Γολγοθά και την οδυνηρή Σταύρωση, πως άντεξε τρεις μέρες μέσα στον τάφο, κι έπειτα βρήκε δυνάμεις να παραμερίσει τον ογκώδη λίθο και να περπατήσει αρκετά χιλιόμετρα, μέχρι το χωριό Εμμαούς….
Αδιέξοδα τα ερωτήματα. Γι’ αυτό και ο ιερός υμνογράφος συμπεραίνει :
“Μη πλανάσθε …. μάθετε τας ρήσεις των προφητών και γνώτε, ότι αυτός εστίν αληθώς, ο Λυτρωτής του κόσμου και Παντοδύναμος.
2. Οι εμφανίσεις του Αναστάντος.
Σύμφωνα, με τις μαρτυρίες των ιερών Ευαγγελιστών ο Κύριος Ιησούς, για σαράντα μέρες εμφανιζόταν άλλοτε σε ένα ή δύο πρόσωπα, όπως στον Πέτρο ή στη Μαρία τη Μαγδαληνή ή στους δύο μαθητές του, που βάδιζαν προς Εμμαούς, άλλοτε στο στενό κύκλο των “δώδεκα” Αποστόλων κι ας μην ήταν όλοι παρόντες, κι άλλοτε σε πολύ ευρύτερο κύκλο, όπως τότε, που είχαν συγκεντρωθεί πάνω από πεντακόσιοι μαθητές Του.
Αυτές οι εμφανίσεις του Αναστάντος, που συνέβησαν με τόσους αυτόπτες μάρτυρες, αποτελούν τη ζωντανή εμπειρία της Εκκλησίας, για την Ανάσταση του Χριστού.
Αυτή η συγκλονιστική εμπειρία αποτέλεσε για τους Αποστόλους, οι οποίοι διακινδύνευαν κάθε μέρα τη ζωή τους κηρύττοντας, ότι ο Χριστός σταυρώθηκε και αναστήθηκε για να μας χαρίσει την αιώνια ζωή και σωτηρία.
Αυτή η εσωτερική βεβαιότητα ότι ο Χριστός νίκησε τον θάνατο ενέπνεε τους μάρτυρες κάθε εποχής, οι οποίοι δεν δίστασαν να υποβάλλονται σε μερικούς κόπους και απίστευτα βασανιστήρια, ούτε φοβούνταν να θυσιάσουν την ίδια τη ζωή τους για την πίστη τους.
Αλλά και κάθε πιστός χριστιανός, ενωμένος με τον Αναστάντα κύριο, έχει τη δυνατότητα να νικάει την αμαρτία, να υπερβαίνει τη φύση του, να μην φοβάται τον θάνατο.
Αυτή η δύναμη της Αναστάσεως είναι η μεγαλύτερη απόδειξη, ότι ο Χριστός αναστήθηκε.
Η ανάσταση του Χριστού, αποτελεί τη πιο συγκλονιστική είδηση, τη μεγαλύτερη επανάσταση στην ιστορία, το πιο ελπιδοφόρο γεγονός, για τον κάθε άνθρωπο.
Πως λοιπόν να μην πανηγυρίζουμε το γεγονός που κάνει μοναδική την πίστη μας.
Γι αυτό και η Ανάσταση είναι η μόνη εορτή την οποία εορτάζουμε, σαράντα ημέρες και επιπλέον κάθε Κυριακή όλο το χρόνο.
Πηγή : Ορθόδοξο Χριστιανικό Περιοδικό “Προς τη ΝΙΚΗ”- Νικηφόρος.
Με εκτίμηση
Δημήτριος Μητρόπουλος