ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΑ

Γράφει : Ο Δημήτριος Μητρόπουλος  Αντ/γος ε.α.

Επιτ. Υπαρχηγός. ΕΛ.ΑΣ. Πτυχ. Νομικής και Δημ. Δικαίου και Πολ. Επιστημών Νομικής Σχολής Αθηνών.

Συγγραφέας, Μέλος της Ένωσης Μεσσηνίων Συγγραφέων.

ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΑ ονομάζεται, η ψευδής κατηγορία, που διατυπώνει κάποιος για άλλο άτομο.

Η λέξη είναι σε χρήση ήδη από την αρχαία Ελλάδα και εμφανίζεται, για πρώτη φορά σε γραπτό λόγο, στους Αχαρνείς του Αριστοφάνη.

Ο λεκτικός τύπος συκοφάντης είναι σύνθετος και παράγεται από το σ? κον+φάντης.

Συκοφάντης ήταν, λοιπόν, στα αρχαία χρόνια, εκείνος που έφερνε στο φως τα σύκα, που ήταν κρυμμένα μέσα στα ρούχα του κλέφτη.

Ο συκοφάντης και οι διαδίδοντες τη ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΑ συμμαχούν αυθόρμητα και ενεργούν κρυφά σε βάρος του συκοφαντημένου. Αλληλοσυμπληρώνουν το καταχθόνιο έργο τους.

Ο πρώτος χάνεται σιγά – σιγά, μέσα στους πολλούς συνεργάτες του.

Τους έχει πλέον, ως προπέτασμα καπνού, για να μην φαίνεται ότι αυτός ξεκίνησε τη ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΑ, ως πρωταγωνιστής και εκτεθεί στους άλλους.

Αποσύρεται για λίγο διάστημα από τη σκηνή της διαδόσεως των συκοφαντιών. Εξασφαλίζεται η ανωνυμία του μέσα στο πολλούς και χαίρεται, για το κατόρθωμά του.

Προς επιβεβαίωση των διαδιδομένων παραπέμπει στα λεγόμενα αυτών, που άκουσαν από άλλους τη ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΑ, ενώ αυτός πρώτος τα είπε.

Ισχυρίζεται, πλέον, ότι από άλλους άκουσε αυτά που λέγονται σε βάρος του εχθρού του.

Αρχίζει να συγχέει την αρχική μορφή της συκοφαντίας, επειδή προστέθηκαν σαν μπαχαρικά από τους άλλους και άλλα συκοφαντικά στοιχεία.

Η έκδοση της συκοφαντίας επέστρεψε στα αυτιά του βελτιωμένη και επαυξημένη.

Κάποτε κατηγόρησαν κάποιον, ότι έκλεψε ολόκληρο φορτίο σταφύλια από ένα αμπέλι.

Η αλήθεια ήταν ότι αυτός είχε περάσει απλά από τον αμπελώνα, με τα πολλά σταφύλια και καθώς τα λαχτάρισε, εξέφρασε μεγαλόφωνα την επιθυμία να είχε ένα σταφύλι.

Ένας περαστικός που τον άκουσε, σκέφτηκε αυθαίρετα ότι εφόσον τα επιθύμησε τόσο πολύ, σίγουρα θα έκοψε και κανένα σταφύλι, για να τα δοκιμάσει και διέδωσε τη σκέψη του αυτή, υπό μορφή βεβαιότητας σε άλλους.

Τούτοι με τη σειρά τους διέδωσαν σε τρίτους ότι αυτός τον οποίον αφορούσε το σχόλιο, μάζεψε ένα καλάθι σταφύλια από ξένο αμπέλι.

Από στόμα σε στόμα, έφθασε τελικά στα αυτιά εκείνου του πρώτου περαστικού, που αυθαίρετα μίλησε υποθετικά για την κλοπή ενός σταφυλιού, ότι αυτός τον οποίο αφορούσε το σχόλιο, έκλεψε ένα ολόκληρο φορτίο.

Το πίστεψε και άρχισε να διαδίδει τη νέα επαυξημένη ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΑ.

Δυστυχώς, η ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΑ, διαδιδόμενη από τον ένα στον άλλο, παίρνει μεγάλες διαστάσεις.

Είναι αδύνατο να βρεις άκρη, από που ξεκίνησε, ποιος και πόσο την επαύξησε.

Ομοιάζει, πλέον, η μορφή της με τον πίνακα της ζωγραφικής, που τοποθετείται σ’ έναν κεντρικό δρόμο, για να προσθέτει και να αφαιρεί, δικά του χρώματα, οποίος περαστικός το επιθυμεί.

Το περιεχόμενο της συκοφαντίας διαμορφώνεται ανάλογα, με την κακία, την επιπολαιότητα και τη νοσηρή φαντασία των ανθρώπων που θα την διαδώσουν παραπέρα.

Σωστά λέει η λαϊκή παροιμία για τη ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΑ, ότι είναι “καλύτερα το μάτι να βγει πάρα το όνομα, ν’ ακουστεί”.

Ο Θεός να σε φυλάει από συκοφάντες.

Ο ψίθυρος της συκοφαντίας, σαν το νερό που διεισδύει στα υδροπερατά πετρώματα (στα κενά μέρη αυτών), προχωρεί και απλώνεται σιγά σιγά παντού.

Η ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΑ εισχωρεί εντός ολίγων ημερών, σε όλα τα κοινωνικά στρώματα. Σκορπάει σαν το νερό κάτω από την ψάθα.

ΟΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΗΣ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΑΣ

Οι συνέπειες της διαβολής και της συκοφαντίας στην προσωπικότητα πολλών ανθρώπων, οικογενειών και φίλων, αλλά και σε ολόκληρη την κοινωνία είναι τρομερές.

Οικογένειες αναστατώθηκαν και διαλύθηκαν. Μάλωσαν γονείς με τα παιδιά τους, αδελφοί με τους αδελφούς τους και οι σύζυγοι μεταξύ τους.

Αντάλλαξαν ύβρεις, αλληλοεκδικήθηκαν και γκρέμισαν την οικογενειακή τους ευτυχία, επειδή κάποιος διαβολέας συκοφάντης, εισχώρησε στα οικογενειακά τους.

Πολλές μακροχρόνιες φιλίες διαλύθηκαν.

Γείτονες και συγγενείς διαιρέθηκαν σε παρατάξεις, αλληλομισήθηκαν φοβερά, διότι μπήκε ανάμεσα τους κάποιος ραδιούργος συκοφάντης, που δηλητηρίασε τις ψυχές τους.

Ευτυχισμένα ανδρόγυνα θρήνησαν το νοικοκυριό τους, που διαλύθηκε εξ αιτίας των συκοφαντιών και πλήγωσαν ανεπανόρθωτα τις αγνές ψυχές των παιδιών τους, με το διαζύγιο τους.

Άνθρωποι τίμιοι, με αρχές και ανώτερα ιδανικά, που ήταν άξιοι ιδιαίτερα τιμητικής διακρίσεως για το κοινωνικό τους έργο και για την ενάρετη ζωή τους συκοφαντήθηκαν από κακούς στη ψυχή συνανθρώπους τους.

Πόσες καρδιές τραυματίστηκαν και πόνεσαν από τις τρομερές συκοφαντίες!

Πόσα βαθειά ανεπούλωτα τραύματα δημιουργήθηκαν, σε πολλές ψυχές, για όλη τη ζωή τους!

Πόσοι τίμιοι έφθασαν σε απονενοημένες ενέργειες εκδικήσεως ή και αυτοκτονίας!

Ο Μ. Βασίλειος συκοφαντήθηκε από τον Ευστάθιο της Σεβάστειας, ότι δήθεν συμφώνησε, με τις απόψεις του αιρετικού Απολλιναρίου.

Στην αρχή δεν ήθελε να πιστέψει ότι ο Ευστάθιος, μαζί με τους όμοιους του οργάνωσαν αυτές τις συκοφαντίες εναντίον του.

Όταν πείστηκε ότι αυτοί τον συκοφάντησαν, δεν απάντησε αμέσως, επειδή έλπιζε ότι θα τις ανακαλέσουν. Στενοχωρήθηκε πάρα πολύ περιμένοντας τρία χρόνια, να ομολογήσουν την αλήθεια.

Επειδή δεν μετανόησαν οι συκοφάντες του, αναγκάστηκε να γράψει επιστολή προς τον Ευστάθιο το Σεβαστιανό, για να ξεχειλίσει την οδύνη, που είχε κλεισμένη, στο βάθος της καρδιάς του, λέγοντας τα παρακάτω :

“ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΑ άνδρα ταπεινά και περιφέρει πτωχόν. Εί ούν τοσούτον το εκ συκοφαντίας κακόν, ώστε και τον τέλειο ήδη κατάγειν από του ύψους και τον πτωχόν.” (Μ. Βασίλειος, 223η επιστολή προς τον Ευστάθιο τον Σεβαστιανόν. ΕΠΕ. 2.68.Μι’γνι 32 .821ΑΒ).

Η ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΑ και τον τέλειο ως προς τη γνώση της αλήθειας άνδρα ταπεινώνει και τον πτωχό, το μη τελειοποιημένο κατά τον εσωτερικό άνθρωπο, τον ταράσσει.

Τόσο μεγάλο είναι το κακό της Συκοφαντίας, που μπορεί να κατεβάσει από το ύψος του και τον πιο τέλειο ως προς την αλήθεια άνθρωπο, αλλά και τον πτωχό ως προς τη γνώση της αλήθειας.

Πηγή : Μηνιαίο Ορθόδοξο Χριστιανικό Περιοδικό “ΛΥΔΙΑ”.

Σας Ευχαριστώ

Δημήτριος Μητρόπουλος