ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΧΟΥΝ ΑΓΧΟΣ

Γράφει : Ο Δημήτριος Μητρόπουλος  Αντ/γος ε.α.

Επιτ. Υπαρχηγός. ΕΛ.ΑΣ. Πτυχ. Νομικής και Δημ. Δικαίου και Πολ. Επιστημών Νομικής Σχολής Αθηνών.

Συγγραφέας, Μέλος της Ένωσης Μεσσηνίων Συγγραφέων.

Ζούμε σε μια εποχή, που όλο και περισσότεροι άνθρωποι ενήλικες και παιδιά βιώνουν άγχος στην καθημερινότητά τους.

Το άγχος είναι ένα σύνηθες συναίσθημα που έχουμε, όταν βρισκόμαστε κάτω από υψηλή πίεση, νιώθοντας καταβεβλημένοι και ανίκανοι να ανταπεξέλθουμε.

Είναι μια φυσιολογική σωματική και ψυχική αντίδραση σε μια απειλή ή σε μια αίτηση, για την αντιμετώπιση απαιτητικών καταστάσεων.

Αυτές οι απαιτήσεις, μπορεί να είναι σχετικές με τα οικονομικά, την δουλειά, τις σχέσεις, την υγεία, και άλλες καταστάσεις, αλλά και κάτι γενικότερο, που θέτει μια πραγματική πρόκληση ή φόβο στην ευεξία του ανθρώπου.

Το άγχος μέχρι ένα σημείο θεωρείται υγιές και μπορεί να μας κάνει καλό, αφού μέσω αυτού μπορεί να παρακινηθούμε, για να επιτύχουμε κάποιους από τους στόχους μας.

Όταν αντιμετωπίζουμε μια πρόκληση, ένα μέρος της αντίδρασης μας είναι φυσιολογικό. Το σώμα ενεργοποιεί τους μηχανισμούς, για να μας προστατεύσει.

Παράγει μεγαλύτερες ποσότητες κορτιζόλης, αδρεναλίνης και νοραδρεναλίνης.

Αυτές οι ορμόνες πυροδοτούν αυξημένο καρδιακό ρυθμό, αυξάνουν την ετοιμότητα των μυών, την εφίδρωση και την πνευματική διαύγεια.

Οι αλλαγές στο σώμα ακολουθούν, την αύξηση της αρτηριακής πίεσης και του καρδιακού παλμού (ταχυπαλμία), γρήγορη αναπνοή.

Επίσης το πεπτικό σύστημα επιβραδύνεται, μειώνεται η λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος και οι μύες συσπώνται.

Κάποιες φορές ακόμα και οι θετικές καταστάσεις προκαλούν άγχος, όπως η απόκτηση ενός παιδιού, ένα ταξίδι και η αγορά ενός σπιτιού.

Αυτό συμβαίνει, επειδή συχνά περιλαμβάνουν κάτι καινούργιο, το άγνωστο, περισσότερη προσπάθεια, αλλαγές και ευθύνες, το να βγούμε από την άνεσή μας. Το άτομο αναρωτιέται, αν θα τα καταφέρει.

Ο κάθε άνθρωπος εκτίθεται καθημερινά σε στρεσογόνες καταστάσεις. Επιπλέον εξαρτάται από τις γνωστικές, συναισθηματικές διεργασίες, τον τρόπο ζωής του ατόμου και τον τρόπο αντίληψης του.

Σε κάποιες άλλες όμως περιπτώσεις, αυξημένο άγχος προξενεί κακό και συντελεί, στο να υπολειτουργεί το άτομο στις δραστηριότητές του και στο να επηρεάζεται αρνητικά η υγεία του.

Λειτουργώντας ένας Γονέας κάτω από στρες, υπάρχει η τάση να παρεξηγεί τη συμπεριφορά των παιδιών του, πιστεύοντας ότι, για παράδειγμα έκαναν κάτι από πρόθεση, ενώ στην πραγματικότητα πρόκειται, για μια απλή απροσεξία.

Διατρέχεται μάλιστα κίνδυνος να κακοποιήσει κανείς λεκτικά ή ακόμα και σωματικά τα παιδιά του.

Ακόμα κυριαρχούν συναισθήματα θυμού, απογοήτευσης και φόβου, όπως επίσης, οξυθυμία, κούραση και κατάθλιψη, που δεν επιτρέπουν να λειτουργήσει, ο άνθρωπος με συγκέντρωση.

Επικρατεί η εντύπωση ότι η επίπτωση των αγχωδών καταστάσεων, παρουσιάζεται συχνότερα στις βιομηχανοποιημένες κοινωνίες, παρόλο που καμιά έρευνα μέχρι τώρα δεν έχει αποδείξει μεγάλη ποσοτική διαφορά.

Κάθε γεγονός που μας προκαλεί άγχος, είναι και μια κρίση, μια ευκαιρία να γνωρίσουμε τον εαυτό μας και να δούμε, γιατί αυτό το επερχόμενο γεγονός μας αγχώνει.

Ουσιαστικά, αν αφήσουμε το άγχος να μας μιλήσει, θα δούμε τι έχει να μας πει. Αν του κλείσουμε τη φωνή, θα επανέλθει με μεγαλύτερη ισχύ και άλλο τρόπο.

Κάθε αγχωτική εμπειρία, είναι και μια νέα γέννηση και ποτέ πια, δεν θα είμαστε οι ίδιοι, που ήμασταν πριν.

Γνωρίζουν ότι το άγχος, τους μιλάει για το πως να γίνουν καλύτεροι, πως να αφήσουν τη δυσκολία στο παρελθόν και αρχίζουν να διεκδικούν, με εμπιστοσύνη το μέλλον που τους αξίζει.

Ξεκούραση και χαλάρωση είναι δύο σημαντικά συστατικά, για την αρμονική μας ισορροπία. Πολλές μελέτες έχουν δείξει ότι η φυσική άσκηση μειώνει το άγχος και η ένταση περνάει στην χαλάρωση, ενεργοποιώντας εκείνους τους μηχανισμούς της ανθρώπινης Άμυνας, να αντισταθεί στις εξοντωτικές συνθήκες που βιώνουμε.

Σας ευχαριστώ

Δημήτριος Μητρόπουλος