Ο ΘΥΜΟΣΟΦΟΣ ΛΑΟΣ ΛΕΕΙ : ” Στην ώρα της μια βελονιά σε γλυτώνει από εννιά”.
Γράφει : Ο Δημήτριος Μητρόπουλος _ Αντ/γος ε.α._
Επιτ. Υπαρχηγός. ΕΛ.ΑΣ. Πτυχ. Νομικής και Δημ. Δικαίου και Πολ. Επιστημών Νομικής Σχολής Αθηνών.
Συγγραφέας. Μέλος της Ένωσης Μεσσηνίων Συγγραφέων.
ΤΗΝ ΣΥΝΕΣΗ μας επικαλείται ο θυμόσοφος λαός μας, για να προλαβαίνουμε. Να προλαβαίνουμε ζημιές, να προλαβαίνουμε φθορές και … κάποιες φορές καταστροφές.
Σύνεση είναι η ιδιότητα του ανθρώπινου νου, η οποία καθοδηγεί την σκέψη, πριν τη λήψη μιας απόφασης, ελέγχει τη σκοπιμότητα μίας ενέργειας και γενικότερα θέτει σε κατάλληλη κίνηση τις βουλητικές δυνάμεις του ανθρώπου.
Ο Αριστοτέλης ορίζει τη σύνεση, ως αποθήκη της ψυχής, η οποία προϋποθέτει τη διάπραξη ενεργειών που αφορούν ανθρώπινα αγαθά. Η κύρια δραστηριότητα του συνετού, είναι να λαμβάνει τις σωστές αποφάσεις σχετικά με το καλό και να ωφελεί τον εαυτό του γενικά, για μια καλή ζωή.
Με τη βοήθεια της σύνεσης, ένα άτομο είναι σε θέση να επιλέξει τα κατάλληλα μέσα για αυτόν τον σκοπό, σε μιά συγκεκριμένη κατάσταση και να τα εφαρμόσει σε μια πράξη.
Σκεπτόμενοι συνετά προλαβαίνουμε τον πόνο που έρχεται σαν φυσική συνέπεια, την ολιγωρία, την οδύνη ορισμένες φορές και τις απαγοητεύσεις.
Γιατί ό,τι αρχίσει, πιο εύκολα διορθώνεται, ό,τι είναι στην αρχή του, πιο γρήγορα θεραπεύεται, ό, τι είναι στο ξεκίνημα του, με λιγότερο κόπο και σε λιγότερο χρόνο αποκαθίσταται.
Ενώ, αν αμελήσουμε, αν αδιαφορήσουμε, ίσως νάναι αργά για οποιαδήποτε παρέμβαση.
Αν πούμε είναι μικρό, δεν πειράζει υπάρχει περίπτωση αυτό το αμελητέο μικρό να γίνει αρχή οδυνών, επειδή ξεχνούμε μια αδιαμφισβήτητη αλήθεια, πως όλα τα μικρά μεγαλώνουν, θεριεύουν και μπορούν να δημιουργήσουν κατοχή.
Το “δεν πειράζει” είναι παγίδα.”
Το “ε, καλά, μικρό είναι” είναι καμουφλαρισμένος εχθρός.
“Κάλλιον του θεραπεύειν το προλαμβάνειν”, υποστήριξε ο Ιπποκράτης, αναδεικνύοντας τη σημασία της Πρόληψης για την υγεία, αλλά και τη μακροζωία.
Κι αυτό γιατί η υγεία είναι το πολυτιμότερο αγαθό, με το οποίο έχει προικιστεί ο άνθρωπος, για να μπορεί να αντεπεξέρχεται στις απαιτήσεις της καθημερινής ζωής.
Για να μπορεί όμως ένας άνθρωπος να είναι υγιής, θα πρέπει να υιοθετήσει ως τρόπο ζωής την έννοια της πρόληψης .
Ο ρόλος της Προληπτικής Ιατρικής, αποδεικνύεται καθοριστικός και σωτήριος σε όλες τις περιπτώσεις ασθενειών που απειλούν την υγεία και τη ζωή ενός ατόμου.
Η σοφία, λοιπόν, απαιτεί να προλαβαίνουμε.
Η σύνεση επιβάλει να θεραπεύουμε, ενόσω είναι κάτι μικρό, άλλως η αναβολή, η ανοχή, η αμέλεια μπορούν ανεπανόρθωτα να μας βλάψουν.
Η αναβολή προσελκύει πολλούς, διότι προσφέρει βραχυπρόθεσμη ανακούφιση. Εαν υπάρχει πίεση λόγω πολλών υποχρεώσεων, πολλές φορές η αναβολή μειώνει την ένταση και το στρες. Παραλληλα υπάρχει μια φυσιολογική τάση να αποφεύγουμε να κάνουμε πράγματα που δεν είναι ευχάριστα.
Σε ορισμένες περιπτώσεις η αναβολή, είναι δυνατόν να προκαλέσει έντονα αισθήματα.Δημιουργεί κρίσεις, λόγω του ότι δεν υπάρχει άλλο περιθώριο καθυστέρησης, με αποτέλεσμα η αδρεναλίνη στο αίμα να φτάνει στα ύψη.
Βέβαια το να περιμένουμε την τελευταία στιγμή να κάνουμε αυτό που είναι απαραίτητο είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο.
Και αν μεν αναφερόμαστε σε πράγματα με ημερομηνία λήξεως, τέλος πάντων. Εάν, όμως, η αφέλεια, η αναβολή, το “δεν βαριέσαι” αναφέρονται στο χαρακτήρα μας, στο ήθος μας, στην ποιότητα της ζωής μας, στους πνευματικούς προσανατολισμούς και στόχους μας, εάν προ παντός έχουν αντίκτυπο ολέθριο στην σωτηρία της ψυχής μας, τότε αυτή η στάση ζωής μας δεν ονομάζεται απλά επιπολαιότητα, αλλά γίνεται τραγωδία.
Η Αφέλεια : η αδελφή της αθωότητας και η εξαδέλφη της ανοησίας, γράφει ο Ντε Κουρσέλ Π.
Και ο Κομφούκιος : Να αναγνωρίζουμε τα ελαττώματά μας, όταν μας κατηγορούν αυτό είναι σεμνότητα, να τα αποκαλύπτουμε μπροστά στους φίλους μας είναι αφέλεια, και νά τα εκθέτουμε μπροστά σε όλους αυτό είναι περηφάνια.
“Κάποιο παράθυρο / έχει φως / κάποιον τον καίει ο/ πυρετός / μας φεύγει βήμα/ βήμα/. Κάποιο καράβι Στ’/ ανοιχτά/ με χίλια βάσανα/ βαστά / να μην το πιεί το/ κύμα/.
Κι εμείς οι τρείς / στον καφενέ / τσιγάρο πρέφα και/ καφέ/ ,
Βρέ δε βαριέ, βρέ/ δεν βαριέσαι αδελφέ/, λέει σε ένα στίχο του, για το τραγούδι “Δε βαριέσαι αδελφέ” ο Κώστας χατζής.
Οι σοφοί μας πρόγονοι ζητούν από μας, την σοφή ρήσι να προλαβαίνουμε, για να μη θρηνούμε ερείπια. Μας θέλουν σε εγρήγορση, σε αγώνα με νηφαλιότητα, με ψυχραιμία και εξυπνάδα, ούτως ώστε εγκαίρως να επεμβαίνουμε, εγκαίρως, να παρεμβαίνουμε, εγκαίρως να δούμε, γιατί απλούστατα, η σοφία της πείρας διδάσκει πως “στην ώρα της μια βελονιά μας γλυτώνει από εννιά.
Σας ευχαριστώ
Δημήτριος Μητρόπουλος