ΣΕ ΤΙ ΔΙΑΦΕΡΕΙ ΤΟ ΣΤΡΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΑΓΧΟΣ;

Γράφει : Ο Δημήτριος Μητρόπουλος  Αντ/γος ε.α.

Επιτ. Υπαρχηγός. ΕΛ.ΑΣ. Πτυχ. Νομικής και Δημ. Δικαίου και Πολ. Επιστημών Νομικής Σχολής Αθηνών.

Συγγραφέας, Μέλος της Ένωσης Μεσσηνίων Συγγραφέων.

Το στρες και το άγχος είναι δύο λέξεις που συχνά χρησιμοποιούνται εναλλακτικά, αλλά στην πραγματικότητα υπάρχει διαφορά μεταξύ τους.

Το στρες είναι μια φυσιολογική αντίδραση του σώματος σε μια απειλή, πραγματική η φανταστική.

Μερικά από τα συμπτώματα του άγχους και του στρες είναι κοινά. Και στις δύο περιπτώσεις αισθανόμαστε ανησυχία, ταραχή ή δυσφορία.

Το στρες πολλές φορές αποτελεί προπομπό του χρόνιου άγχους.

Τόσο το άγχος όσο και το στρες μπορεί να έχουν παραγωγικά αποτελέσματα σε μικρές δόσεις, αν χάσουμε όμως τον έλεγχο μπορεί να προκαλέσουν σοβαρά προβλήματα υγείας.

Το στρες είναι η φυσιολογική αντίδραση του οργανισμού, σε ένα νέο και απαιτητικό ερέθισμα.

Προκαλεί την απελευθέρωση αδρεναλίνης, η οποία μας επιτρέπει να παίρνουμε γρήγορες αποφάσεις, να ανταποκρινόμαστε στις προκλήσεις και να περιμένουμε σε εγρήγορση.

Ορισμένα άτομα αντιμετωπίζουν χρόνιο στρες το οποίο επιβαρύνει το καρδιαγγειακό σύστημα και μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε κατάθλιψη.

Η αίσθηση ελέγχου και η θετική στάση βοηθούν να αντιμετωπίσετε τα συμπτώματα του στρες και να χαλαρώσετε.

Μερικές φορές το άγχος είναι αποτέλεσμα του στρες, αποτελεί όμως διαφορετική πάθηση.

Το άγχος μοιάζει περισσότερο με το αίσθημα του φόβου, παρά με το στρες.

Όταν έχουμε άγχος, αυτό οφείλεται σε ένα ερέθισμα που μας προκαλεί φόβο και ένα αίσθημα αδυναμίας,

Μερικοί άνθρωποι δεν είναι θέση να αναγνωρίσουν τα αίτια του άγχους που βιώνουν ή πάσχουν από διαταραχές άγχους όπου απορυθμίζουν τη ζωή τους.

Στη πλειονότητα των περιπτώσεων, οι φοβίες και το άγχος εμποδίζουν την ομαλή εξέλιξη της ζωής ενός ατόμου.

Η γενικευμένη αγχώδης διαταραχή είναι μια πάθηση στην οποία δεν αναγνωρίζεται κάποια συγκεκριμένη αιτία.

Αντιθέτως, η αγχώδης διαταραχή μπορεί να οφείλεται σε συγκεκριμένους παράγοντες, όπως οι κοινωνικές εκδηλώσεις ή η μοναξιά.

Για να προσδιορίσει εάν κάποιος έχει γενικευμένη αγχώδη διαταραχή, ένας ψυχολόγος θα αναζητήσει συμπτώματα όπως η υπερβολική, δύσκολο να ελεγχθεί ανησυχία που συμβαίνει τις περισσότερες ημέρες, σε ένα διάστημα έξι μηνών.

Η ανησυχία μπορεί να μετατοπίζεται από ερέθισμα σε ερέθισμα.

Η γενικευμένη αγχώδης διαταραχή μπορεί να συνοδεύεται και από σωματικά συμπτώματα.

Ένας άλλος τρόπος αγχώδης διαταραχής είναι η διαταραχή πανικού, η οποία χαρακτηρίζεται από ξαφνικές επιθέσεις άγχους, που μπορεί να προκαλέσει εφίδρωση, ζάλη και λαχάνιασμα.

Το άγχος μπορεί επίσης να εκδηλωθεί με τη μορφή συγκεκριμένων φόβων (όπως ο φόβος πτήσεων με αεροπλάνο) ή ως κοινωνικό άγχος, το οποίο χαρακτηρίζεται από διάχυτο φόβο κοινωνικών καταστάσεων.

Οι αγχωθείσες διαταραχές μπορούν να αντιμετωπισθούν με ψυχοθεραπεία, φαρμακευτική αγωγή ή ένα συνδυασμό και των δύο.

Μία από τις ευρέως χρησιμοποιούμενες θεραπευτικές προσεγγίσεις είναι η Γνωστική Συμπεριφορική Θεραπεία, η οποία επικεντρώνεται στην αλλαγή των δυσλειτουργικών μοτίβων σκέψης, που σχετίζονται με το άγχος.

Είναι μια καλή Θεραπεία, η οποία περιλαμβάνει την αντιμετώπιση των παραγόντων άγχους, με έναν ασφαλή ελεγχόμενο τρόπο, όπου το άτομο έρχεται αντιμέτωπο με το αντικείμενο του φόβου, με ασφαλή και ελεγχόμενο τρόπο, προκειμένου να σπάσει ο κύκλος του φόβου, γύρω από το ερέθισμα.

Το στρες τείνει να εντοπίζεται στην κατάσταση και να αναφέρεται, σε ένα τωρινό και πραγματικό συμβάν.

Το αφεντικό σας μπορεί να περιμένει από εσάς να τελειώσετε ένα έργο σε μια συγκεκριμένη προθεσμία, η Σύζυγος σας περιμένει από εσάς να τελειώσετε μια δουλειά του σπιτιού, το παιδί σας περιμένει να το πάρετε από το σχολείο.

Πηγή : psychomotor Athens – Δρ. Γλυκερία Ρέππα, Ψυχολόγος, ψυχοθεραπεύτρια.

Με Εκτίμηση

Δημήτριος Μητρόπουλος