Ο θυμόσοφος λαός μας λέει….”Κάθε σφάλμα…… Και ένα δίδαγμα”
Γράφει : Ο Δημήτριος Μητρόπουλος Αντ/γος ε.α.
Επιτ. Υπαρχηγός. ΕΛ.ΑΣ. Πτυχ. Νομικής και Δημ. Δικαίου και Πολ. Επιστημών Νομικής Σχολής Αθηνών.
Συγγραφέας. Μέλος της Ένωσης Μεσσηνίων Συγγραφέων.
Είναι τόσο ανθρώπινο να κάνουμε σφάλματα. Τόσο φυσιολογικό να πέφτουμε σε λάθη.
Τόσο συνηθισμένο να μην υπάρχει πάντα ταύτιση σ’ αυτά που πιστεύουμε και σ’ αυτά που ζούμε.
“Το σφάλλειν ανθρώπινον”.
Άλλοτε εκ συναρπαγής, άλλοτε γιατί δεχόμαστε κακές επιδράσεις, άλλοτε γιατί είμαστε αθωράκιστοι πνευματικά, άλλοτε γιατί πιστεύουμε στην ορθότητα της λογικής μας και δεν καθρεπτιζόμαστε στη λογική του θελήματος του Θεού, άλλοτε γιατί το αίσθημα δικαίου το βιώνουμε πιο έντονα από το μεγαλείο της θυσίας, άλλοτε για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας, άλλοτε γιατί ακούμε την εμπαθή καρδιά μας πιο πολύ από τη λογική ή ακούμε τη λογική παραμερίζοντας την καρδιά.
Μία νέα μελέτη, όμως αποκαλύπτει, ότι αν μάθουμε να συγχωρούμε όσους μας πληγώνουν, θα κάνουμε καλό στην υγεία μας.
Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο Καλιφόρνια, στο Σαν Ντιέγκο, διαπίστωσαν ότι όσοι μπορούν να “διώχνουν” τον θυμό τους έχουν λιγότερες πιθανότητες να παρουσιάζουν επικίνδυνες αυξήσεις στην αρτηριακή πίεση.
Όπως γράφουν στην επιθεώρηση”” Psyhosomatik Medicine” η δρ Μπρίτα Λάρσεν, από το τμήμα Ψυχολογίας του πανεπιστημίου, και οι συνεργάτες τους, όσοι εθελοντές αναβίωσαν αρχικά τον έντονο θυμό τους παρουσίασαν τις μεγαλύτερες αυξήσεις στη αρτηριακή πίεση.
Οι ερευνητές λένε πως τα ευρήματα τους σημαίνουν ότι η δύναμη να συγχωρούμε μπορεί να “ελαττώσει την αντιδραστικότητα” στα στρεσογόνα γεγονότα και να παράσχει “σημαντική προστασία” από τις σωματικές συνέπειές τους.
Ο διαχωρισμός του ψεύδους από την αλήθεια επιφέρει κατανόηση.
Η κυρία διαδικασία της μάθησης έχει ως εξής :
Εξετάζουμε τα δεδομένα που διαθέτουμε, διαχωρίζουμε τ’ αληθινά από τα ψευδή και τα σημαντικά από τ’ ασήμαντα και καταλήγουμε κατ’ αυτό τον τρόπο σε συμπεράσματα που μπορούμε να εφαρμόσουμε.
Κάθε “αλήθεια” κρίνεται με βάση αν είναι αληθινή για σένα.
Αν έχεις το σύνολο των δεδομένων αποσαφηνίσει πλήρως, κάθε παρανοημένη λέξη σε αυτό κι έχεις επιθεωρήσει το θέμα, κι ακόμα δε φαίνεται αληθινό για σένα, Απόρριψέ το.
Γι’ αυτούς και για κείνους τους λόγους κάνουμε λάθη, πέφτουμε σε σφάλματα.
Και τα σφάλματα μας πληγώνουν, απογοητεύουν, αφαιρούν τη δική μας γαλήνη, μειώνουν και τη χαρά των άλλων.
Μπορεί οι λέξεις να φαίνονται αθώες, τα σημάδια τους όμως κρατούν μια ζωή…
Αν θέλουμε να μεγαλώσουμε συναισθηματικά υγιή παιδιά που θα γίνουν αύριο συναισθηματικοί υγιείς ενήλικες, θα πρέπει να το έχουμε πάντα κατά νου.
Διότι όπως λένε οι ειδικοί “ένα δικό μας λεκτικό λάθος μπορεί να αποβεί ολέθριο, για τον μετέπειτα ψυχισμό του παιδιού..”
Τα παιδιά είναι παιδιά, γεννημένα με μια έμφυτη περιέργεια απέναντι στα πράγματα και απολύτως δικαιολογημένα να θέτουν ότι ερώτημα περνάει από το μυαλό τους. Κάποιες φορές μπορεί να ρωτήσουν το ίδιο πράγμα πάνω από μια φορά, διότι έχουν ξεχάσει την απάντηση ή απλά δεν την κατανοούν.
Τα σφάλματα μας προσβάλλουν την αγάπη του Θεού μας. Αλλά ο Θεός Πατέρας, μέσα στην άρρητη αγάπη του, μας δίνει πάντα μια δεύτερη ευκαιρία.
Και αυτή η ευκαιρία στη γλώσσα της Εκκλησίας μας λέγεται : μετάνοια.
Μετάνοια γιατί μας ξέφυγε μια πικρή κουβέντα. Μετάνοια, γιατί το βλέμμα μας ήταν ψυχρό, γιατί η γλώσσα μας ήταν στυφή, γιατί η διάθεση μας αρνητική, γιατί η αγάπη μας λιγοστή.
Μετάνοια, γιατί η πίστη ήταν αναιμική, γιατί η αδιαφορία μας ήταν εγκληματική, γιατί η απαξίωση μας ήταν εξευτελιστική.
Όμως, αν διαθέτουμε λίγη σοφία, λίγη σύνεση και προ παντός φόβο Θεού, τότε…. ναι, τα σφάλματα μας μπορούν να γίνουν δάσκαλοι για το μέλλον μας.
Μπορούν να μας φέρουν σε συναίσθηση, να μας προσγειώσουν, να μας προσφέρουν ταπεινό φρόνημα, να μας βοηθήσουν να γίνουμε πιο ανθρώπινοι απέναντι στους άλλους και να ’μαστε πιο επιεικείς μαζί τους.
Έτσι λοιπόν, όταν και όσο και όποτε βγαίνουμε κερδισμένοι πνευματικά, τα λάθη μας είναι οι ανεπιθύμητες ευτυχίες μας.
Γίνονται σκαλοπάτια για ν’ ανέβουμε ψηλότερα και να πάμε μπροστά.
“Είναι οι πρόβες για να κάνουμε το σωστό.”
Σας Ευχαριστώ
Δημήτριος Μητρόπουλος