Ο ΑΓΙΟΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ ΑΛΟΓΑ
Γράφει : Ο Δημήτριος Μητρόπουλος Αντ/γος ε.α.
Επιτ. Υπαρχηγός. ΕΛ.ΑΣ. Πτυχ. Νομικής και Δημ. Δικαίου και Πολ. Επιστημών Νομικής Σχολής Αθηνών.
Συγγραφέας, Μέλος της Ένωσης Μεσσηνίων Συγγραφέων.
Νίκαια Βιθυνίας 325 μ.Χ. Η απειλή της αίρεσης του Αρειανισμού ταλαιπωρεί την Ορθοδοξία.
Οι αιρετικοί ισχυρίζονται ότι ο Κύριος Ιησούς Χριστός ήταν κτίσμα και όχι ο προαιώνιος, ο ίδιος υιός και λόγος του Θεού Πατρός.
Το θέμα σοβαρό και επικίνδυνο. Ο αυτοκράτορας αποφασίζει να συγκαλέσει Σύνοδο, την Α’ Οικουμενική σύνοδο.
318 Θεοφόροι πατέρες συμμετέχουν, μεταξύ των οποίων ο Άγιος Σπυρίδων, Επίσκοπος Τριμυθούντος, ο Άγιος Νικόλαος, ο Επίσκοπος Μύρων, ο τότε ιεροδιάκονος και μετά Πατριάρχης Αλεξανδρείας Μέγας Αθανάσιος κ.α.
– Παιδί μου έλαβα γράμμα από το Βασιλέα μας, να πάμε στην Νίκαια, για να πολεμήσουμε την αίρεση του Αρείου, είπε.
Ο Άγιος Σπυρίδων, στο διάκο του Τριφύλλιο.
– Μα, το προχωρημένο της ηλικίας σας και η απόσταση εκατοντάδων χιλιομέτρων για να φτάσουμε εκεί… θα αντέξετε;
– Πρέπει, παιδί μου. Το πρωί ετοίμασε τα δύο άλογα και ας πάμε στον βασιλέα!
Όταν έμαθαν οι Αρειανοί, ότι θα έρθει στη Σύνοδο ο Άγιος Σπυρίδων, ταράχτηκαν. Σκέφτηκαν, πως να ματαιώσουν το ταξίδι του.
Αποφάσισαν λοιπόν να μπουν τη νύχτα, στο στάβλο και να σκοτώσουν τα δύο άλογα. Ήταν δύο ώρες πριν ξημερώσει.
Πάτερ αλίμονό μας, σκότωσαν τ’ άλογά μας, είπε ο διάκος Τριφύλλιος, μπαίνοντας στο στάβλο.
Ο Γέροντας Επίσκοπος αντιλήφθηκε αμέσως πως τούτο ήταν έργο των Αρειανών, για να τους εμποδίσουν να πάνε στη Σύνοδο.
– Πήγαινε και βάλε το κεφάλι των αλόγων, στη θέση του σώματός τους και έρχομαι και εγώ, είπε στον υποτακτικό του.
Όμως, τι τραγικό! Στο ημίφως του στάβλου ο Τριφύλλιος υπάκουσε μεν στον γέροντά του, αλλά εφάρμοσε το άσπρο κεφάλι στο μαύρο άλογο και το μαύρο κεφάλι στο άσπρο άλογο!
Έτσι, όταν τον ρώτησε ο Άγιος, αν έκανε όπως τον πρόσταξε και πήρε καταφατική απάντηση, είπε :
– Να είσαι δοξασμένος, Κύριε, εσύ που έδωσες ζωή σε ολόκληρη την κτίση, τώρα και στους αιώνες των αιώνων αμήν.
Αμέσως τα άλογα ζωντάνεψαν και κλωτσούσαν, το ένα το άλλο.
Τώρα μπορούσαν να τα ζέψουν στη άμαξα και να ξεκινήσουν.
Βλέπεις ο Άγιος, δεν είχε δει ότι ο διάκος του, είχε κάνει λάθος με τα χρώματα των κεφαλιών των αλόγων.
– Συγχώρησέ με γέροντα έκαμα κάποιο λάθος! Έβαλα το κεφάλι του άσπρου αλόγου στο μαύρο άλογο και το αντίθετο, ομολόγησε με συστολή και φόβο. Αλλά έκπληκτος άκουσε τον ‘Άγιο, να τον καθησυχάζει.
– Άφησέ τα αυτά, παιδί μου έτσι ήθελε ο Θεός! Ας ξεκινήσουμε με του Χριστού μας την ευλογία.
Μόλις οι Αρειανοί είδαν το μαύρο κεφάλι κολλημένο στο άσπρο άλογο και το άσπρο κεφάλι στο μαύρο άλογο, παραξενεύτηκαν και έλεγαν μεταξύ τους :
– Κοιτάξτε μπροστά σας τα άλογα που τους κόψατε τα κεφάλια! Πως είναι ζωντανά;
Αυτός ο Επίσκοπος τους έσωσε τη ζωή! Είναι μέγας θαυματουργός, Άγιος! Τι θα γίνει άραγε σαν έρθει στη Σύνοδο;
Κάποτε έφθασαν στην Νίκαια… Οι πατέρες είχαν ήδη πάρει τις θέσεις τους.
Μπαίνει κι ο Άγιος με ψάθινο σκούφο, με ένα μεγάλο πανωφόρι και με πρόχειρα υποδήματα στα πόδια.
Μερικοί γέλασα ν γιατί δεν τον αναγνώρισαν. Μέχρι που είδαν τον Βασιλέα να κατεβαίνει από το θρόνο του και να του προσφέρει κάθισμα δίπλα του.
Ήταν η ώρα να καταδειχθεί, η ορθόδοξη αλήθεια…!
Ο Άγιος Σπυρίδων με απλό και ταυτόχρονα θαυμαστό τρόπο, αυτόν του κεραμιδιού και των συστατικών του, ομολόγησε Ιησούν Χριστόν, Υιόν και λόγον του Θεού αληθινόν.
Για να αποδείξει το αβάσιμο των δοξασιών του Αρείου, έβαλε το αριστερό χέρι στην τσέπη του κι έβγαλε ένα κεραμίδι. Δείχνοντάς το στους παρισταμένους στη Σύνοδο, με το δεξί του χέρι, έκανε το σημείο του Σταύρου και είπε :
“Εις το όνομα του Πατρός”. Οι πατέρες που παρακολουθούσαν τη σκηνή, συγκλονίζονται κυριολεκτικά. Γιατί με τις λέξεις του Σπυρίδωνα, η φωτιά με την οποία ψήθηκε το κεραμίδι ανέβηκε προς τα πάνω.
“Και του Υιού”, πρόσθεσε. Τότε το νερό με το οποίο ζυμώθηκε το κεραμίδι, έτρεξε προς τα κάτω.
“Και του Αγίου Πνεύματος” συμπλήρωσε και το χώμα έμεινε στο χέρι του.
Και αμέσως μετά απευθυνόμενος στους παρισταμένους συνοδικούς είπε :
– Αδελφοί και πατέρες μου, όπως το κεραμίδι αποτελεί ένα πράγμα, μιας ουσίας και μιας φύσεως, αλλά είναι τρισύνθετο – φωτιά, νερό, χώμα, – έτσι κι ο Άγιος Θεός.
Αν και δεν πρέπει να παρομοιάσουμε την Άκτιστο και υπερούσια αυτή φύση με κτιστό και φθαρτό δημιούργημα.
Εν τούτοις για να το κάνουμε καταληπτό, τονίζουμε :
Ο Θεός είναι ένας, κατά την ουσία και τη φύση. Αλλά κατά τα πρόσωπα, ή τις υποστάσεις είναι Τριαδικός : Πατήρ, Υιός και ‘Άγιο Πνεύμα.
Είναι το λεγόμενο, “θαύμα της Κεράμου”, το οποίο αποδίδεται στον ‘Άγιο Σπυρίδωνα.
Ομοούσιον με τον Πατέρα, Σύνθρονον, Ομότιμον και Ομόδοξον .
Και κατέδειξε ότι η Αγία Τριάς, αποτελείται, από τρία διακριτά πρόσωπα, τρεις υποστάσεις, αλλά τα πρόσωπα αυτά είναι, ένας θεός, μία Ουσία άρρητος και ακατάληπτος.
12 Δεκεμβρίου, στη χάρη του δεόμεθα. “Άγιε Σπυρίδωνα και θαυματουργέ, πρέσβευε υπέρ ημών…… ”
Ο κυπριακής καταγωγής Άγιος Σπυρίδων είναι σημαντική προσωπικότητα της Χριστιανοσύνης, ιδιαίτερα συνδεδεμένος με την πόλη και το νησί της Κέρκυρας, της οποίας είναι προστάτης και Άγιος. Είναι επίσης πολιούχος Άγιος του Πειραιά.
Σύμφωνα με την εκκλησιαστική παράδοση, ο Άγιος Σπυρίδων γεννήθηκε, περί το 270 μ.Χ. στην Άσσια Αμμοχώστου, που βρίσκεται στα Κατεχόμενα της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Καταγόταν από ταπεινή οικογένεια και ήταν μάλλον εύπορος, για τα μέτρα της εποχής, αφού είχε στην κατοχή του αγροτική γη και κοπάδια προβάτων.
Με την προτροπή των γονέων του παντρεύτηκε μια ενάρετη συγχωριανή του με την οποία απέκτησε μια κόρη ονόματι ειρήνη.
Οι γραμματικές του γνώσεις ήταν περιορισμένες, αλλά χάρη στην αρετή του και τον άρτιο χριστιανικό του βίο εξελέγη Επίσκοπος Τριμυθούντος (σημερινή Τρεμετουσιά Λάρνακας)
Απολυτίκιο Αγίου Σπυρίδωνα :
Της συνόδου της πρώτης ανεδείχθεις
υπέρμαχος και θαυματουργός
Θεοφόρε Σπυρίδων, πάτερ ημών,
διο νεκρά συ εν τάφω προσφωνείς
και όφιν εις χρυσούν μετέβαλες
και έν τω μέλπειν τας αγίας σου ευχάς
αγγέλους έσχες συλλειτουργούντας
σοι, Ιερώτατε.
Δόξα το σε δοξάσαντι, δόξα τω σε
στεφανώσαντι,
Δόξα τω ενεργούντι δια σου πάσιν ίασιν.
Πηγή : Βιογραφίες / Θρησκεία
Με εκτίμηση
Δημήτριος Μητρόπουλος