ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

Γράφει : Ο Δημήτριος Μητρόπουλος  Αντ/γος ε.α.

Επιτ. Υπαρχηγός. ΕΛ.ΑΣ. Πτυχ. Νομικής και Δημ. Δικαίου και Πολ. Επιστημών Νομικής Σχολής Αθηνών.

Συγγραφέας, Μέλος της Ένωσης Μεσσηνίων Συγγραφέων.

Μέσα σε ένα κλίμα δικαιολογημένου πανηγυρισμού γιορτάζουμε την Κυριακή της Ορθοδοξίας, που είναι η γιορτή της Μιας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας, που είναι ο θρίαμβος της αλήθειας.

Η Εκκλησία ονομάζει, την Κυριακή της Ορθοδοξίας, σε ανάμνηση του σημαντικού γεγονότος της αναστήλωσης, των ιερών εικόνων την περίοδο της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.

Είχε προηγηθεί η εικονομαχία – μια περίοδος μεγάλης πόλωσης και σφοδρή αντιπαραθέσεων στο Βυζάντιο”, που δίχασε τους πιστούς, μετατρέποντας σε “μήλον της έριδος” τη λατρεία των χριστιανικών εικόνων.

Η Κυριακή της Ορθοδοξίας, καθιερώθηκε για πρώτη φορά, στα μέσα του 9ου αιώνα.

Πρόκειται για χριστιανική γιορτή, η οποία συνδέεται με την οριστική αναστήλωση των ιερών εικόνων στην Κωνσταντινούπολη από την Αυτοκράτειρα Θοδώρα, το 842 μ.Χ.

Εκείνη τη χρονιά μπήκε τέλος στη μακροχρόνια διαμάχη, η οποία έμεινε γνωστή στην ιστορία, ως Εικονομαχία.

Σε αυτήν την εξαιρετικά ταραχώδη περίοδο, οι Βυζαντινοί είχαν χωριστεί σε δύο αντίπαλες ομάδες :

* Εικονομάχοι ή εικονοκλάστες και

* Εικονομάχοι ή εικονολάτρες.

Οι πρώτοι πρέσβευαν ότι η προσκύνηση εικόνων που απεικονίζουν Άγιους, αποτελεί ειδωλολατρική πράξη.

Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς τους, ο πιστός το μόνο που έχει απέναντί του είναι ένα ζωγραφισμένο ξύλο, το οποίο και προσκυνά.

Οι δεύτεροι απαντούσαν ότι η ύπαρξη των εικόνων, σε σπίτια και Εκκλησίες ήταν φυσιολογική και εντάσσεται στο τελετουργικό, καθώς αποτελούν “βοηθητικό” μέσο για τη λατρεία του Θεού και των Αγίων της Εκκλησίας.

Η κόντρα κράτησε 120 χρόνια περίπου. Σε αυτήν την ταραχών περίοδο, πραγματοποιήθηκε μεταξύ άλλων και η (z) Οικουμενική Σύνοδος (787 μ.Χ.), η οποία αφορούσε τους εικονομάχους και ξεκαθάρισε ότι η λατρεία των εικόνων των Αγίων, του Χριστού και της Παναγίας είναι απόλυτα συμβατή με τον Χριστιανισμό.

Σε όλο το διάστημα της, δισχιλιόχρονης, ιστορίας της πορείας η Ορθοδοξία αντιμετώπισε κάθε είδους δυσχέρειες, διήλθε “δια πυρός και σιδήρου”, υπέστη επιθέσεις και δέχτηκε διώξεις.

Κατά τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο κλυδωνίζεται, αλλ’ ου καταποντίζεται. χρειάζεται, αλλά ναυάγιον ούχ υπομένει.

Η Ορθοδοξία καθοδήγησε την πνευματική ζωή της ανθρωπότητας.

Επέδρασε στη διαμόρφωση του δικαίου, στους κοινωνικούς δεσμούς και στο φιλοσοφικό στοχασμό.

Λέπτεινε την τέχνη, ημέρωσε τα ήθη, εξευγένισε το πολιτειακό δίκαιο, ανέβασε τον άνθρωπο στο ανώτατο σκαλοπάτι των αξιών.

Η έννοια των ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, η αξία του ανθρωπίνου προσώπου, η ισότητα των δύο φύλλων, το αγαθό της ελευθερίας, οι αγώνες για την παγκόσμια ειρήνη, την καταπολέμηση των φυλετικών διακρίσεων και την κοινωνική δικαιοσύνη , αποτελούν πολύτιμα δώρα της Ορθοδοξίας, στην ανθρωπότητα.

Γενικά, η Ορθοδοξία υπηρέτησε με συνέπεια, το μεγαλείο του ανθρώπινου προσώπου, σε όλη την απολυτότητα και καθολικότητα, με τις οποίες αυτό συνδέθηκε, στη Χριστιανική Ανθρωπολογία.

Ο άνθρωπος, ως κορύφωση και συγκεφαλαίωση της θείας δημιουργίας, υπήρξε γι’ αυτήν το καθ’ όλου περιεχομένου της αποστολής της, στον κόσμο και στην ιστορία της σωτηρίας.

Η Ορθοδοξία συνδέθηκε με τον Ελληνισμό, με ένα σύνδεσμο αγάπης αιματηρής, θυσίας και θριάμβου.

Γνωρίζουμε χωρίς την Ορθόδοξη Εκκλησία, Ελλάδα δεν θα υπήρχε σήμερα.

Η Ορθοδοξία βοήθησε το Ελληνικό έθνος, να διατηρήσει την ιστορική του μνήμη και αυτοσυνειδησία και να αξιοποιήσει τα εκλεκτά στοιχεία, του αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού.

Εάν σήμερα υπάρχουν κλασσικές σπουδές και μελέτη της αρχαίας ελληνικής φιλολογίας, αυτό το πλείστον οφείλεται στους μεγάλους Πατέρες της Εκκλησίας, σε πολλά μοναστήρια και αντιγραφικά εργαστήρια, τα οποία διέδωσαν και τα έργα των αρχαίων συγγραφέων.

Σας ευχαριστώ

Δημήτριος Μητρόπουλος