ΟΙ ΠΑΙΔΟΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΣ
“OΤΑΝ ΦΩΤΙΖΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΤΗΝ ΨΥΧΗ”
Γράφει : Ο Δημήτριος Μητρόπουλος Αντ/γος ε.α.
Επιτ. Υπαρχηγός. ΕΛ.ΑΣ. Πτυχ. Νομικής και Δημ. Δικαίου και Πολ. Επιστημών Νομικής Σχολής Αθηνών.
Συγγραφέας, Μέλος της Ένωσης Μεσσηνίων Συγγραφέων.
Οι πειρασμοί και οι θλίψεις δεν λείπουν από την ζωή κανενός ανθρώπου. Όμως υπάρχει μια μεγάλη διαφορά. Αυτός που ζει μακριά από τον Θεό τυραννιέται και πελαγώνει.
Ο Χριστός μας ευλογεί και φωτίζει την ψυχή και η ψυχή δυναμώνει και ανακουφίζεται. Αυτή η ανάπαυση της ψυχής διατηρεί τον άνθρωπο σε πνευματική ισορροπία και η πορεία του ανθρώπου μέσα από το πέλαγος της ζωής γίνεται ευχάριστη και ξεκούραστη.
Μια συγκινησιακή ιστορία αποτελεί η περιγραφή των Παιδομαρτύρων της Γεωργίας, που εορτάζουμε στις 22 Φεβρουαρίου.
Στην βιογραφία αυτή φαίνεται ακριβώς πως, όταν ο Χριστός μας φωτίζει, ο άνθρωπος αλλοιώνεται και μεταμορφώνεται.
Οι παιδομάρτυρες είναι εννέα παιδιά, που ζούσαν στην πόλη Κόλα, τη μακρινή χώρα της Γεωργίας.
Μικρά παιδιά, ηλικίας 7-8 ετών δέχτηκαν την θεία φώτιση στις ψυχές τους και ο Θεός τους αξίωσε τον στέφανον του μαρτυρίου.
Οι νεαροί αυτοί βλαστοί ήταν παιδιά ειδωλολατρικών οικογενειών που ποτέ τους δεν είχαν ακούσει για το Χριστό. Όμως σαν παιδιά που ήταν, συναναστρέφονταν και έπαιζαν με συνομήλικα χριστιανόπουλα.
Όταν τα χριστιανόπουλα έμπαιναν στην εκκλησία, οι επίτροποι απαγόρευαν στα άλλα παιδάκια να παρακολουθήσουν την Ακολουθία και δεν επέτρεπαν την είσοδο τους στο ναό, παρά τις αντιδράσεις τους.
Αυτά στενοχωρημένα έφευγαν ή άλλες φορές κάθονταν έξω από την εκκλησία και άκουγαν τις αγγελικές φωνές των φίλων τους, που υμνούσαν τον Χριστό.
Σε κάποια Ακολουθία τα παιδιά των ειδωλολατρών αποφάσισαν να μπουν στο ναό με τη βία. Έτσι την ώρα που ξεκινούσε η Ακολουθία, όρμησαν για να περάσουν μέσα.
Τότε οι Χριστιανοί τα σταμάτησαν και τα είπαν : “Για να περάσετε, πρέπει να πιστέψετε στον Χριστό και να βαφτιστείτε. Διαφορετικά δεν μπορούμε να σας βάλουμε μέσα”.
Τα μικρά παιδιά, με τον ενθουσιασμό τους, δέχτηκαν να ασπαστούν την χριστιανική πίστη, χωρίς όμως να υπολογίζουν τις συνέπειες της πράξεώς τους.
Τότε ο ευλαβής ιερέας ξεκίνησε την κατήχηση τους.
Ο ιερέας όμως δίσταζε να βαπτίσει τα μικρά παιδιά, φοβούμενος τους ειδωλολάτρες γονείς και τις αντιδράσεις τους. Μετά τις πολλές πιέσεις των μικρών παιδιών, που η ψυχούλα τους είχε φωτισθεί από το Θεό και φλέγονταν από τον Χριστό δέχτηκε.
Σκέφτηκε όμως να ενεργήσει στα κρυφά και να τα βαφτίσει την νύχτα.
Ο ποταμός Κύρος που διέσχιζε την πόλη ήταν παγωμένος και ο ιερέας έβαλε ανθρώπους να σπάσουν σε ένα σημείο τον πάγο, για να τελέσουν το μυστήριο.
Η αγωνία του ήταν επίσης να μην παγώσουν τα παιδιά μπαίνοντας στο νερό.
Ο Θεός όμως προνόησε γι’ αυτό. Τα θαυμαστά γεγονότα που ακολούθησαν έδειξαν περίτρανα, την ευλογία και παρουσία του Θεού.
Το πρώτο θαύμα ήταν ότι το νερό του παγωμένου ποταμού δεν ήτα κρύο, αλλά ζεστό.
Και το δεύτερο και εντυπωσιακότερο ότι, μόλις βγήκαν τα εννέα παιδάκια από το ποτάμι, λαμπροφορεμένοι Άγγελοι κατέβηκαν και τα έντυσαν με λευκούς χιτώνας, μπροστά στα έκπληκτα μάτια των Χριστιανών.
Επειδή η ώρα είχε περάσει και ήταν βαθειά μεσάνυχτα, οι Χριστιανοί πήραν τα παιδιά στα σπίτια τους.
Το πρωί οι ειδωλολάτρες, όταν έμαθαν την αλήθεια έγιναν έξαλλοι. Αρχικά τα καλοπήραν και τα πρότειναν να τα πάνε στον ειδωλολατρικό ναό, για να κάνουν θυσία στους Θεούς και έτσι να καθαρίσει το κακό.
Όταν όμως είδαν την σθεναρή αντίσταση των μικρών παιδιών και τη σταθερότητά τους στην Ορθόδοξη πίστη, άλλαξαν στάση.
Οι γονείς αγριεμένοι και με σατανικό πλέον μίσος, ακόμη και για τα αθώα αυτά πλασματικά, αποφάσισαν να τα θανατώσουν.
Τα οδήγησαν δίπλα στο ποτάμι, που λίγες ημέρες πριν είχαν βαπτισθεί και έσκαψαν έναν βαθύ λάκκο.
Έσπρωξαν μέσα τα παιδάκια και με μεγάλες πέτρες άρχισαν να τα λιθοβολούν
Οι εννέα μικροί Παιδομάρτυρες ψάλλοντας ύμνους παρέδωσαν την αγιασμένη ψυχούλα τους, που ανέβηκε στον ουρανό, για να υμνεί και να δοξάζει παντοτινά τον Άγιο Τριαδικό Θεό, που τόσο αγάπησαν.
Πηγή : Ορθόδοξο Χριστιανικό Περιοδικό “ΟΣΙΟΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ”.
Με εκτίμηση
Δημήτριος Μητρόπουλος