Ο ΘΥΜΟΣΟΦΟΣ ΛΑΟΣ ΛΕΕΙ….

“Να ξέρεις πολλές γλώσσες είναι καλό,

να συγκρατείς αυτήν που έχεις, είναι σημαντικό”

Γράφει : Ο Δημήτριος Μητρόπουλος  Αντ/γος ε.α.

Επιτ. Υπαρχηγός. ΕΛ.ΑΣ. Πτυχ. Νομικής και Δημ. Δικαίου και Πολ. Επιστημών Νομικής Σχολής Αθηνών.

Συγγραφέας, Μέλος της Ένωσης Μεσσηνίων Συγγραφέων.

 

Και πάλι σοφά αποφαίνεται ο λαός μας.

Και πάλι αξιολογεί σωστά.

Και πάλι βάζει τα πράγματα στη θέση τους.

Και πάλι επισημαίνει το αναγκαιότερο. Και πάλι δίνει οδηγίες προς “ναυτιλομένους” για να μη υπάρξουν ναυάγια.

Καλές είναι οι γνώσεις για να ζεις.

Αναγκαιότερη η Αρετή, για να μπορείς να ζεις καλά.

Καλές οι γλώσσες για να συνεννοείσαι με αλλοεθνείς, αναγκαιότερη η συνετή γλώσσα, για να μην προκαλείς γύρω σου τρικυμίες, για να μην πληγώνεις, για να μην ταπεινώνεις, για να μην προσβάλλεις.

Για να μην εξουθενώνεις, για να μην κουτσομπολεύεις, για να μην καταρρακώνεις υπολήψεις, για να μην λασπολογείς, για να μην ξεριζώνεις πεποιθήσεις σωστικές.

Για να μην φέρεσαι αγενώς, για να μην ανακατεύεσαι, σε ό,τι είναι ξένο με την προκοπή και την σωτηρία σου.

Για να μην ορκίζεσαι, για να μην ψευδομαρτυρείς, για να μην γίνεσαι ταχυδρόμος κακών.

Η πληγή που δημιουργείτε από τη γλώσσα, είναι πιο βαθιά από αυτήν που δημιουργείτε, από το μαχαίρι.

Γιατί το μαχαίρι τραυματίζει το σώμα, ενώ η γλώσσα τραυματίζει την ψυχή.

“Η γλώσσα κόκκαλα δεν έχει και κόκκαλα τσακίζει”.

Η συγκεκριμένη ρύση αποτελεί μια, από τις πιο γνωστές παροιμίες του λαού μας, στην οποία παρουσιάζεται όλη η δύναμη, η ισχύς και το κύρος της γλώσσας, του μέσου για την έκφραση των σκέψεων και των συναισθημάτων μας.

Οι λέξεις, ο λόγος, η ομιλία, αν και στοιχεία άυλα, μπορεί να είναι καμιά φορά τόσο σκληρά, τόσο πίκρα και να διατυπώνονται με τέτοιο τρόπο, που πληγώνουν και πνίγουν τον συνάνθρωπό μας, λόγω της αλήθειας που πολλές φορές κρύβουν.

Συνεπώς, μέσα από αυτή τη λαϊκή παροιμία διαφαίνεται η δύναμη και το κύρος που κρύβει μέσα της, η κατά τα άλλα απλή έννοια της γλώσσας.

Η συμπεριφορά θεωρείται ,ότι είναι η πιο βασική από τις ανθρώπινες ενέργειες.

Η συμπεριφορά είναι ο τρόπος που δρα και αντιδρά ένα αντικείμενο ή ένα σώμα μέσω της σχέσης ή της αλληλεπίδρασης με άλλα αντικείμενα, οργανισμούς ή γενικότερα με το περιβάλλον.

Ο Φιλόσοφος Ράλφ Ουάιλντ Έμερσον, προσδιορίζει την αυθόρμητη συμπεριφορά με την ψυχή του ατόμου :

Η ανθρώπινη συμπεριφορά καθώς και άλλων οργανισμών, μπορεί να είναι κοινή, ασυνήθιστη, αποδεκτή η μη αποδεκτή.

Οι άνθρωποι, αξιολογούν την αποδοχή, μιας συμπεριφοράς χρησιμοποιώντας κοινωνικά πρότυπα και ρυθμίζοντας τις συμπεριφορές, μέσω του κοινωνικού ελέγχου.

Η αντικοινωνική συμπεριφορά σχετίζεται με την προσωπικότητα, την ιδιοσυγκρασία του ατόμου, το περιβάλλον του ατόμου και την οικογένεια του, το κοινωνικό περιβάλλον, το σχολείο, με τους φίλους και τους οικείους.

Την αδυναμία να υπολογίσει τις συνέπειες της συμπεριφοράς του, τη γενετική προδιάθεση και τη χαμηλή νοημοσύνη.

Την έκθεση σε βίαιες σκηνές και εικόνες μέσα στο οικογενειακό περιβάλλον, με την αποξένωση, με τις καταχρήσεις, τα έντονα κοινωνικά – οικονομικά προβλήματα, τον αλκοολισμό ή τις καταχρήσεις των γονιών.

Λοιπόν, ναι, καλή η γνώση, όμως άριστη η Αρετή.

Χρήσιμη η γνώση, αναγκαία η αρετή. Ωφέλιμη η γνώση, αγιαστική η αρετή.

Γλώσσα συγκρατημένη, που φανερώνει άνθρωπο με σύνεση, με σεβασμό, με αυτοσεβασμό.

Γλώσσα με φρένο, που την φράζει η πνευματική ωριμότητα, η χάρη, η διάθεση παραμυθίας, και οπωσδήποτε το ήθος.

Γλώσσα με λόγια νόστιμα, μεστά, εποικοδομητικά, ενισχυτικά.

Γλώσσα με λόγια, που στηρίζουν και οδηγούν σε δρόμους σωτηρίας.

Γι’ αυτό μας πρέπει να τείνουμε ους ευήκοο στο θυμόσοφο λαό μας, τον ευλογημένο ελληνικό λαό, που οι ρήσεις του αποτελούν σήματα πορείας.

Σήματα πορείας γιατί εμπνέονται από τον αδιάψευστο λόγο του Θεού.

Υπογραμμίζει ο αδελφόθεος Ιάκωβος “ει τις εν λόγω ού πταίει, ούτος τέλειος ανήρ”.

Ναι! έκφραση τελειότητας η’ γλώσσα με χαλινάρι.

Μας αξίζει, να νοιώθουμε μαθητές και στο λόγο του Θεού μας και στη Σοφία του λαού μας.

Με εκτίμηση

Δημήτρης Μητρόπουλος