ΜΑΝΑ ΤΟ ΠΙΟ ΓΛΥΚΟ ΟΝΟΜΑ

Γράφει : Ο Δημήτριος Μητρόπουλος  Αντ/γος ε.α.

Επιτ. Υπαρχηγός. ΕΛ.ΑΣ. Πτυχ. Νομικής και Δημ. Δικαίου και Πολ. Επιστημών Νομικής Σχολής Αθηνών.

Συγγραφέας. Μέλος της Ένωσης Μεσσηνίων Συγγραφέων.

Η Μάνα φέρνει τη ζωή, πασχίζει για τη ζωή, στηρίζει την οικογένεια με αγάπη και ανιδιοτέλεια.

Είναι το πρόσωπο που ξενυχτά στο προσκέφαλό μας, που καρδιοχτυπά σε κάθε μας δυσκολία, που στέκεται πάντοτε άγρυπνος φύλακας – άγγελός μας

Στη γυναίκα που ανέχεται, που στερείται, που ικανοποιείται με τη χαρά μας και ματώνει με τον πόνο μας, στη μάνα που κανείς δεν μπορεί να την αντικαταστήσει.

Η Μάνα που φανερώνει τη ρίζα μας και εμείς τον κορμό της και είναι εκείνη που απλόχερα μας δίνει όλα τα εφόδια στο ταξίδι της ζωής, ψυχικά υλικά και πνευματικά.

Και αν μπεις στον πειρασμό να θυμηθείς τις γεύσεις των φαγητών της, πουθενά δεν γεύτηκες νοστιμότερα, όπως εκείνα τα τηγανόψωμα.

Είτε “Μάνα”, είτε “Μητέρα”, είτε “Μαμά”, η έννοια αυτή είναι τόσο ιερή…

Μία γυναίκα ολοκληρώνεται ως άνθρωπος όταν γίνει Μητέρα. Μόνο τότε μπορεί να πει κανείς ότι εκπλήρωσε το σκοπό της ύπαρξής της.

Κάθε γυναίκα, από τη φύση της, έχει τη δύναμη να γίνει Μάνα, όμως δεν γίνονται.

Πότε λοιπόν, μια γυναίκα μπορεί πραγματικά να είναι Μάνα και όχι απλώς να λέγεται έτσι?

Μάνα είναι η γυναίκα, που κάνει τα πάντα για τα παιδιά της και τα βάζει πάνω κι από τον ίδιο της εαυτό.

Όσο γενικό και αυτονόητο ακούγεται αυτό, η Μάνα δίνει ότι έχει και δεν έχει για τα παιδιά της που την ολοκλήρωσαν σαν άνθρωπο.

Παλεύει πάντα για το καλό τους, και αγωνίζεται με όλες της τις δυνάμεις για την ευτυχία τους, ακόμη κι αν αυτό απαιτεί μεγάλες θυσίες από την ίδια που πολλές φορές την ξεπερνούν.

Μάχεται να τους προσφέρει τα καλύτερα και να τα κάνει σωστούς ανθρώπους, να τα προφυλάξει σαν λύκαινα από κάθε τι κακό με αυτοθυσία, να τα μάθει να διακρίνουν το καλό και να αποφεύγουν το κακό.

Η Μάνα είναι αυτή που δεν θα κρατήσει κακία στο παιδί της ότι κι αν συμβεί. Όσες πίκρες κι αν της δώσει, όσο κι αν την πληγώσει με τα λόγια ή τις πράξεις εκείνη θα τρέξει να του σταθεί στις δυσκολίες του ξεχνώντας τα πάντα.

Θα χαρεί περισσότερο από το ίδιο το παιδί – στις χαρές και στις επιτυχίες του.

Είναι το απάγκιο λιμάνι που καταλήγεις σε κάθε φουρτούνα, σε κάθε δύσκολη στιγμή, είναι εκείνη που αποδεικνύει στην πράξη την αγάπη της για το παιδί, αναθρέφοντας το σωστά.

Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος (+407 μ. χ) σημειώνει τα εξής :”Γνώρισμα της μητέρας δεν είναι η γέννηση των παιδιών, γιατί αυτό είναι δώρο της φύσης, αλλά η ανατροφή των παιδιών, διότι αυτό εξαρτάται από την ελεύθερη βούληση…. Δεν κάνει λοιπόν την γυναίκα πραγματική μητέρα η γέννηση παιδιών, αλλά η καλή ανατροφή τους “.

Η Μάνα που αγαπά και πονά διαισθάνεται την ανησυχία του παιδιού, όσο μακριά και αν βρίσκεται, αφουγκράζεται τη στενοχώρια του, συμπάσχει στη θλίψη του, χαίρεται με τη χαρά του.

Ο ποιητής Γεώργιος Μαρτινέλλης σημειώνει :

“Εις τον κόσμο άλλο πλάσμα /, δεν θα βρεις να σε μαντεύει, / σαν την Μάνα που λατρεύει,/σαν την Μάνα που πονεί.”

Είναι εκεί πάντα για εσένα, για τις χαρούμενες και τις δύσκολες στιγμές, είναι εκεί δια ζώσης ή νοερά που, με ένα βλέμμα θα σε καθησυχάσει, θα σε παρηγορήσει και θα σε καθοδηγήσει για να πράξεις το σωστό.

Όπως σημειώνει ο Οδυσσέας Ελύτης,” και ένα τέταρτο μητέρας αρκεί για δέκα ζωές και πάλι κάτι θα περισσέψει που να το ανακράξεις σε στιγμή μεγάλου κινδύνου.

2 Φεβρουαρίου, η ημέρα που η Εκκλησία μας τιμά την Μάνα. Κατά την μεγάλη αυτή Δεσποτική και Θεομητορική εορτή της Υπαπαντής του Κυρίου, η Παναγία η μητέρα όλων μας, πηγαίνει τον τεσσαρακονθήμερο Χριστό στον Ναό, προσφέροντας Τον στον Θεό.

Αυτή την ημέρα, που κυριαρχεί το πρόσωπο της Υπεραγίας Θεοτόκου, της κατά χάριν Μάνας των Χριστιανών, γιορτάζει το πιο αγαπητό πρόσωπο στην συνείδηση όλων των ανθρώπων : Η μητέρα.

Η Παγκόσμια Ημέρα της Μητέρας, είναι μέρα (8/5) εορτασμού της μητρότητας και των ευχαριστιών προς τη μητέρα, μια γιορτή με αρχαιολογικές αναφορές στην λατρεία της θεάς Κυβέλης. Στη σύγχρονη εποχή, η Αμερικανίδα κοινωνική ακτιβίστρια Άννα Μαρία Τζάρβις (1864-1948) ήταν αυτή που είχε πρώτη την ιδέα να καθιερωθεί μια ιδιαίτερη ημέρα προς τιμή της μητέρας. Οι προσπάθειες της ευοδώθηκαν τελικά στις 9 Μαΐου του 1914, όταν ο τότε Αμερικανός πρόεδρος Γούντροου Γουίλσον υπέγραψε προκήρυξη, σύμφωνα με την οποία Ημέρα της Μητέρας καθιερωνόταν ως εθνική, εορτή τη δεύτερη Κυριακή του Μαΐου.

Μάνα, η πιο γλυκιά λέξη?

Ας της αποδίδουμε πάντοτε τον οφειλόμενη σεβασμό

και την τιμή.

Ας εκπληρώνουμε το χρέος απέναντί της κάθε μέρα και κυρίως όταν το έχει ανάγκη και χρειάζεται την δική μας συνδρομή και φροντίδα.

Ας της δείξουμε ότι κατέχει ξεχωριστή θέση στη ζωή μας, όχι μόνο με λόγια, αλλά κυρίως με τις πράξεις μας.

Μάνα, ένα ευχαριστώ ποτέ δεν φτάνει για όσα αφειδώλευτα μας προσέφερε και προσφέρεις.

Κλείνουμε πάντοτε στην καρδιά μας το χαμογελαστό και στοργικό σου πρόσωπο, που, σαν φωτεινή λαμπάδα, φωτίζει την πορεία της ζωής μας στα εύκολα και τα δύσκολα.

Σας Ευχαριστώ

Δημήτριος Μητρόπουλος