ΘΡΥΛΟΣ ! ΤΟ ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΜΑΣ ΝΑΥΤΙΚΟ

Γράφει : Ο Δημήτριος Μητρόπουλος  Αντ/γος ε.α.

Επιτ. Υπαρχηγός. ΕΛ.ΑΣ. Πτυχ. Νομικής και Δημ. Δικαίου και Πολ. Επιστημών Νομικής Σχολής Αθηνών.

Συγγραφέας, Μέλος της Ένωσης Μεσσηνίων Συγγραφέων.

Πόσο ευλογημένοι είναι οι Έλληνες που ως λαός, ως πρόσωπα και ως επαγγελματίες έχουν την αναφορά τους στο Θεό και στους Αγίους.

Το ίδιο ισχύει και για τις Ένοπλες Δυνάμεις μας. Το φιλόχριστο στρατό μας όλων των Σωμάτων, αφού όλα τιμούν ως προστάτες τους Άγιους της Εκκλησίας μας.

Παράδειγμα το Πολεμικό μας Ναυτικό που πανηγυρίζει στις 6 Δεκεμβρίου τον προστάτη του, Άγιο Νικόλαο.

Γιατί αυτή η επιλογή?

Κάποτε ο Άγιος Νικόλαος απεφάσισε να ταξιδέψει με πλοίο στους Αγίους τόπους ως προσκυνητής. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού ξέσπασε θαλασσοταραχή, με αποτέλεσμα το πλήρωμα και οι επιβάτες να πανικοβληθούν.

Ο Άγιος Νικόλαος με τη δυνατή του πίστη, ζήτησε το έλεος και την βοήθεια του Θεού και η θάλασσα ηρέμησε.

Μάλιστα, όταν ναυτικός γλίστρησε από το κατάρτι και σκοτώθηκε, ο Άγιός μας και πάλι με τη δύναμη της προσευχής του, τον ανέστησε.

Το θαύμα έγινε γνωστό και έκτοτε οι Ναυτικοί μας έθεσαν τον εαυτό τους και τα ποντοπόρα ταξίδια τους, κάτω από τη σκέπη, τις προσευχές και την προστασία του Αγίου Νικολάου.

Τον νοιώθουν πηδάλιο των καραβιών τους σε ώρες γαλήνης και σε ώρες εύκολες και σε ώρες δύσκολες.

Γι’ αυτό το Πολεμικό μας Ναυτικό γιορτάζει. Ο εορτασμός αυτός ενσωματώνει διαχρονικά το θρησκευτικό δέος, την εθνική υπερηφάνεια και την αγάπη του Έλληνα στην θάλασσα.

Η Θάλασσα είναι η ιστορική πύλη της Πατρίδος μας, η οποία οδηγούσε τους Έλληνες ναυτικούς, να κατακτήσουν την εθνική τους ανεξαρτησία.

Το Πολεμικό μας Ναυτικό έχει αφήσει ανεξίτηλη σφραγίδα του σε όλους τους εθνικούς μας αγώνες. Έτσι η υψηλού επιπέδου ετοιμότητά του και η μαχητική του ικανότητα αντανακλά στους εγγύς και τους μακράν την ισχύ της Πατρίδας μας.

Η ρήση του Χαρίλαου Τρικούπη ότι : “Κάθε μέρα που παρέρχεται άνευ ναυτικής Παρασκευής, αποτελεί καταστροφή για τον τόπο μας”, είναι η συνέχεια των λόγων που είπε ο Θεμιστοκλής, πως “έχουμε γη και πατρίδα, όσο έχουμε πλοία στην θάλασσα”.

Το θωρηκτό “Γεώργιος Αβέρωφ” Είναι ένα πλοίο – θρύλος του Πολεμικού μας Ναυτικού το οποίο κατέπλευσε στο Φάληρο την 1ην Σεπτεμβρίου του 1910 και έγινε δεκτό με ενθουσιασμό από τον ελληνικό λαό. Από τα πιό σύγχρονα της εποχής, ήταν ατμοκίνητο, έπλεε με ταχύτητα 24 κόμβων και είχε πλήρωμα 20 Αξιωματικούς και 670 ναύτες. Αμέσως έγινε η ναυαρχίδα του απαρχαιωμένου ελληνικού στόλου.

Με κυβερνήτη τον ναύαρχο Κουντουριώτη (1855-1935) ηγήθηκε των ελληνικών δυνάμεων στις νικηφόρες ναυμαχίες της Έλλης (3 Δεκεμβρίου 1912) και της Λήμνου (5 Ιανουαρίου 1913), κατά του τουρκικού στόλου, διαλύοντας τις προσδοκίες της Υψηλής Πύλης, για τον έλεγχο του Αιγαίου.

Πόσο το ένδοξο ιστορικό βάρος του Πολεμικού μας Ναυτικού!

Ο λαός μας, μικρός σε αριθμούς, αλλά μεγάλος σε ιδέες, αξίες, ιδανικά, λεβεντιά και ανδρειοσύνη έχει γερή μνήμη, εθνική μνήμη και γι’ αυτό δημιουργεί μεγάλη ιστορία.

Έτσι, ότι έκανε στη Σαλαμίνα το 480 π.χ. και απέτρεψε τους Πέρσες να εγκαταστήσουν την βαρβαρότητα τους στην Ελλάδα μας, το έκανε και το 1821, με ονόματα που θυμόμαστε με ευγνωμοσύνη, αν ενδεικτικά αναφέρουμε τον Κανάρη, τον Μιαούλη, την Μπουμπουλίνα.

Δεν αμφισβητεί κάνεις μια πραγματικότητα, πως ο χρόνος νικιέται από κάποιους ήρωες και η μνήμη τους μένει αιώνια. Τα Ελληνικά πηδάλια σε όλους τους καιρούς τα κρατούν χέρια στιβαρά, που δεν υποκύπτουν μπρος στις Ιταμές και βίαιες απειλές.

Και σήμερα το αξιόμαχο Πολεμικό μας Ναυτικό, με τη βοήθεια του Λιμενικού Σώματος παραμένουν άγρυπνοι φρουροί των γαλάζιών μας θαλασσών, για να μην αφήσουν κανένα βέβηλο από αίματα πόδι εχθρικό να κουρσεύσει την γαλανή μας Πατρίδα.

Πηγή : Μηνιαίο Ορθόδοξο Χριστιανικό Περιοδικό ” ΑΓΙΑ ΛΥΔΙΑ”

Σας ευχαριστώ

Δημήτριος Μητρόπουλος