Η ΣΥΝΕΞΗΓΗΣΗ ΕΞΟΥΔΕΤΕΡΩΝΕΙ, ΤΗ ΝΑΡΚΗ ΤΗΣ ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΗΣ

Γράφει : Ο Δημήτριος Μητρόπουλος  Αντ/γος ε.α.

Επιτ. Υπαρχηγός. ΕΛ.ΑΣ. Πτυχ. Νομικής και Δημ. Δικαίου και Πολ. Επιστημών Νομικής Σχολής Αθηνών.

Συγγραφέας. Μέλος της Ένωσης Μεσσηνίων Συγγραφέων.

Άλλοτε η προκατάληψη, άλλοτε μια δόση φθόνου, η αντιπάθεια, άλλοτε η αστοχία στην χρήση των λέξεων, που ίσως να μην εκφράζουν πάντα αυτό που θέλουμε να πούμε, άλλοτε η έλλειψη υπομονής η’ ο κάποιος εκνευρισμός, άλλοτε η βιασύνη και η επιπολαιότητα δημιουργούν παρεξηγήσεις.

Δυστυχώς είναι συνηθισμένο να προκύπτουν παρεξηγήσεις, από καλές σκέψεις και πράξεις. Έτσι δημιουργούνται χάσματα ανάμεσα στους ανθρώπους.

Αυτό συμβαίνει ακόμα και με ανθρώπους με τους οποίους έχουμε περάσει πολύ χρόνο.

Έτσι υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που ελπίζουν ότι αυτοί που πλήγωσαν θα ξαναγυρίζουν.

Από την άλλη, υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να ξαναγυρίζουν αλλά δεν τολμούν.

Στην αρχή μιας παρεξήγησης υπάρχουν συνήθως ορισμένα στοιχεία. Αυτά μπορεί να είναι η υπερηφάνεια, η κούραση και η έλλειψη εμπιστοσύνης στον εαυτό μας ή στο άλλο άτομο.

Οι παρεξηγήσεις είναι μέρος της καθημερινότητας, αλλά δυστυχώς μας χαλάνε τη ζωή.

Συνήθως οδηγούν σε συγκρούσεις, είναι χάσιμο χρόνου και πάντα, μας χαλάνε τη διάθεση.

Παρεξήγηση ίσον παρανόηση : “Δεν κατάλαβα καλά αυτό που μου εξήγησες”.

Ο λόγος για τον οποίο οι παρεξηγήσεις συμβαίνουν τόσο συχνά οφείλεται στη διαφορετικότητα των ανθρώπων.

Κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός, με διαφορετικό φίλτρο αντίληψης και γι ‘αυτό ερμηνεύει διαφορετικά τα ερεθίσματα που δέχεται, σε σχέση με κάποιον άλλο.

Έτσι, δεν πρέπει να κάνουμε το μοιραίο λάθος να υποθέσουμε ότι αυτό που εμείς λέμε θα γίνει αντιληπτό και από τον άλλον, με τον ίδιο τρόπο.

Αυτό που πρέπει να κάνουμε, αντί να υποθέσουμε, είναι να ρωτάμε τον άλλον ακριβώς τι κατάλαβε, ώστε να τσεκάρουμε αν αυτό που κατάλαβε είναι αυτό που στοχεύαμε.

Αν δεν είναι, τότε μπορούμε επιτόπου να το διορθώσουμε δίνοντας καλύτερες εξηγήσεις. Αν δεν το κάνουμε, τότε όλα θα πάρουν το δρόμο τους, οδηγώντας σε παρεξηγήσεις και εμείς θα είμαστε εφησυχασμένοι – κακώς-ότι τα κάναμε όλα σωστά.

Επομένως ο τρόπος να αποφεύγουμε τις παρεξηγήσεις είναι να αναγνωρίσουμε τη διαφορετικότητα των ανθρώπων και να μάθουμε να ρωτάμε, αντί να υποθέτουμε, για να τσεκάρουμε την κατανόηση σε κάθε περίσταση.

Πως να μην παρεξηγηθείς με κάποιον, αν νομίζεις ότι σου επιτίθεται? Αν νομίζεις ότι σε προσβάλλει? Ωστόσο, μπορεί κάποιος απλά να εκφράζει τη γνώμη του ή να σου εκφέρει αρνητική κριτική, η οποία μπορεί να μην έχει καμία πρόθεση ούτε να σε προσβάλλει, ούτε να σε πληγώσει. Αν όμως το πάρεις προσωπικά, σίγουρα θα παρεξηγηθείς.

Για να νομίζουμε ότι κάποιος μας επιτίθεται προφανώς θα φταίει ο τρόπος του. Μπορεί να υψώνει τη φωνή του, να χρησιμοποιεί σκληρές λέξεις ή απλά να είναι απότομος.

Πολύ συχνά οι άνθρωποι που εκφράζουν ωμά ή απότομα την άποψή τους παρεξηγούνται από τους άλλους και χαρακτηρίζονται ως επιθετικοί.

Αυτό όμως έχει να κάνει με τον τύπο προσωπικότητάς τους ή με την έλλειψη διαπροσωπικών ικανοτήτων, αλλά όχι με τις προθέσεις του (επιθετικότητα).

Ναι, είναι νάρκη καταστροφική η παρεξήγηση. Αλλά υπάρχουν τρόποι εξουδετέρωσης της νάρκης. Υπάρχει το ναρκαλιευτικό που λέγεται καλή πρόθεση, που λέγεται, καλή θέληση, που λέγεται αγάπη, που λέγεται συνεξήγηση.

Όμως, στην συνεξήγηση πρέπει να πάμε αφοπλισμένοι από αρνητικά συναισθήματα.

Πάμε να αποσαφηνίσουμε, πάμε να βρούμε την αλήθεια, πάμε πάντα με σεβασμό, πάντα με ευγένεια, πάμε αφού προηγουμένως πετάξουμε εγωισμούς και πεσίματα στο καλάθι των αχρήστων και με συντροφιά το ταπεινό φρόνημα, πάμε, όχι για να βγούμε νικητές.

Εξάλλου η αγάπη δεν αφήνει ηττημένους. Πάμε πάντα με διάθεση συνδιαλλαγής.

Γίνεται φωτεινή η ζωή μας όταν μέσα μας δεν σκορπίζουν σκοτάδια, η αντιπάθεια, η καχυποψία, η μικροψυχία.

Πόσο όμορφη μπορεί να είναι η ζωή μας, όταν δεν έχουμε τη δύναμη να δούμε τον άλλον στα μάτια?

Με πόση γαλήνη μπορούμε να κοιμηθούμε, όταν την καρδιά μας τη κεντάει το μίσος.

Πόση πνευματική προκοπή μπορούμε να έχουμε, όταν στενεύουν τα τοιχώματα της καρδιάς, ξεχνώντας έτσι την πατρική προτροπή του Αποστόλου Παύλου, ο οποίος μας λέει με αγάπη “πλατύνθητε και υμείς”.

Και…. αν η παρεξήγηση ξεκίνησε από εμάς και είμαστε εμείς οι αδικούντες, πως θα θέλαμε να μας φερθούν.

Δεν θα θέλαμε ένα χέρι συγνώμης απλωμένο, που φέρνει κοντά τις καρδιές και σμικρύνει αποστάσεις.

Ο βίος μας είναι μικρός για να ασχολούμεθα με μικρά.

Είναι έξυπνη στρατηγική να πείσουμε τους εαυτούς μας, πως η συνεξήγηση είναι αναγκαία για να διώχνουμε από την ψυχή μας την πικρία, γιατί αυτήν θα προσφέρουμε και στους άλλους.

Αξίζει λοιπόν να θυμόμαστε και μας πρέπει να βιώνουμε την Σοφία του υπέροχου λαού μας πως, ναι, “η συνεξήγηση εξουδετερώνει την νάρκη της παρεξήγησης.”

Σας Ευχαριστώ

Δημήτριος Μητρόπουλος