Η ΚΕΡΚΟΠΟΡΤΑ

Γράφει : Ο Δημήτριος Μητρόπουλος  Αντ/γος ε.α.

Επιτ. Υπαρχηγός. ΕΛ.ΑΣ. Πτυχ. Νομικής και Δημ. Δικαίου και Πολ. Επιστημών Νομικής Σχολής Αθηνών.

Συγγραφέας. Μέλος της Ένωσης Μεσσηνίων Συγγραφέων.

 Η Κερκόπορτα, μικρή αφύλακτη πύλη, είναι γνωστή, από την ιστορία, απ’ όπου μπήκε ο εχθρός και κυρίευσε την πόλη, την Βασιλεύουσα, την βασιλίδα των πόλεων, την Κωνσταντινούπολη.

Η περίφημη Κερκόπορτα έχει καταγραφεί στο συλλογικό υποσυνείδητο των Ελλήνων, ως η καταστροφική αιτία που οδήγησε την Κωνσταντινούπολη στα χέρια των Τούρκων το 1453.

Αυτό που δεν πέτυχαν με τις επίμονες πολιορκίες οι εχθροί, το πέτυχαν με μια αφύλακτη πύλη.

Τα κάστρα πέφτουν πρώτα από μέσα.

Και είναι αφύλακτες πύλες οι μικρές λεπτομέρειες στις οποίες δεν αγρυπνούμε, τις οποίες δεν υπολογίζουμε. Είναι τα μικρά “παραπτώματα” που διαπράττουμε… Αυτά που δεν είναι τόσο μεγάλα, για να δημιουργήσουν μέσα μας έντονο συναίσθημα ενοχής, αλλά όμως διαβρώνουν την ευαισθησία μας, την ακεραιότητα μας την καθαρότητα’ μας.

Με τον όρο “ευαισθησία” δεν εννοούμε τη φυσική ή τη συγκινησιακή ευαισθησία, αλλά την ψυχική και πνευματική. Όλοι οι άνθρωποι άλλωστε, στον ένα ή τον άλλο βαθμό, είναι ευαίσθητοι στο σωματικό ή τον συναισθηματική πόνο.

Αναφερόμαστε στους πραγματικά ευαίσθητους ανθρώπους που αντιλαμβάνονται τι γίνεται σήμερα στον κόσμο και η ψυχή τους γεμίζει από αγωνία και θλίψη.

Από την άλλη μεριά, όμως η ευαισθησία είναι δύναμη. Δείχνει ότι το στοιχείο που μας κάνει ανθρώπους δεν έχει απονεκρωθεί, αλλά, αντίθετα, είναι ακόμη ενεργό και δραστήριο.

“Η ακεραιότητα ” δεν είναι μόνο αυτό που κάνουμε, αλλά αυτό που είμαστε, Η ακεραιότητα συγκροτεί την προσωπικότητα’ μας και τα πιστεύω μας συμβαδίζουν με τη συμπεριφορά μας.

Η ακεραιότητα εμπνέει εμπιστοσύνη στους γύρω μας και η εικόνα του χαρακτήρα και η γενικότερη εκτίμηση σου σε κάνει πιο αξιόπιστο.

Η ακεραιότητα τελικά πρέπει να εξασφαλίζει την εμπιστοσύνη, να είναι προσαρμοσμένη στην αλήθεια, να αγκαλιάζει όλους θετικά να μην υπάρχει εκμετάλλευση.

Ακεραιότητα δεν είναι αυτό που κάνουμε, αλλά αυτό που είμαστε. Καθηγούμε και δημιουργούμε άλλους που θα μας διαδεχθούν στην ζωή μας, στην δουλειά μας.

Την “καθαρότητα” της καρδιάς του νου και της ψυχής μας την αποκτάμε στην πολύμοχθη ζωή με τα πνευματικά κατορθώματα. Γιατί μόνο με τις θλίψεις και τις πνευματικές και σωματικές αρετές καθαρίζεται η καρδιά, ο νους, η ψυχή μας.

Αφύλακτες κερκόπορτες, οι μικρές υποχωρήσεις στις αρχές και στα πιστεύω μας, που δημιουργούν και τα πρώτα ρήγματα στο κάστρο της ψυχής μας, στην ευαισθησία, την ακεραιότητα και την καθαρότητα.

Μικρές αδυναμίες, μικρά ελαττώματα, γίνονται αφορμή, ώστε αγώνες ετών για το χτίσιμο ενός καλού χαρακτήρα να πάνε χαμένοι.

Τι κι αν οι κηλίδες είναι μικρές? Ο πίνακας αλλοιώνεται, λερώνεται, αμαυρώνεται, χάνει την αυθεντικότητά του, την πρωτοτυπία του, στοιχεία καθοριστικά που ο ζωγράφος προσπάθησε να δώσει στο έργο του.

Αφύλακτες κερκόπορτες, τα μικρά, τα ασήμαντα, απ’ όπου ο εχθρός και κυριεύει το κάστρο της ψυχής.

Ας ψάξει ο καθένας μέσα του τις αφύλακτες πύλες, ας τις εντοπίσει και ας αγωνιστεί σ’ αυτά τα μικρά πρώτα για να νικήσει και στα μεγάλα αργότερα.

Μόνο αν τις φρουρεί με ανύστακτο βλέμμα, μόνον τότε θα μείνει απόρθητο το κάστρο της ψυχής του.

Πηγή : Μηνιαίο ορθόδοξο χριστιανικό Περιοδικό

” Αγία Λυδία”

Σας Ευχαριστώ

Δημήτριος Μητρόπουλος