Η ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΑΝΘΡΩΠΟ ΤΗΣ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΑΞΙΩΣΗ

Γράφει : Ο Δημήτριος Μητρόπουλος  Αντ/γος ε.α.

Επιτ. Υπαρχηγός. ΕΛ.ΑΣ. Πτυχ. Νομικής και Δημ. Δικαίου και Πολ. Επιστημών Νομικής Σχολής Αθηνών.

Συγγραφέας. Μέλος της Ένωσης Μεσσηνίων Συγγραφέων.

Η ευτυχία ταυτίζεται με την επιθυμία των ανθρώπων να καλύψουν τις πολύμορφες ανάγκες τους.

Δυστυχώς, όμως σήμερα, η ευδαιμονία ταυτίζεται με τα υλικά αγαθά, με αποτέλεσμα να συρρικνώνει το υψηλό αίσθημα του ανθρωπισμού.

Προτάσσεται συνήθως το “έχειν” και παραμερίζεται το “είναι”.

Ο άνθρωπος θεοποιεί το χρήμα και υποδουλώνεται στα πράγματα, μένοντας κενός εσωτερικά.

Άκριτα ο σημερινός άνθρωπος αντιγράφει την επιφάνεια και δεν φτάνει ποτέ στην ουσία, με αποτέλεσμα την αλλοίωση του ανθρώπινου προσώπου.

Είναι Νάρκισσος και φίλαυτος.

Πιστεύει στο όραμα της διασημότητας, που τον οδηγεί στην υιοθέτηση αθέμιτων μέσων προκειμένου να επιτύχει το σκοπό του.

Δεν διαπαιδαγωγείται ορθά, όπως συνέβαινε κατά τους ιστορικούς χρόνους.

Ο Περίανδρος Κυψέλου ο Κορίνθιος (443-355π.χ.) αν και τόσο η οικογενειακή του κατάσταση, όσο και η προσωπική του ζωή δεν υπήρξαν αρκούντως ισάξιες της υψηλής του διάνοιας, πάρα ταύτα διακρίθηκε για την πνευματική του οξύτητα, το σπινθηροβόλο του πνεύμα, την σπάνια θυμοσοφία του.

Κατήργησε τους βάρβαρους θεσμούς και την αγοραπωλησία των δούλων, προστάτευσε τα γράμματα και τις τέχνες, καταπολέμησε την ασωτία και τη χλιδή και θέσπισε την τιμωρία των τεμπέληδων και των οκνηρών.

Έλαβε μέτρα κατά της αστυφυλίας και κατέστησε την αυλή του κέντρο πνευματικής και καλλιτεχνικής κίνησης, με πανελλήνια προβολή και ακτινοβολία.

Στους χρόνους της ακμής, ο Αθηναίος μπόρεσε να διαπλάσει ένα από τους ωραιότερος τύπους άνδρα σε ολόκληρη την ανθρωπότητα, ρωμαλέο στο σώμα και λεπτό στο πνεύμα. Εξ’ ου και το ρητό “νους υγιής εν σώματι υγιεί”.

Όταν το παιδί γινόταν επτά χρόνων, πήγαινε στο Διδακαλειό υπό την επιτήρηση του παιδαγωγού, καθήκον του οποίου ήταν να συνοδεύσει το παιδί στο σχολείο, να περιμένει και όταν τελειώσουν τα μαθήματα να το συνοδεύσει πάλι στο σπίτι του.

Γενικά πάντως μεριμνούσε για την αγωγή του.

Στα διδασκαλία διδάσκοντο τα γράμματα από τους γραμματιστρές και η μουσική από τους κιθαρωδούς, η δε φοίτηση διαρκούσε τρία (3) χρόνια.

Μετά τα παιδιά πήγαιναν στις παλαίστρες όπου γυμνάζονταν οι έφηβοι υπό την καθοδήγηση του παιδοτρίβη.

Οι γυμναστικές ασκήσεις δεν ήταν τόσο σκληρές όσο των Σπαρτιατών. Περιελάμβαναν κυριότερο το “πένταθλον” (δρόμος, άλμα, πάλη, δίσκος, ακόντιο).

Όταν ο νεαρός Αθηναίος συμπλήρωνε το 18ο έτος της ηλικίας του υποχρεούτο να φοιτήσει στο γυμνάσιο, όπου σε ιδιαίτερη στοά διδάσκετο τις στρατιωτικές ασκήσεις.

Όμως αυτό δεν τον εμπόδιζε να παρακολουθεί και τα σχολεία των φιλοσόφων.

Όσο για τις θεωρίες των φιλοσόφων προγόνων μας περί αγωγής ο Σωκράτης θεωρούσε την αρετή σαν μέσο διαπαιδαγώγησης.

Η μέθοδος που χρησιμοποιούσε για διδασκαλία λεγόταν “Σωκρατική” μετονομασθείσα σε “ευρετική ή διαλεκτική”.

Ο Πλάτων είναι ο πρώτος συγγραφέας, ο οποίος έγραψε επιστημονικό βιβλίο περί αγωγής.

Κάθε φορά που εξετάζεται η σπουδαιότητα της κοινωνικής παιδαγωγικής, “Η Πολιτεία και οι Νόμοι” του Πλάτωνα διεγείρουν το αδιάπτωτο και αμέριστον ενδιαφέρον και την εκτίμηση των παιδαγωγών αλλά και εκείνων που σωστά και λογικά σκέπτονται και ενεργούν.

Ο Ξενοφών, ο οποίος υπήρξε (443-355 π.Χ.) ιστορικός, φιλόσοφος, συγγραφέας, δημοσιογράφος, καθώς και μαθητής του Σωκράτη έγραψε δύο βιβλία περί αγωγής.

Το πρώτο αναφέρεται στην αγωγή της γυναίκας, ενώ το δεύτερο που τιτλοφορείται “Κύρου παιδεία”, με το πρόσχημα ότι περιγράφει την αγωγή των Περσών, αναφέρει ένα σύστημα αγωγής παρόμοιο με των Σπαρτιατών.

Εκείνοι για να τον ανταμείψουν για τις ευεργεσίες του, τον διόρισαν πρόξενο και του δώρισαν σπίτι και χωράφι στη Σκυλούντα Ηλείας κοντά στη όχθη του Αλφειού, όπου έζησε αγροτική ζωή με τη γυναίκα του Φιλησία και τους δύο γιούς του.

Μία από τις σοφές ρήσεις του είναι “της αχαριστίας έπεται η αναισχυντία”.

Ο διάσημος πρόγονος μας Αριστοτέλης που γεννήθηκε στα Στάγιρα της Μακεδονίας μας, ίδρυσε στην Αθήνα το Λύκειο όπου δίδασκε περπατώντας όρθιος συνεχώς, γι’ αυτό η Σχολή του Ονομάστηκε “περιπατητική”.

Μαθήτευσε στη Σχολή του Πλάτωνα, την οποία ονόμασε” ιερό των Μουσών”.

Ο πατέρας του Νικόμαχος ήταν ιατρός και ο ίδιος κάτοχος πολλών φυσικών γνώσεων.

Διέπρεψε στην Φιλοσοφία αλλά και στις επιστήμες της λογικής, της ψυχολογίας της Ρητορικής, της φυσικής, και της Μεταφυσικής. Αντίθετα προς τον ιδεαλιστή Πλάτωνα επέκρινε δριμύτατα τον κοινωνισμό του και υπερασπίστηκε την οικογένεια και την ατομική ιδιοκτησία θεωρώντας την σπουδαίο παράγοντα αγωγής.

Δεν δέχεται την ιδιωτική αγωγή των Αθηναίων, αλλά ζητά από την πολιτεία να διευθύνει την εκπαίδευση των νέων, για να είναι ενιαίος σε όλους ο σκοπός της αγωγής, ο οποίος έχει σαν στόχο την διδασκαλία της αρετής.

 

Σας Ευχαριστώ

Δημήτριος Μητρόπουλος