Η ΑΝΔΡΕΙΑ ΤΩΝ ΗΡΩΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ. ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ 1 8 2 1 ΑΞΙΕΣ ΚΑΙ ΙΔΑΝΙΚΑ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΜΑΣ

Γράφει : Ο Δημήτριος Μητρόπουλος  Αντ/γος ε.α.

Επιτ. Υπαρχηγός. ΕΛ.ΑΣ. Πτυχ. Νομικής και Δημ. Δικαίου και Πολ. Επιστημών Νομικής Σχολής Αθηνών.

Συγγραφέας. Μέλος της Ένωσης Μεσσηνίων Συγγραφέων.

” Θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία”.

Ανδρέας. Κάλβος.

_ΔΙΑΚΟΣΙΑ (200 )χρόνια φέτος από την ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ , τιμούμε και ευγνωμονούμε τους ήρωες και αγωνιστές , που με ” αρετήν και τόλμην ” ύψωσαν το ανάστημα τους εναντίον του οθωμανικού στρατού , με σκοπό την αποτίμαξη της οθωμανικής κυριαρχίας και την δημιουργία ανεξάρτητου κράτους .

Στην ουσία , μιά χούφτα ραγιάδων , ένας αγράμματος , φτωχός και κατατρεγμένος λαός , αγωνιζόταν για την απελευθέρωση ενός Έθνους .

Ελλάδα δεν υπήρχε.Υπήρχαν όμως ζωντανές και άσβεστες μνήμες ενός ένδοξου παρελθόντος .Και αυτές οι μνήμες μεταφέρονταν από γενιά σε γενιά , θερμαίνονταν στα κρυφά σχολειά και περίμεναν το πλήρωμα του χρόνου , ώστε να γίνουν εφαλτήριο αγώνα γιά την αποτίναξη του τουρκικού ζυγού.

_ Οι πολεμιστές του ‘ 21 είχαν την πεποίθηση ότι το ένδοξο παρελθόν τους δημιουργούσε υποχρεώσεις , για το μέλλον του τόπου τους.

Αναμφισβήτητα , το μεγαλύτερο μερίδιο ηρωισμού , κατά την περίοδο της Επανάστασης του 1821 , ανήκει στους άνδρες και την στρατηγική τους , που πολέμησαν με ΑΝΔΡΕΙΑ στήθος με στήθος τον εχθρό , προκειμένου να κατατροπώσουν τα τουρκικά στίφη.

Οι άνδρες στα ταμπούρια , αλλά και οι γυναίκες στα μετόπισθεν , που και η δική τους προσφορά δεν ήταν μικρή.

_

Κοντά στην ψυχική τους τόλμη , ήταν και Η ΑΝΔΡΕΙΑ τους , που σημαίνει την αντιμετώπιση του Θανάτου με ψυχραιμία , το θάρρος απέναντι στα δεινά , την τόλμη στους κινδύνους.

Ο ΑΝΔΡΕΙΟΣ προτιμά να πεθάνει για το καλό και το δίκαιο , παρά να σώσει τον εαυτό του με αισχρούς τρόπους .

Είναι ικανός να νικήσει τις επιθυμίες του , κάτι που είναι πιό σημαντικό από τη Νίκη σε μια Μάχη , γιατί είναι εξαιρετικά δύσκολο , να νικήσει κανείς τον εαυτό του.

Ο ΑΝΔΡΕΙΟΣ λοιπόν , έχει τη δύναμη να πολεμάει τις ηδονές και να επιβάλλεται σε αυτές.

Επί πλέον , η ΑΝΔΡΕΙΑ έχει να κάνει και με το φόβο του θανάτου.Η ψυχή που διακατέχεται από ΑΝΔΡΕΙΑ , παραμένει σταθερή κι αμετακίνητη μπροστά στο φόβο , αντιστέκεται στο πόλεμο , υπηρετεί την φρόνηση και στέκεται ψύχραιμη , στους κινδύνους .

Είναι η ηρεμία της ψυχής απέναντι στα δεινά και το θάρρος , απέναντι σε όσα έρχονται φυσιολογικά.

Η ΗΘΙΚΗ. ΑΝΔΡΕΙΑ , είναι η αρετή που εμφανίζεται σαν ηθικό σθένος κι αναδεικνύει αυτόν που την έχει κατακτήσει , ανώτερο όλων , ικανό να μείνει άκαμπτος και να μην ενδίδει στη πίεση των συμφορών .Επιπλέον δείχνει τη σταθερότητα , στις ηθικές και θρησκευτικές πεποιθήσεις .

Κανένας πειρασμός , είτε υλικός , είτε πνευματικός , δεν είναι αρκετά ισχυρός , ώστε να κάμψει την σταθερότητα.

Η. ΑΝΔΡΕΙΑ οδηγεί στην τελειότητα και εισάγει τον άνθρωπο στη βασιλεία των ουρανών.

Τα χαρακτηριστικά του ΑΝΔΡΕΙΟΥ , συνοψίζονται στα εξής:

Είναι ευγενικός , λάτρης και φίλος της αλήθειας , ειλικρινής , μεγαλόψυχος , γενναίος , συμπαθής , ανεκτικός , καρτερικός , ελεύθερος , αξιοπρεπής και πάντα σε ετοιμότητα , να θυσιάσει τον εαυτό του , για χάρη των άλλων.

Η στάση και η συμπεριφορά του , προσελκύει τους πάντες και ιδιαίτερα τους αγαθούς.

Εργάζεται υπέρ του νόμου του Θεού και είναι μακάριος , γιατί βαδίζει στο δρόμο της σωτηρίας

O Κολοκοτρώνης στα απομνημονεύματά του γράφει:

” Ο κόσμος μας έλεγε τρελούς.Ημείς αν δεν είμεθα τρελοί , δεν έκάναμε την επανάσταση , διότι ηθέλαμε συλλογιστεί πρώτον διά τα πολεμοφόδια , καβαλλαρία μας , πυροβολικό μας , πυροτοθήκες μας , τα μαγαζιά μας , ηθέλαμε λογαριάσει , την ειδική μας , την τουρκική δύναμη.

Τώρα όπου ενικήσαμε , όπου τελειώσαμε με το καλό τον πόλεμό μας , μακαριζόμεθα επαινόμεθα.Αν δεν ευτυχούσαμε , ηθέλαμε τρώγει κατάρες , αναθέματα.”

Ανίκητος σύμμαχος , που τους έδινε δύναμη και αναπτέρωσε το φρόνημά τους , ήταν η ΠΙΣΤΗ ΣΤΟ ΘΕΟ.

Έλεγε χαρακτηριστικά ο Γέρος του Μωριά:

” Οι Έλληνες είναι τρελλοί , αλλά έχουν γνωστικό Θεό , που τους προστατεύει”.

Και είναι αλήθεια ότι πολλές φορές ο Θεός , η Παναγία και οι Άγιοι της Εκκλησίας μας , έδειξαν ζωντανή την παρουσία τους και έσωσαν το υπόδουλο Γένος.

” Χρωστάμε σ’ όσους ήρθαν , πέρασαν ,

Θ’ ρθούνε , θα περάσουν .

Κριτές θα μας δικάσουν

οι αγέννητοι , οι νεκροί”.

Αυτοί οι στίχοι του ΚΩΣΤΗ. ΠΑΛΑΜΑ εκφράζουν , με τον πιό σαφή τρόπο , το χρέος μας απέναντι σε όλους εκείνους , που με τους αγώνες και την θυσία τους κατάφεραν να παραδώσουν στα χέρια της νέας γενιάς , μια Πατρίδα ελεύθερη.

Σε όλους αυτούς που πίστευαν , ότι το μέλλον της Πατρίδος είναι στα χέρια των νέων ανθρώπων και φρόντισαν να αναστήσουν μέσα από τα συντρίμμια και τα χαλάσματα το Ελληνικό νεοσύστατο κράτος , με μόνη υποχρέωση να σεβαστούμε το παρελθόν και να διατηρήσουμε ελεύθερη την Πατρίδα.

Μεγαλύτερος και πιό καίριος ήταν ο αγώνας που ξεκίνησε μετά την απελευθέρωση της Ελλάδος.

Αυτό που τόσο εύγλωττα περιέγραψε ο ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ στα Απομνημονεύματά του , πως από το ” ΕΓΩ” να φτάσουμε στο “ΕΜΕΙΣ”.

“Το λοιπόν δουλέψαμεν όλοι μαζί , να την φυλάμε κι όλοι μαζί και να μην λέγει ούτε ο δυνατός ” ΕΓΩ” , ούτε ο αδύνατος .Ξέρετε πότε να λέγει ο καθείς “ΕΓΩ” ; Όταν αγωνιστεί μόνος του και φτιάχνει η’ χαλάσει , να λέγει “ΕΓΩ”.Όταν όμως αγωνίζονται πολλοί και φκιάνουν , τότε να λέμε ” ΕΜΕΙΣ”.

Είμαστε εις το “ΕΜΕΙΣ” και όχι εις το “ΕΓΩ”.Και εις το εξής να μάθωμεν γνώση , αν θέλομεν να φκιάσομεν χωρίον , να ζήσουμε όλοι μαζί”

Υποκλινόμαστε μπροστά στους ήρωες αγωνιστές , που μας χάρισαν μια ελεύθερη Πατρίδα .

Όσο βαρύς κι ατέλειωτος κι αν μοιάζει ο χειμώνας , όσο και αν μας ταλαιπωρεί το κρύο , πάντα ξέρουμε πως η άνοιξη θα έρθει.Και μήπως έρχεται μόνο στη φύση;

Η άνοιξη ήρθε κάποτε και στη ζωή του Έθνους μας.Πωςόμως ήρθε ; Δεν την βρήκε τυχαία ο λαός μας , ούτε του χαρίστηκε .Πολέμησε σκληρά , με γενναιότητα και ΑΝΔΡΕΙΑ , για να την φτιάξει . Έχυσε το αίμα του , για να την αποκτήσει.” Την άνοιξη , αν δεν την βρεις την φτιάχνεις ” λέει αποφθεγματικά ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ.

Στις δοκιμασίες των ημερών μας , στον παρατεταμένο χειμώνα της κοινωνικής μας ζωής , δεν χρειάζεται φόβος και διάθεση μοιρολατρίας .

” Οι αγωνιστές πάντα νικούν.Κατακτούν την άνοιξη και την χαρίζουν σε όλους γύρω τους.Αυτό κατάφεραν και οι οπλαρχηγοί του 1821 , αυτό καλούμαστε να πράξουμε κι εμείς”

Και με αφορμή την επέτειο των 200 χρόνων , υποσχόμαστε να διαφυλάξουμε , μαζί με την ελεύθερη Πατρίδα μας , και τις αξίες και τα ιδανικά , που μας άφησαν ως παρακαταθήκη , μεταλαμπαδεύοντάς τα στις νέες γενιές.

Σας Ευχαριστώ

Δημήτριος Μητρόπουλος