Η ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ

Γράφει : Ο Δημήτριος Μητρόπουλος  Αντ/γος ε.α.

Επιτ. Υπαρχηγός. ΕΛ.ΑΣ. Πτυχ. Νομικής και Δημ. Δικαίου και Πολ. Επιστημών Νομικής Σχολής Αθηνών.

Συγγραφέας, Μέλος της Ένωσης Μεσσηνίων Συγγραφέων.

Μια αγκαλιά μπορεί να απαλύνει τον πόνο….

Μια αγκαλιά μπορεί να γεννήσει, τα πιο όμορφα συναισθήματα στο παιδί σας.

Από τη στιγμή που θα γεννηθεί το μωρό σας, η αγκαλιά σας θα είναι η φωλιά του. Και μεγαλώνοντας θα γίνει η ασπίδα, που θα το προστατεύει.

Τα χέρια σας έχουν το χάρισμα να κατευνάζουν κάθε φόβο και αγωνία, γιατί είναι μια ανεξάντλητη πηγή τρυφερότητας και ευτυχίας για το παιδί σας.

Γίνονται η παρέα, η φροντίδα και η αγάπη τους. Μόνο αν του τα προσφέρεται όλα αυτά, θα αποτρέψετε το παιδί σας, να υποφέρει από συναισθηματικές ελλείψεις.

Είναι τόσο χαριτωμένη και διδακτική. Μια όμορφη σκηνή, που δεν την ξεχνά εύκολα κανείς.

Μια σκηνή που ευφραίνει την ψυχή και σε κάνει να σκέφτεσαι πως ο Κύριος, τα “πάντα εν σοφία εποίησεν”.

Ένα τόσο μικρό ανθρωπάκι, που πριν από λίγους μήνες άνοιξε τα μάτια του στην ζωή, είναι ο κόσμος όλος.

Ήρθε στον κόσμο και έδωσε ζωντάνια, χαρά, ευλογία στο νέο σπιτικό. Ο δεσμός μιας μητέρας με το παιδί της είναι αδιαμφισβήτητος, δυνατός και ξεχωριστός.

Όπως είχε πει ο ποιητής Χαλίλ Γκιμπράμ η μητέρα είναι τα πάντα. Αυτή είναι η παρηγοριά μας στη δυστυχία και η δύναμις στην απελπισία.

Είναι η πηγή της αγάπης, του ελέους, της συμπόνιας και της συγχώρεσης”.

Στις δυσκολίες τ’ όνομά της έρχεται αυθόρμητα στα χείλη σου, ακόμη κι αν έχει” φύγει”, την επικαλείσαι με την ελπίδα να σου σταθεί, κι αυτή πάντα βρίσκει τον τρόπον να το κάνει.

Είναι ο άνθρωπος που μπορείς να στηριχθείς πάνω του, για όσο θα υπάρχει, να θεωρείς την αγάπη της δεδομένη, παντοτινή κι αληθινή και να έχεις τη βεβαιότητα, πως δεν θα σε προδώσει ποτέ.

Για αυτήν αρκούσε το πρώτο σκίρτημα σαν σ’ ένιωσε να σαλεύει μέσα της, για να σ’ αγαπήσει μια ζωή!

Έφτασαν τα πρώτα ξενύχτια πάνω απ’ τη κούνια σου, ύστερα πάνω απ’ το προσκέφαλό σου τα βράδια, που σε ‘καιγε ο πυρετός, οι αγρυπνίες της, τις νύχτες που αργούσες να γυρίσεις. Ο πανικός μη μπλέξεις με παρέες κακές, οι ανησυχίες της όταν έφυγες από το πατρικό, πως τα καταφέρνεις μόνο σου, “παιδί πράμα”, για να νιώσει πως είσαι το νόημα της ύπαρξης της.

Μια Αγάπη Άδολη, Αληθινή κι Ατελείωτη στο χρόνο!

Αδιαπραγμάτευτη και χωρίς ανταλλάγματα.

Η αγάπη της μάνας σου! Αυτής που σε όλη της την ζωή σαν πάπλωμα σκεπάζει με στοργή κάθε πίκρα και λύπη σου και δεν σου θυμώνει ποτέ πραγματικά.

Ακόμη κι αν τη παραμελείς, καθώς εκείνη μεγαλώνει κι εσύ δε προλαβαίνεις να πας να τη δεις, ούτε καν να τη πάρεις τηλέφωνο.

Μπορεί να γκρινιάξει, να σου παραπονεθεί, μα όσο κι αν τη πικραίνεις, θα σε δικαιολογήσει!

Γιατί η καρδιά της πάντα σε καταλαβαίνει, νιώθει ακόμη κι αυτά που ποτέ δε θα πεις μόνο με μια ματιά, που θα σου ρίξει, “αυτή ξέρει” αν είσαι καλά η όχι, αν της λες αλήθεια ή αν της κρύβεσαι.

Μα και στην απέραντη φύση αν ρίξουμε μια ματιά, θα δούμε πως και τα μικρά ζωάκια, από το νεογέννητο γατάκι μέχρι το λιονταράκι, ημερεύει, σαν νοιώσει ότι βρίσκεται στην αγκαλιά της μητέρας του.

Ακόμη και το λουλούδι αν παρατηρήσεις, ξεπηδά από τη φυτική αγκαλιά, που του επιτρέπει να στέκεται όρθιο, να ανθίζει και να ομορφαίνει τον τόπο όπου φύτρωσε.

Αυτή την αγκαλιά την έχουμε όλοι μας ανάγκη. Ιδιαίτερα όταν ο πόνος φωλιάζει μέσα μας, όταν έχουμε προβλήματα, που δεν θέλουμε να εμπιστευθούμε σε κανέναν.

Και τότε τρέχουμε στην αγκαλιά της μητέρας, στη στοργή της, γιατί ξέρουμε ότι οι συμβουλές της θα είναι καρδιακές, αληθινές, για το καλό μας.

Μια όμως από τις ζεστότερες αγκαλιές, είναι της Μεγάλης Μάνας της Παναγίας μας.

Ας μην το ξεχνούμε.

Αυτή στέκει πάντα δίπλα στον Υιό της και παρηγορεί και δίνει δύναμη και ευλογία σε καθένα, που την επικαλείται και πιστεύει, στην πρόνοια και στην μεγαλοσύνη της.

Αυτή σκουπίζει κάθε δάκρυ, απαλύνει κάθε στεναγμό, δίδει ελπίδα και κουράγιο, σε όποιον ζητά την βοήθεια της και πιστεύει στην αγιότητα της και στη δύναμη των πρεσβειών της.

Διότι η μεγάλη Μάνα, είναι η μοναδική σωσίβια λέμβος όλων των ανθρώπων, η Μάνα Παναγία που σφουγγίζει δάκρυα και χαλυβδώνει, την θέληση στις πίκρες της ζωής.

 

Πηγή :–Μηνιαίο Ορθόδοξο Χριστιανικό Περιοδικό- “ΑΓΙΑ ΛΥΔΙΑ”.–

e woman . www.ewoman.gr.

Με εκτίμηση

Δημήτριος Μητρόπουλος