Η ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΜΗ ΠΟΥ ΑΝΤΑΠΟΔΙΔΕΙ ΑΓΑΠΗ.

Η ΑΓΑΠΗ ΚΡΥΒΕΙ ΔΥΝΑΜΗ ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΑΝΕΙΠΩΤΗ

ΑΓΑΛΛΙΑΣΗ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΑ.

(ΑΓΑΠΗ ΔΙΔΑΣΚΟΥΝ ΟΛΕΣ ΟΙ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ

ΑΓΑΠΗ ΔΙΔΑΞΕ Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ Σ’ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ.)

Γράφει ο Δημήτριος Μητρόπουλος, Αντ/γος ε.α. Επιτ. Υπαρχηγός ΕΛ.ΑΣ.

Πτυχιούχος Νομικής, Δημοσίου Δικαίου και Πολιτικών Επιστημών, Διπλωματούχος

CAM Λονδίνου, Μέλος της Ένωσης Μεσσηνίων Συγγραφέων

ΑΓΑΠΗ : Μια έννοια ταλαιπωρημένη, συκοφαντημένη. Ένα συναίσθημα που όλοι διψασμένα το αναζητούμε, αλλά δύσκολα το προσφέρουμε.

Η καχυποψία, η δικαιολογημένη επιφυλακτικότητα πολλές φορές και οι δύσκολες συγκυρίες απομακρύνουν την αγάπη από τη ζωή μας. Περιοριζόμαστε στο να αγαπάμε τον εαυτό μας και τα πολύ – πολύ κοντινά μας πρόσωπα. Αρκεί όμως αυτό;

Η ΑΓΑΠΗ εκφράζει ένα αίσθημα προς τον συνάνθρωπο μας, ότι τον εκτιμάς/. Είναι ένα σπάνιο εύρημα, γιατί από τη βαθειά ωριμότητα και σημαντική προσπάθεια, θέλεις να αγαπάς/. Μια προσφορά του εγώ μας, που με ειλικρίνεια και αντικειμενικές σκέψεις αδελφοσύνης, /χωρίς διακρίσεις, ωφελιμότητα και άλλα προσποιητά, αλλά με μηνύματα καλοσύνης./

Η Αγάπη είναι δύναμη που δημιουργεί Αγάπη.

Είναι όμως η Αγάπη ένας αναχρονιστικός ρομαντισμός ή μία διαχρονική ανάγκη; Ένα ένστικτο ανεξάρτητο από τη θέληση ή μία βαθειά αφιέρωση;

Η ΑΓΑΠΗ σηματοδοτεί μια συγκλονιστική στιγμή ανακάλυψης ενός “άλλου” εκτός από τον εαυτό μας, ή μία περίοδο που δόθηκε στον άνθρωπο, προκειμένου να ζήσει, να επικρατήσει και να μεγαλουργήσει, για όσο χρονικό διάστημα διαρκεί;

Ο κάθε άνθρωπος διαμορφώνει την προσωπική του στάση απέναντι στην ΑΓΑΠΗ, ανάλογα με τα βιώματα τα οποία έχει.

“Όταν αγαπάμε”, γράφει ο proust, “δεν αγαπάμε πια κανένα”, γιατί θα μπορούσαμε να συμπληρώσουμε τότε, μπορούμε να αγαπήσουμε ολόκληρο τον κόσμο.

Και ίσως υπάρχει μια στενή συνάφεια μεταξύ λέξεων και συναισθημάτων που γίνεται ορατή , μόνο όταν τα απογυμνώσουμε από τη ρητορική και συνοπτική θεώρηση που τα συνδέει και τα προσεγγίσουμε, βάση της ελευθερίας της αγάπης.

Την ελευθερία που μέσα από την ανυπέρβλητη ύπαρξη της αγάπης, δείχνει το δρόμο στον άνθρωπο, ώστε να γίνει καλύτερος.

Γεννηθήκαμε, λέγει ο ΣΟΦΟΚΛΗΣ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΓΟΝΗ, για να αγαπάμε και όχι για να μισούμε.

Η καρδιά υπάρχει για ν’ αγαπά.

“Αγαπά Κύριον τον Θεόν σου εξ’ όλης της καρδίας σου και εξ’ όλης της ψυχής σου και εξ’ όλης της ισχύος σου και εξ’ όλης της διανοίας σου και τον πλησίον σου ως εαυτόν”. (Λουκ. ι,’ 27)

Όταν την εκφράζεις, φαίνεσαι ήρεμος, και ψυχικά ικανοποιημένος/, γιατί αυτός που τη δέχεται, τα ένστικτα του τον κάνουν να νιώθει ευχαριστημένος./ Δε ζητιανεύεται, ούτε ανταλλάσεται και έχει αξία όταν εγκάρδια την προσφέρεις ,/ αφού είναι ένα συναίσθημα που καλλιεργείται στον εσωκοσμό και μέσα σου την φέρεις./

Η ΑΓΑΠΗ συγχωρεί, δεν φθονεί, δεν αυθαδιάζει, δεν υπερηφανεύεται, δεν οργίζεται, δε σκέφτεται το κακό, πιστεύει στις καλές διαθέσεις του άλλου, ανέχεται τα ελαττώματα του άλλου, ελπίζει πως θα διορθωθεί και όλα τα υπομένει, δεν ξεπέφτει (η’ Κορινθ.κεφ.13).

Ο Χριστιανισμός θεώρησε την ΑΓΑΠΗ ως την σπουδαιοτέρα από τις θεολογικές αρετές (ΠΙΣΤΗ, ΕΛΠΙΔΑ, ΑΓΑΠΗ).

Η ΑΓΑΠΗ που απλώνεται σε όλους τους ανθρώπους, η ουσιαστική, η αλτρουϊστολή ΑΓΑΠΗ, με την οποία ο άνθρωπος διαμόρφωσε διαχρονικά την ιστορική του πορεία και που βρίσκεται έξω από τον εαυτό του και την οικογένειά του, είναι η ΑΛΗΘΙΝΗ ΑΓΑΠΗ.

“Εκείνος που δεν ξέρει τίποτε, δεν αγαπά τίποτε. Εκείνος που δεν κάνει τίποτε, δεν καταλαβαίνει τίποτε. Οσο πιό πολλή γνώση σ’ ένα πράγμα, τόσο μεγαλύτερη η αγάπη” έγραψε ο ΠΑΡΑΚΕΛΣΟΣ.

Η ΑΓΑΠΗ κρύβει δύναμη μεγάλη και προσφέρει ανείπωτη αγαλλίαση και ευτυχία.

Ο Άνθρωπος που δεν γνώρισε ΑΓΑΠΗ είναι δυστυχής.

Η ΑΓΑΠΗ είναι το καλύτερο στολίδι της ψυχής.

Η ανθρωπότητα, στηρίζει την ύπαρξη και τη συνέχειά της στο υπέροχο συναίσθημα της ΑΓΑΠΗΣ και της ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ, σε ατομικό και ομαδικό επίπεδο.

Η ώριμη αγάπη προϋποθέτει πλήρη διατήρηση της ατομικότητας, γιατί συνεπάγεται την παρουσία μιάς ευεργετικής δύναμης μέσα στον άνθρωπο.

Συνεπώς, είναι δράση που εκδηλώνεται μόνο σε πλήρη ελευθερία και ανεξαρτησία.

Ο καταναγκασμός σε οποιαδήποτε μορφή, οδηγεί σε αντίθετα αποτελέσματα και φονεύει κυριολεκτικά το αίσθημα της ΑΓΑΠΗΣ.

ΑΓΑΠΗ σημαίνει κυρίως “δόσιμο” και πρέπει ν’ αποτελεί την πιό υψηλή έκφραση του δυναμισμού, αφού χαρίζει χαρά, που είναι σαφώς υπέρτερη από το να παίρνεις.

Θέλετε να μάθετε που οδήγησε το “ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΥΣ”, ΧΡΕΟΣ της ΑΓΑΠΗΣ του ΑΝΑΤΟΛΙ ΓΚΡΙΤΣΕΝΚΟ, που τον ονόμασαν ΗΡΩΑ ΤΟΥ ΤΣΕΡΝΟΜΠΙΛ;

Γνωστά είναι τα τραγικά περιστατικά. Η καταστροφική ραδιενέργεια χτύπησε πρώτα την περιοχή της ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ. Εκατοντάδες και χιλιάδες τα θύματα, αναμεσά τους και μικρά παιδιά.

Στην κρίσιμη αυτή στιγμή, ο ΑΝΑΤΟΛΙ ΓΚΡΙΤΣΕΝΚΟ προσφέρθηκε εθελοντής πιλότος, και έθεσε τη ζωή του σε κίνδυνο ώστε να σβήσει τη φωτιά, πετώντας πάνω από τον πυρηνικό αντιδραστήρα μ’ ένα γιγανταίο μεταγωγικό ελικόπτερο.

Πράξη μοναδικής αυτοθυσίας. Δεν σκέφτηκε ούτε την οικογένειά του. Ο 45χρονος τότε πιλότος, με αλλεπάλληλες πτήσεις πάνω από τον φλεγόμενο αντιδραστήρα, μετέφερε τεράστιες ποσότητες άμμου και τσιμέντου και τον έθαψε.

Με τον τρόπο αυτό αναχαιτίστηκε μια καταστροφή, με χιλιάδες ίσως ακόμη θύματα.

Η αυτοθυσία του έσωσε πολλούς, ο ίδιος όμως, προσέφερε τη ζωή του θυσία στο βωμό του καθήκοντος. Θυσιάστηκε αυτός για να ζήσουν οι άλλοι.

Εμφάνισε ΛΕΥΧΑΙΜΙΑ και λίγο πριν πεθάνει πήγαν οι δημοσιογράφοι να του πάρουν συνέντευξη.

Τι ήταν αυτό που σας ώθησε σε αυτήν την πράξη; Η πολιτική σας ιδεολογία ή τίποτε άλλο; Δεν ξέρατε τις συνέπειες που θα είχατε στη ζωή σας, ύστερα από αυτή τη πράξη;

Και ο Ανατόλι απαντά :

Ούτε η πολιτική μου ιδεολογία, ούτε τίποτε άλλο με ώθησε σε αυτήν την πράξη.

ΕΙΜΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ.

Η αγάπη μου προς τον συνάνθρωπο εμπνέεται κι έχει για πηγή της τον ΧΡΙΣΤΟ, που πρόσφερε θυσία την ζωή του πάνω στο σταυρό, για τη σωτηρία του Ανθρώπου.

Όσο κι αν ήξερα, τι συνέπειες θα είχε αυτό για την υγεία μου.

Σας πληροφορώ ότι είμαι γιατρός!

Η έννοια της ΑΓΑΠΗΣ έχει πολλές εκφάνσεις και προεκτάσεις (γονεϊκή, αδελφική, ερωτική, θεϊκή), που οπωσδήποτε χρειάζονται πολλές αναλύσεις.

Εδώ αναλύσαμε την γενική θεώρηση της ΑΓΑΠΗΣ, που πρέπει να αγκαλιάζει κάθε ανθρώπινη ύπαρξη, είτε είναι γένους θηλυκού, είτε γένους αρσενικού, ανεξάρτητα από χρώμα, μόρφωση και ηλικία.

Η ΑΓΑΠΗ εξάλλου συμβάλει στην καλλιέργεια του ανθρωπισμού.

Ουσιαστική ΑΓΑΠΗ σημαίνει, να δώσεις τον εαυτό σου ολοκληρωτικά, δηλαδή χωρίς όρια, με την ελπίδα ότι θα γεννηθεί ΑΓΑΠΗ στο αγαπημένο σου πρόσωπο ή πρόσωπα που εκτιμάς.

Πρέπει, τέλος, να γνωρίζεις ότι αν δεν είσαι δημιουργικός στους άλλους τομείς της ζωής σου, δεν θα είσαι ούτε στην ΑΓΑΠΗ.

Η ΑΓΑΠΗ αποτελεί την πιό ικανοποιητική απάντηση στην ύπαρξη του ανθρώπου, πάνω στη μητέρα γη.

 

Σας ευχαριστώ

Δημήτριος Μητρόπουλος.