ΔΕΚΑ ΡΗΤΑ ΤΟΥ ΧΑΛΙΛ ΓΚΙΜΠΡΑΝ-ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΖΩΗΣ
Γράφει : Ο Δημήτριος Μητρόπουλος Αντ/γος ε.α.
Επιτ. Υπαρχηγός. ΕΛ.ΑΣ. Πτυχ. Νομικής και Δημ. Δικαίου και Πολ. Επιστημών Νομικής Σχολής Αθηνών.
Συγγραφέας, Μέλος της Ένωσης Μεσσηνίων Συγγραφέων.
Ο Χαλίλ Γκιμπράν ή αλλιώς “Ο άνθρωπος από το Λίβανο”, ενέπνευσε τον κόσμο ως ποιητής, φιλόσοφος και ζωγράφος.
Σε αυτό το κείμενο μοιραζόμαστε μαζί σας 10 ρητά του, που αποτελούν διδάγματα ζωής.
- Αν αγαπάς κάποιον ασ’ τον να φύγει! Αν γυρίσει πίσω, είναι δικός σου ! Αν δεν γυρίσει δεν ήταν ποτέ.
– Σταμάτα να κομφορμίζεις κάποιον συνέχεια και θα τον δεις να ξεδιπλώνει τον πραγματικό του εαυτό.
Άσε τον ελεύθερο για να μάθεις τις αληθινές του επιλογές. Εάν εσύ είσαι επιλογή του θα τον καταλάβεις με τον ρόλο του στη ζωή σου.
- Διαλέγουμε τις χαρές και τις λύπες μας, πολύ πριν τις ζήσουμε.
– Οι επιλογές μας καθορίζουν τις σελίδες του βιβλίου της ζωής μας. Θα είναι έγχρωμες, Ασπρόμαυρες, σκισμένες; Οι τωρινές μας αποφάσεις τοποθετούν τα θεμέλια, για την μελλοντική ποιότητα ζωής μας.
- Να είσαι ευγνώμων για τα καλά και τα άσχημα στη ζωή σου. Και τα δύο σου δίδαξαν κάτι.
– Όλες οι στιγμές μας διδάσκουν κάτι ,όχι μόνο οι όμορφες, αλλά και οι άσχημες.
Αρκεί να εξασκούνται τα αυτιά μας να ακούνε τα μηνύματα σε κάθε παρόμοια αφορμή.
- Υπερβολή είναι μια αλήθεια, που έχασε την ψυχραιμία της.
– Ρητό παραστατικό και αληθές! Κάθε φορά που υπερβάλουμε στην ουσία χάνουμε την ηρεμία μας και “φουσκώνουμε” όσο νοιώθουμε και βλέπουμε!
Στις εκρήξεις μας φροντίζουμε να ελέγχουμε δύο φορές τις λέξεις προτού βγουν, από το στόμα μας!
- Αν η καρδιά σου είναι ένα ηφαίστειο, πως περιμένεις εκεί, να ανθίσουν λουλούδια;
– Απωθημένα! Οργή, θυμός, βάσανο στην ψυχή. Όλα αυτά σπέρνουν συγκεκριμένες εικόνες στο μέσα μας.
Μόνο, όταν καθαρίσουμε εσωτερικά, μπορούμε ολοκληρωτικά να “ανθίσουμε”, να δημιουργήσουμε, κάτι νέο και όμορφο στη ζωή μας.
- Η στάση σου απέναντι στη ζωή, (θα καθορίσει και τη στάση της ζωής απέναντι σου).
– Ή αλλιώς, όπως λέει και το αγαπημένο μου μότο : αν δεν κοιτάς εκεί που θες να πας, θα πας εκεί που κοιτάς.
Η νοοτροπία μας, διαμορφώνει την καθημερινότητά μας και τις στιγμές μας.
- Η επιθυμία είναι το μισό της ζωής. Η αδιαφορία είναι το μισό του θανάτου.
– Όταν σταματάς να θέλεις πράγματα, συγκινήσεις, δραστηριότητες, συναισθήματα, τόσο πιο κοντά είσαι στην απάθεια, την αδράνεια και την αδιαφορία.
– Τότε παύεις να είσαι ζωντανός.
- Πιότερο αγαπητό το επιθυμητό, από το αγαπημένο.
– Κανόνας! Πάντα λαχταράμε περισσότερο αυτό, που δεν έχουμε εμείς, ακόμα κι αν αυτό που έχουμε εμείς, είναι χίλιες φορές καλύτερο.
Όλα οφείλονται στο ανθρώπινο ανικανοποίητο, στο αίσθημα της ματαιοδοξίας.
- Η καλοσύνη είναι αρετή των δυνατών ανθρώπων.
– Μπορεί στις μέρες μας να θεωρείται αφελής κάθε καλοσυνάτος άνθρωπος, όμως πρακτικά, για να επιδεικνύεις την καλή πτυχή σου, no Matter What, χρειάζεσαι τόνους εσωτερικής δύναμης και αντοχής.
- Να πιστεύεις στα όνειρα, γιατί σ’ αυτά είναι κρυμμένη η πύλη της αιωνιότητας.
– Βαρετή η ζωή δίχως όνειρα, γιατί σ’ αυτά είναι κρυμμένη η πύλη της αιωνιότητας.
– ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΧΑΛΙΛ ΓΚΙΜΠΡΑΝ.
Ο Γκιμπράν χαλίλ Γκιμπράν, γεννήθηκε το 1883, στη Μαρωνιτική οικογένεια των Γκιμπράν, στο Μπρασί, της ορεινής περιοχής του Βορείου Λιβάνου.
Ο Λίβανος, Οθωμανική επαρχία εκείνη την εποχή και τμήμα της μείζονος Συρίας, ήταν υποταγμένος στη Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Ο πατέρας του λόγω επιπολαιότητας, οδήγησε την οικογένεια σε φτώχεια και έτσι ο νεαρός Γκιμπράν, δεν έλαβε επίσημη εκπαίδευση.
Η μάθηση του περιορίστηκε στις συχνές επισκέψεις στον ιερέα ενός χωριού, που τον δίδαξε, τα ουσιώδη της θρησκείας και της Βίβλου, ανοίγοντάς του ουσιαστικά τον κόσμο της ιστορίας, της επιστήμης και της λογοτεχνίας.
Με τον πατέρα του φυλακισμένο, από τις Οθωμανικές αρχές για χρέη και την περιουσία του κατασχεμένη, η οικογένειά του, με πρωτοβουλία της μητέρας του Καμίλας, αποφάσισε να μεταναστεύσει την 25 Ιουνίου 1895 για τις Η.Π.Α.
Εγκαταστάθηκαν στο Σάουθ Εντ της Βοστώνης, όπου η Καμίλα για να θρέψει τα παιδιά της, εργαζόταν ως γυρολόγος.
Ο Γκιμπράν, ήταν το μόνο μέλος της οικογένειας που ακολούθησε το δρόμο της εκπαίδευσης.
Η περιέργειά του, τον οδήγησε στην εξερεύνηση της πολιτιστικής όψης της Βοστώνης, του θεάτρου, της όπερας και των γκαλερί.
Υποτάσσοντας τις πολιτισμικές σκηνές που αντλούσε γύρω του σε σκίτσα, ο Γκιμπράν προσέλκυσε την προσοχή των δασκάλων του, που διαβλέποντας το ταλέντο του, τον έφεραν σε επαφή με τον Φρεντ Χόλαντ καλλιτέχνη και υποστηρικτή των καλλιτεχνών.
Τούτη η επαφή οδήγησε τον Γκιμπράν στο δρόμο της καλλιτεχνικής του φήμης και οι καλλιτεχνικές του δυνατότητες του εξασφάλισαν στερεή φήμη σε νεαρή ηλικία.
Το 1898 επανήλθε στη Βηρυτό, μιλώντας λίγα αγγλικά και πολύ λιγότερα αραβικά.
Τελείωσε ένα κολεγιακό πρόγραμμα το 1902, μαθαίνοντας πολύ καλά Αραβικά και Γαλλικά, με κατεύθυνση τη λογοτεχνία και ειδικότερα την ποίηση.
Οι εντάσεις στις σχέσεις του με τον πατέρα του, η στερημένη ζωή που έζησε εκεί και τα άσχημα νέα της οικογένειάς του πίσω στις Η.Π.Α., τον ανάγκασαν να φύγει από τον Λίβανο τον Μάρτιο του 1902.
Μετά τον θάνατο της μητέρας του ο Γκιμπράν, πούλησε τη μικρή επιχείρηση που είχε στήσει στο μεταξύ η μητέρα του και ξεκίνησε την πρώτη του καλλιτεχνική έκθεση, με τα αλληγορικά και συμβολικά σκίτσα του, που τόσο γοήτευσαν την κοινωνία της Βοστώνης.
Το 1904 άρχισε να γράφει.
1905 : Μουσική, 1906 : Νύμφες της Κοιλάδας, 1908 : Επαναστατημένα πνεύματα, 1912 : Μυθιστόρημα : σπασμένα φτερά και πολλά άλλα.
Έγραψε στην Αραβική και Αγγλική γλώσσα, πολλά έργα.
Πέθανε σε ηλικία 48 ετών. Τον θάνατό του θρήνησαν χιλιάδες άνθρωποι στις Η.Π.Α. την Ευρώπη και κυρίως στον Αραβόφωνο κόσμο, που έχασε έναν από τους ουσιαστικότερους υπερμάχους του.
Πηγή : ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ
Με εκτίμηση
Δημήτριος Μητρόπουλος