ΔΑΜΩΝ ΚΑΙ ΦΙΝΤΙΑΣ

Γράφει : Ο Δημήτριος Μητρόπουλος  Αντ/γος ε.α.

Επιτ. Υπαρχηγός. ΕΛ.ΑΣ. Πτυχ. Νομικής και Δημ. Δικαίου και Πολ. Επιστημών Νομικής Σχολής Αθηνών.

Συγγραφέας, Μέλος της Ένωσης Μεσσηνίων Συγγραφέων.

Ο ένας αντί του άλλου.

Ο Δάμων και ο Φιντίας ήταν δύο αδελφικοί φίλοι και ζούσαν στις Συρακούσες, πρωτεύουσα της Σικελίας.

Κάποτε ο Φιντίας κατηγορήθηκε ως ένοχος συνομιλίας κατά του τυράννου των Συρακουσών Διονυσίου και καταδικάστηκε στη ποινή του θανάτου.

Αλλά επειδή είχε ανάγκη να τακτοποιήσει τις οικογενειακές του υποθέσεις ζήτησε την άδεια, από τον Διονύσιο να αποφυλακισθεί κάποιες μέρες, προκειμένου να επισκεφθεί στην εξοχή την οικογένεια του.

Και υποσχέθηκε να παρουσιάσει στη θέση του άλλον στο δεσμωτήριο, ο οποίος θα δεχόταν να θανατωθεί αν αυτός δεν εμφανιζόταν κατά την ορισμένη ημέρα.

Ο τύραννος, του οποίου η καρδιά δεν γνώριζε, πάρα το αίσθημα του εγωισμού και του φόβου, ήταν πεπεισμένος ότι ήταν αδύνατο να βρει ο Φιντίας τέτοιον εγγυητή.

Με την πεποίθηση λοιπόν αυτή είπε, ότι παραχωρείται άδεια αν παρουσιάσει άλλον, ο οποίος θα αναλάμβανε την καταδίκη σε περίπτωση, που αυτός δεν θα παρουσιαζόταν.

Μέγιστη όμως υπήρξε έκπληξη του Διονυσίου, όταν είδε να παρουσιάζετε στο δεσμωτήριο ο Δάμων, ο οποίος πρόθυμα δεχόταν να πάρει τη θέση του φίλου του.

Ο Φιντίας τότε αποφυλακίζεται και ελεύθερος αναχωρεί ν’ ανταμώσει την οικογένειά του. Τα δεσμά του τα αναλαμβάνει ο φίλος Δάμων.

Η προσδιορισμένη όμως, για την εκτέλεση της θανατικής ποινής ημέρα φτάνει και ο Φιντίας δεν φαίνεται. Γι’ αυτό, όταν η ώρα εκτελέσεως πλησίαζε, αντί για τον Φιντία οδηγείται ο Δάμων σιδηροδέσμιος στον τόπο της καταδίκης.

Σωτηρία και των δύο.

Όλος ο λαός των Συρακουσών αγανακτεί τότε, για την αισχρή προδοσία του Φιντία, βλέποντας τον πέλεκυ του δημίου έτοιμο να πέσει πάνω στον αθώο τράχηλο του Δάμωνα.

Ο τύραννος χαμογελά με σαρκασμό και εμπαίζει και την μωρία του Δάμωνα και την ψεύτικη φιλία του Φιντία.

Μόνο ο Δάμων ατάραχος και χαμογελαστός βλέπει να πλησιάζει η στιγμή, κατά την οποία, με τη δική του ζωή έλπιζε να σώσει την ζωή του φίλου του.

Αλλά η χαρά του δεν ήταν ολόκληρη. Γνώριζε καλά την αρετή του Φιντία και από στιγμή σε στιγμή περίμενε την εμφάνισή του.

Επιτέλους ο δήμιος ετοιμάζεται και παίρνει στα χέρια του τον πέλεκυ.

Η τρομερή στιγμή έφθασε.

Ξαφνικά κραυγές θορυβώδεις ακούγονται.

Ο Φιντίας! Ο Φιντίας!

Συγχρόνως ασθμένοντας και τρέχοντας διασχίζει τα πλήθη και με δάκρυα πέφτει στην αγκαλιά του φίλου του.

Ζητά τώρα να πάρει τη θέση του κάτω από τον πέλεκυ του δημίου.

Αλλά ο Δάμων, ο οποίος ήθελε να σώσει τον φίλο του, φιλονικεί με αυτόν για τη θέση ισχυριζόμενος ότι του ανήκε, διότι είχε περάσει η προθεσμία για τη θανάτωση του.

Ο Φιντίας τότε επαναλαμβάνει ζωηρά την απαίτησή του, αλλά ο Δάμων επιμένει σταθερά στην άρνησή του.

Έκθαμβοι και με δακρυσμένα μάτια παρακολουθούν όλοι το ευγενέστατο αυτό θέαμα της πάλης των δύο φίλων, για το ποιος θα πεθάνει. Και αυτός ο σκληρόκαρδος τύραννος συγκινείται επιτέλους.

Θαυμάζει το ύψος και το μεγαλείο της αληθινής φιλίας, που τη δύναμή της ουδέποτε είχε αισθανθεί, ουδέποτε είχε φανταστεί.

Αναγκάζεται λοιπόν να σεβαστεί την ύπαρξη τέτοιου ιερού δεσμού, τον οποίο ο πέλεκυς του δημίου του επρόκειτο να διαλύσει.

Χαρίζει τη ζωή στον Φιντία και τον Δάμωνα και δίνει τέλος στην ευγενική τους πάλη.

Σε μια αληθινή φιλία βρίσκομαι, μαζί με τον άλλο άνθρωπο, για να μοιραστούμε την ίδια τη ζωή, τις χαρές και τις λύπες της.

Ο αληθινός φίλος είναι συνοδοιπόρος μου, όχι μόνο στις εύκολες και ευχάριστες στιγμές, αλλά επίσης στις αναπόφευκτες περιόδους, θλίψης και δυσκολίας.

Σε μια γνήσια φιλιά υπάρχει ο αμοιβαίος σεβασμός, ώστε να υπάρχει ώρα και χώρος για να εκφραστούν όλοι.

Αντίθετα, όταν μιλάμε για “σκέτη παρέα” τα κίνητρα είναι διαφορετικά.

Εδώ δεν συναντιόμαστε για να μοιραστούμε τη ζωή στην ολότητά της, αλλά μόνο για να ευχαριστηθούμε κάποια συγκεκριμένα πράγματα. Πρόσκαιρα πράγματα που τυγχάνει να μας αρέσουν και των δύο.

Σε τέτοιες σχέσεις γνωρίζουμε κατά βάθος ότι υπάρχουν όρια και τι μπορούμε να μοιραστούμε με τον άλλο.

Όταν πια ο ένας από τους δύο βαρεθεί ή αν προκύψει εν τω μεταξύ κάποια διαφωνία, η “φιλία” αυτή εξαφανίζεται.

Καθένας είναι ελεύθερος να επιλέξει το φίλο του και αυτό να το κάνει με πολύ προσοχή, γιατί σήμερα σπανίζουν οι αληθινοί φίλοι.

Φιλία ονομάζεται η πλατωνική σχέση μεταξύ δύο ή περισσοτέρων ατόμων του ίδιου ή και διαφορετικού φύλου, με κύριο χαρακτηριστικό την αμοιβαία πλατωνική αφοσίωση και κατανόηση, χωρίς να υπάρχει συμφέρον, κίνητρο ή απώτερος στόχος.

Η φιλιά είναι σαν τα χρήματα πιο εύκολα να την αποκτήσεις, αλλά δύσκολα να την κρατήσεις. –Samuel Butler.

Η φιλία είναι το δυσκολότερο πράγμα στον κόσμο, για να το εξηγήσεις. Δεν είναι κάτι που μαθαίνεις στο σχολείο αλλά, αν δεν έχεις μάθει το νόημα της φιλίας, δεν έχεις μάθει πραγματικά τίποτα. –Muhamad Ali.

Πηγή : Το νέο μου βιβλίο, με τον τίτλο “Ενάρετος Άνθρωπος”.

Με Εκτίμηση

Δημήτριος Μητρόπουλος