Νεομάρτυς Άγιος Ιωάννης εξ Ιωαννίνων
Γράφει : Ο Δημήτριος Μητρόπουλος Αντ/γος ε.α.
Επιτ. Υπαρχηγός. ΕΛ.ΑΣ. Πτυχ. Νομικής και Δημ. Δικαίου και Πολ. Επιστημών Νομικής Σχολής Αθηνών.
Συγγραφέας. Μέλος της Ένωσης Μεσσηνίων Συγγραφέων.
Κάθε εποχή και τόπος έχει να επίδειξη μεγάλες μορφές μαρτύρων, που θυσιάστηκαν για να μην αρνηθούν τον Χριστό και προδώσουν την πίστη τους.
Τέτοιες μορφές κοσμούν και την νέα ελληνική ιστορία και την ιστορία της νεοελληνικής Εκκλησίας. Ανυπολόγιστο είναι το πλήθος των μαρτύρων, οι οποίοι ανεδείχθησαν μέσα από τους κόλπους του Ελληνισμού στα χρόνια της τουρκικής σκλαβιάς.
Γιατί μάρτυρες ανεδείχθησαν από την πρώτη ημέρα μετά την άλωση ως τις ημέρες του 21 και ακόμη αργότερα και σε κάθε γωνιά της ελληνικής γης.
Ο λαός αγαπούσε τους μάρτυρες, τους τιμούσε, επεδίωκε με κάθε τρόπο να κερδίσει από τα χέρια των διωκτών τα λείψανά τους, και κρατούσε σαν φυλακτό και θυμητάρια ακριβά μαντήλια ή άλλα κομμάτια ύφασμα βαμμένα στο αίμα τους.
Ας το δούμε αυτό και στο συναξάριο του Αγίου νεομάρτυρα Ιωάννου του εξ Ιωαννίνων.
Ο άγιος Νεομάρτυς Ιωάννης, γεννήθηκε στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, στο λυκαυγές του 16ου αιώνα, στην ιστορική πόλη των Ιωαννίνων, από γονείς φιλόθεους και ευσεβείς.
Τον ανέθρεψαν γι’ αυτό με τα νάματα της πίστεως και καλλιέργησαν μέσα του την αγάπη στον Χριστό και στην Εκκλησία.
Νωρίς ο Ιωάννης έμαθε την ραπτική τέχνη και εργαζόμενος εξοικονομούσε τα απαραίτητα για τη ζωή του. Μα πέρα από τον εαυτό του μεριμνούσε και για όσους είχαν ανάγκη βοήθειας.
Όταν πέθαναν οι γονείς του, ο Ιωάννης πήγε στην Κωνσταντινούπολη. Ήταν τότε Πατριάρχης ο Ιερεμίας, ο οποίος καταγόταν από τα Ιωάννινα και ήταν γνωστός του Ιωάννου.
Στην Πόλη ο Ηπειρώτης νέος νοίκιασε ένα εργαστήριο και συνέχισε να εργάζεται ως ράφτης. Σεμνός στο ήθος και ωραίος στην όψη, ήταν η χαρά και το καμάρι των χριστιανών, αλλά και αντικείμενο φθόνου για τους Τούρκους. Αυτοί βλέποντας τον πρόθυμο, σοβαρό, πιστό, και γενναίο, συνέλαβαν την ιδέα να τον κάνουν δικό τους.
Μάλιστα, τόσο σταθερός ένοιωθε στην πίστη του, ώστε θεωρούσε αξία γέλωτος όσα του πρότειναν.
Όταν πήγε στο εργαστήριό του, είδε να έρχονται οι Τούρκοι που τον προέτρεπαν να γίνει μουσουλμάνος. Συγχρόνως δε με τα λόγια του, περιφρόνησε τη θρησκεία του Μωάμεθ.
Οι Τούρκοι θυμωμένοι όρμησαν τον συνέλαβαν και τον οδήγησαν στον κριτή. Ομολόγησε και εκεί την πίστη του στον Χριστό, βασανίστηκε και ρίχτηκε στη φυλακή.
Επειδή όμως επέμενε στην ομολογία του, καταδικάστηκε να καεί ζωντανός.
Τελικά οι Τούρκοι άναψαν φωτιά έξω από την πόλη, μέσα στην οποία μόνος του αναπήδησε ο Ιωάννης ψάλλοντας.
Ορισμένοι όμως Χριστιανοί, για να απαλλάξουν τον νέο μάρτυρα από τους φρικτούς πόνους της φωτιάς, πλήρωσαν τους δήμιους και τον αποκεφάλισαν στις 18 Απριλίου 1526 μ. Χ.
Ο νεομάρτυρας αυτός, έγινε πασίγνωστος για τα θαύματα του σ’ ολόκληρο το γένος.
Μαρτύριο του Αγίου αυτού, συνέγραψε ο επιφανής λόγιος ιερέας Νικόλαος Μαλαξός, Πρωτοπαπάς Ναυπλίου. (1594 μ. Χ.).
Η μνήμη του στα Ιωάννινα τελείται την Τρίτη της Διακαινησίμου στο ναό της Αγίας Μαρίνας.
Απολυτίκιον :
Γόνος Κάλλιστος, Ιωαννίνων, κλέος ένθεον, της Εκκλησίας, ανεδείχθης Ιωάννη πανεύφημε, των γαρ Μαρτύρων ζηλώσας την άθλησιν, δια πυρός τον αγώνα ετέλεσας. Μάρτυς ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθε ημίν το μέγα έλεος.
Σας ευχαριστώ
Δημήτριος Μητρόπουλος