ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΡΓΟ ΔΟΘΗΚΕ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΑ

Γράφει : Ο Δημήτριος Μητρόπουλος  Αντ/γος ε.α.

Επιτ. Υπαρχηγός. ΕΛ.ΑΣ. Πτυχ. Νομικής και Δημ. Δικαίου και Πολ. Επιστημών Νομικής Σχολής Αθηνών.

Συγγραφέας, Μέλος της Ένωσης Μεσσηνίων Συγγραφέων.

 

“Ο Έλληνας γεννήθηκε από τη θεία πρόνοια Διδάσκαλος της ανθρωπότητας. Αυτό το έργο δόθηκε σ’ αυτόν. Αυτή υπήρξε η αποστολή του.

Αυτό το κάλεσμά του ανάμεσα στα έθνη.

Απόδειξη ή φιλοσοφία του. Απόδειξη οι ευγενικές του διαθέσεις.

Απόδειξη η παγκόσμια ιστορία.

Απόδειξη, τέλος, η εκλογή του από τη θεία Πρόνοια μέσα από όλα τα έθνη να του εμπιστευθεί την ιερή κληρονομιά, την Αγία πίστη και το αιώνιο έργο της σωτηρίας όλης της ανθρωπότητας”.

(Άγιος Νεκτάριος, Περί Πίστεως, Εκδόσεις Παρρησία).

Δεν ξέρω πόσο “μιλάει” στην ψυχή μας ή εθνική εορτή της Παλιγγενεσίας μας και τι μηνύματα μπορεί να δώσει στη σημερινή ελληνική κοινωνία, αλλά με το κείμενο του Αγίου Νεκτάριου, θα πρέπει να συγκλονιστούμε.

Είναι τόσο επίκαιρα τα λόγια αυτά όσο ποτέ. Γιατί;

Επειδή έχει ξεθωριάσει μέσα μας η ιδέα του Έθνους, έχουν ξεθωριάσει τα ιδανικά της φυλής μας.

Δεν γίνεται να έχεις μια αγάπη κενού περιεχομένου, αν δεν αγαπήσεις πρώτα την πατρίδα σου.

Οι άνθρωποι δεν μισούν ή αγαπούν κάποιον άλλον με βάση την οικονομική του κατάσταση, αλλά με βάση τις προσωπικότητες, τα βιώματα, την πνευματική κατάσταση των ανθρώπων.

Και τι σημαίνει να αγαπάς την Πατρίδα σου.

Σημαίνει να αγαπάς την οικογένεια σου , να σέβεσαι τους γονείς σου και τα αδέλφια.

Να αγωνίζεται κάθε ώρα και στιγμή για την ανάπτυξη του έθνους σου, πολιτιστικά και πνευματικά.

Να προσφέρεις στήριξη στον συνάνθρωπο σου που έχει ανάγκη.

Να τιμάς τους ήρωες και προγόνους μας, που έπεσαν Υπέρ Πίστεως και Πατρίδος.

Να νοιώθεις ότι έχεις χρέος στους προγόνους και στους απογόνους σου να παραλάβεις μια Πατρίδα καλύτερη και ένα έθνος, ηθικά πλουσιότερο και ειδικότερο.

Εν ονόματι των “αντιρατσιστικών” και όλων των άλλων αντιθέτων ρευμάτων, αμβλύναμε τις αξίες που στήριζαν το οικοδόμημα της προσωπικής και οικογενειακής μας ζωής, της κοινωνίας μας.

Βάλαμε πολύ νερό στο κρασί μας , όπως λέει μια λαϊκή παροιμία.

Πόσο δίκιο έχει ο Άγιος Νεκτάριος! Μεγάλη κληρονομιά δεχτήκαμε.

Αναρωτηθήκαμε όμως ποτέ γιατί ο Χριστός μας κάλεσε, το Ελληνικό Έθνος να υπηρετήσει τον ίδιο και την Αγία Πίστη του;

Αυτή η κληρονομιά έχει θετική αποστολή. Και πρέπει εμείς οι Νεοέλληνες να φανούμε αντάξιοι των προγόνων μας, με την προσπάθειά μας να ανακόψουν το ρεύμα της καταστροφής.

Να γίνουμε κυματοθραύστης ισχυρός, όπου θα σκάσει το ορμητικό κύμα της παγκοσμιοποίησης και δεν θα σκεπάσει την οικουμένη, σαν τα τσουνάμια που τα τελευταία χρόνια πλήττουν περιοχές του πλανήτη μας.

Δεν είναι υπερβολή αυτό. Μας το λένε τα αψευδή χείλη του Αγίου Νεκτάριου.

Για να πετύχει όμως αυτή η αποστολή, είναι ανάγκη πρώτα να πιστέψουμε σ’ αυτήν και μετά να αρχίσουμε δουλειά μέσα στην οικογένειά μας, στα παιδιά μας.

Πατρίδα, είναι η διευρυμένη μεγάλη οικογένεια, όπου το άτομο διαμορφώνεται ως πρόσωπο.

Μόνο μέσα στην έννοια και ερμηνεία της γίνεται το μεγαλύτερο συνειδητό, πλατεία του εαυτού μας με βαθύτερο ρίζωμα στο χρόνο και την ιστορία. Η εξασφάλιση της υπόστασης της Πατρίδας σημαίνει ότι το συμφέρον του όλου, υπερτερεί του ατομικού.

Ύπατος εξουσιαστής είναι ο Νόμος, ο μόνος, που εξασφαλίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα μας, την ελευθερία μας, αφού και εμείς τηρούμε τις υποχρεώσεις μας φυσικά.

Έτσι, θα φτάσουμε κάποτε να αλλάξουμε την κοινωνία μας. Ας μη μας φοβίζει ο “όγκος” της δουλειάς…

Το σημαντικό είναι να αρχίσουμε κι ο Θεός θα είναι δίπλα μας. Άλλωστε, μόνο με τη βοήθεια Του μπορεί να γίνει κάτι.

Κι επιπλέον, όταν μπει και πάλι στο κέντρο της ζωής μας, ώστε να πάρουν όλα τα άλλα την πραγματική τους θέση και αξία.

Να ζήσει η Πατρίδα, όπως έλεγαν οι παλιοί, κι είχαν απόλυτα δίκιο.

Να ζήσει και να μεγαλουργήσει. Γιατί η αποστολή της στον κόσμο δεν τελείωσε.

ΠΗΓΗ: Μηνιαίο Ορθόδοξο Χριστιανικό Περιοδικό (Όσιος Θεόφιλος).

Με εκτίμηση

Δημήτριος Μητρόπουλος