ΑΠΟ ΤΗΝ ΡΑΘΥΜΙΑ ΣΤΗΝ ΕΓΡΗΓΟΡΣΗ

Γράφει : Ο Δημήτριος Μητρόπουλος  Αντ/γος ε.α.

Επιτ. Υπαρχηγός. ΕΛ.ΑΣ. Πτυχ. Νομικής και Δημ. Δικαίου και Πολ. Επιστημών Νομικής Σχολής Αθηνών.

Συγγραφέας, Μέλος της Ένωσης Μεσσηνίων Συγγραφέων.

Ραθυμία είναι η απροθυμία για εργασία, η οκνηρία, η αδιαφορία, η νωθρότητα.

Ο ράθυμος αρέσκεται να είναι αργός, χαλαρωμένος. Κι αν με πολλή καθυστέρηση αποφασίσει να κάνει κάποιες ενέργειες, οι κινήσεις του, είναι νωχελικές και άτονες.

Γενικά δεν έχει όρεξη για δουλειά. Είναι σε όλα του δυσκίνητος, απρόθυμος και νωθρός.

Η χαυνότητα που παρουσιάζει είναι ακόμη μεγαλύτερη στα πνευματικά. Κυρίως σ’ αυτά.

Η ραθυμία είναι η νάρκη των πνευματικών μας δυνάμεων ως νύστα της ψυχής. Και όπως ο σωματικός ύπνος αναστέλλει, κάθε σωματική αίσθηση και δραστηριότητα, έτσι και η ραθυμία, ως νύστα της ψυχής, αποτρέπει κάθε πνευματική δραστηριότητα και ναρκώνει κάθε έφεση, για πνευματική άσκηση και εργασία.

Ο ράθυμος δεν έχει προθυμία να εργαστεί ούτε για το Θεό, ούτε για την ψυχή του, ούτε για την ωφέλεια των αδελφών του.

Αδιαφορεί για τον πνευματικό καταρτισμό του.

Παραμελεί τη συστηματική παρακολούθηση του εαυτού του. Αναβάλλει να εκτελέσει τα καθήκοντά του. Αλλά η αναβολή σημαίνει συνήθως ματαίωση, στην πορεία του ημερήσιου ή εβδομαδιαίου προγράμματός του.

Τα πιο πολλά τελικά, δεν τα κάνει.

Κι αν κάνει μερικά, δεν τα κάνει με όρεξη και πνοή, αλλά ως αγγαρεία άτονα και ανόρεχτα.

Ο ράθυμος σιγά – σιγά απορυθμίζεται, βυθίζεται στο λήθαργο της άστατης ζωής.

Η ραθυμία από πολλούς, θεωρείται ακίνδυνο πάθος, αλλ’ είναι “το πάντων χαλεπώτατον .”

Ό,τι υποφέρουμε και νοιώθουμε δυσβάστακτο, από τη ραθυμία μας το υποφέρουμε.

Η καθημερινή πραγματικότητα το “επιβεβαιώνει αυτό”, με πλήθος παραδειγμάτων.

Ακόμη “η των πραγμάτων πείρα” επιβεβαιώνει, ότι η ραθυμία και τα εύκολα τα κάνει δύσκολα.

“Τι ραθυμείς, αθλία μου ψυχή;”

Το μεγάλο εμπόδιο της πνευματικής μας προκοπής είναι η ραθυμία. Αυτό το πάθος της ψυχής που, εκ πρώτης όψεως, δεν αποτελεί αμαρτία.

Η ραθυμία δεν βλάπτει κανέναν, ούτε αποτελεί άρνηση Θεού. Στην πραγματικότητα όμως, αποτελεί ψυχικό θάνατο.

Η ραθυμία, σαν σκόνη επικάθεται στην ψυχή, έως ότου την παγιδεύει στην ψυχρότητα της αγάπης και στο σκότος της αμάθειας.

Η ραθυμία είναι η Διαρκής αναβολή ανάληψης ευθύνης, για μια σοβαρή και συνεπή πνευματική αποχαύνωση, έως ότου η ψυχή να την αποδεχθεί, ως κατάσταση φυσιολογική.

Είναι ο υποβιβασμός της πίστης, σε ανούσια τυπολογία. Είναι η ψευδαίσθηση του άπειρου διαθέσιμου χρόνου.

Γρηγορείτε !

Η προτροπή αυτή καλεί την ψυχή μας, σε μια ευλογημένη ανησυχία, σε μια διαρκή προσμονή συνάντησης με τον Θεό, σε μια ανάνηψη, από ένα πνευματικό κώμα.

“Γρηγορείτε”, συμβουλεύει ο ίδιος ο Κύριος, “διότι δεν ξέρετε, πότε θα δεχτείτε την επίσκεψή μου”.

Και βεβαίως δεν εννοεί μόνον την ώρα της αποχώρησής μας, από τη γη αυτή. Κάθε ώρα, κάθε στιγμή ο Κύριος μπορεί να βρεθεί, προ των πυλών της ψυχής μας.

Θα βρεθούμε άξιοι , αυτής της επίσκεψης;

Εγρήγορση σημαίνει, επίσης, τάξη στη ζωή μας και ακρίβεια και αυστηρότητα στο ωρολόγιο πρόγραμμα, της διαθέσεως του ημερήσιου χρόνου μας.

Εγρήγορση σημαίνει κατανάλωση όλου του χρόνου της επικοινωνίας μας, με τους άλλους σε καθαρά πνευματικής και επικοδομητικής φύσεως θέματα, καθώς και στην κοινή ανάγνωση ιερών κειμένων.

Σ’ αυτή την εγρήγορση, τη σωστική, μας προτρέπει και ο Ευαγγελιστής Ματθαίος, λέγοντας : Γρηγορείτε, ότι ουκ οίδατε την ημέρα ουδέ την ώραν, εν η ο υιός του ανθρώπου έρχεται”. ( Ματθ,κε’ 13).

Σε περίπτωση θλίψεως και κινδύνων, ορατών και αοράτων, η προσευχή μας, είναι ακόμη πιο απαραίτητη.

Γιατί είναι η έκφραση της δικής μας ταπεινώσεως και της ελπίδας μας στο Θεό.

Γιατί μας φέρνει κοντά στη όρια βοήθειας, στο θείο έλεος.

Έτσι δεν αυτονομούμαστε και ο παντοδύναμος Θεός, έρχεται συνεργός μας και μας βγάζει από τις δυσκολίες.

Πηγή : Ορθοδοξία-Πολιτισμός-Επιστήμες (ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ). Μηναίο 0ρθόδοξο Χριστιανικό Περιοδικό (ΑΓΙΑ ΛΥΔΙΑ ).

Σας ευχαριστώ

Δημήτριος Μητρόπουλος