ΑΓΙΟΣ ΙΟΥΔΑΣ Ο ΘΑΔΔΑΙΟΣ

Γράφει : Ο Δημήτριος Μητρόπουλος  Αντ/γος ε.α.

Επιτ. Υπαρχηγός. ΕΛ.ΑΣ. Πτυχ. Νομικής και Δημ. Δικαίου και Πολ. Επιστημών Νομικής Σχολής Αθηνών.

Συγγραφέας, Μέλος της Ένωσης Μεσσηνίων Συγγραφέων.

 

Γνωστός και ως Ιούδας Θαδδαίος – Λεβαίος, ήταν ένας από τους 12 μαθητές, Αποστόλους του Ιησού Χριστού και Άγιος της Ορθόδοξης και της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας.

Ταυτίζεται κάποτε ιδίως, στη Δύση με τον Ιούδα τον αδελφόθεο, αλλά διακρίνεται απολύτως από τον Ιούδα Ισκαριώτη, τον Απόστολο που πρόδωσε τον Ιησού.

Ακόμη και σήμερα η λέξη Ιούδας χρησιμοποιείται, όταν θέλουμε να χαρακτηρίσουμε κάποιον που πρόδωσε την εμπιστοσύνη μας, ενώ σε πολλά χωριά και περιοχές της χώρας καίνε ομοιώματα, του Ιούδα το Πάσχα.

Η αρμενική αποστολική Εκκλησία τιμά τους Αποστόλους, Θαδδαίο και Βαρθολομαίο, ως τους ιδρυτές και προστάτες της.

Ο Άγιος Ιούδας ο Θαδδαίος θεωρείται ο προστάτης των ανθρώπων, που βρίσκονται σε δύσκολες καταστάσεις, κι έχουν χάσει κάθε ελπίδα να ξεφύγουν.

Είναι με άλλα λόγια ο προστάτης των πραγματικά και τελείως απελπισμένων ανθρώπων, γι’ αυτό και υπάρχει μια θαυματουργή προσευχή προς αυτόν.

Πριν μιλήσουμε για την προσευχή του Αγίου Ιούδα, ας μάθουμε κάποια πράγματα γι’ αυτόν.

Εδώ είναι που τα πράγματα μπλέκονται λίγο, καθώς υπάρχουν δύο διαφορετικές εκδοχές, για τον βίο του συγκεκριμένου Αγίου.

Εκεί που συμφωνούν οι δύο εκδοχές είναι το γεγονός, ότι ο Ιούδας ο Θαδδαίος ήταν ένας από τους μαθητές του Χριστού, αλλά όχι ένας από τους 12, οι διαφορές στις δύο εκδοχές εστιάζονται στην ζωή του, πριν γίνει μαθητής του Ιησού.

Σύμφωνα με την πρώτη εκδοχή, ο Ιούδας ο Θαδδαίος είναι ένας από τους “αδελφόθεους”, δηλαδή ένα από τα παιδιά που είχε ο Ιωσήφ, ο σύζυγος της Παναγίας μας, από τον πρώτο του γάμο.

Σύμφωνα με αυτήν την εκδοχή, ο Άγιος Ιούδας ήταν ένας από τους πολύ αγαπητούς μαθητές του Χριστού, ο οποίος και μετέπειτα έγινε Απόστολος και κήρυξε τον λόγο του.

Σύμφωνα με αυτήν την εκδοχή ο Ιούδας συνελήφθη στη πόλη Έδεσσα της σημερινής Συρίας κι εκτελέστηκε δια τοξοβολισμού, δηλαδή τον ακινητοποίησαν

και τοξότες εκτόξευσαν βέλη εναντίον του μέχρι να πεθαίνει.

Σύμφωνα με την άλλη εκδοχή, ο Άγιος Ιούδας ήταν ένας Εβραίος που γνώρισε τον Άγιο Ιωάννη τον βαφτιστή, γοητεύτηκε από τα λόγια και τα έργα του κι έγινε πιστός ακόλουθός του.

Μετά τον θάνατο του Ιωάννη, ο Ιούδας έγινε μαθητής του Χριστού και με την Ανάσταση του Θεανθρώπου, επέστρεψε στην πατρίδα του στην “‘Έδεσσα”, για να κηρύξει τον λόγο του.

Μετά την Πεντηκοστή, έχοντας λάβει το Άγιον Πνεύμα και κινούμενος από θείο ζήλο, ο Ιούδας κήρυξε το Ευαγγέλιο μέχρι την Μεσοποταμία.

Φώτισε τις ψυχές με το λόγο του και επιτέλεσε θαύματα με την προσευχή του, για να δώσει μαρτυρία ότι πράγματι η δύναμη του Θεού ήταν μαζί του.

Συνέχισε τις περιοδείες, μέχρι την Αρμενία και φθάνοντας στο όρος Αραράτ, απαγχονίστηκε και τοξεύτηκε από τους ειδωλολάτρες, κερδίζοντας τον στέφανον του μαρτυρίου.

Στην επιστολή του, η οποία πολύ νωρίς συμπεριλήφθηκε μεταξύ των κανονικών βιβλίων της Αγίας Γραφής, ο Άγιος Απόστολος Ιούδας στιγματίζει τους ψευδοδιδασκάλους και τους αιρετικούς που λάμβαναν μέρος στις συνάξεις των Χριστιανών, για να διαδίδουν τις πλάνες τους.

Η έκλυτη διαγωγή τους, ήταν η καλύτερη απόδειξη της πλάνης τους και ο Απόστολος, τους ανήγγειλε, ότι θα τιμωρηθούν.

Σε αυτήν την παράδοση έχουμε και θαύμα του Αγίου Ιούδα, αφού θεραπεύει τον Κυβερνήτη της Βηρυτού από λέπρα.

Ο Άγιος Ιούδας ο Θαδδαίος γιορτάζει δύο φορές τον χρόνο : μια στις 16 Ιουνίου και μια στις 21 Αυγούστου.

Κάποιοι πιστοί, άριστα συνηθίζουν, εκείνη την ημέρα να πηγαίνουν στην εκκλησία τους μια πίτα για τον Άγιο Ιούδα τον Θηβαίο.

Σύμφωνα με την παράδοση, ο Άγιος Ιούδας ο Θαδδαίος υπέστη μαρτυρικό θάνατο περί το 65 μ.Χ., είτε στη Βηρυτό (τότε στη ρωμαϊκή Επαρχία της Συρίας) μαζί με τον Απόστολο Σίμωνα τον Ζηλωτή, με τον οποίο συνήθως συνδέεται, είτε στη Μεσοποταμία.

Ο πέλεκυς με τον οποίο αγιογραφείτε, ήταν το όργανο της θανατώσεώς του.

Οι πράξεις και το μαρτύριο του Θαδδαίου και του Σίμωνος καταγράφηκαν στο έργο οι πράξεις του Σίμωνος και του Ιούδα, που συγκαταλέγεται στη συλλογή παθών και θρύλων που συνδέονται παραδοσιακά με τον θρυλικό Οβαδία (η Αβδία) της Βαβυλώνας.

Το λείψανο του Αγίου Θαδδαίου μεταφέρθηκε στη Ρώμη και τοποθετήθηκε σε μια κρύπτη στη Βασιλική του Αγίου Πέτρου.

Σήμερα τα οστά του φυλάσσονται στην αριστερή κάθετη πτέρυγα της Αγίας βασιλικής, κάτω από τον κύριο βωμό του Αγίου Ιωσήφ, στον ίδιο τάφο με το λείψανο του Αποστόλου Σίμωνος του Ζηλωτή.

 

Πηγή: Βικιπαίδεια.

Με εκτίμηση

Δημήτριος Μητρόπουλος