ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Ο ΜΥΡΟΒΛΗΤΗΣ

Γράφει : Ο Δημήτριος Μητρόπουλος  Αντ/γος ε.α.

Επιτ. Υπαρχηγός. ΕΛ.ΑΣ. Πτυχ. Νομικής και Δημ. Δικαίου και Πολ. Επιστημών Νομικής Σχολής Αθηνών.

Συγγραφέας, Μέλος της Ένωσης Μεσσηνίων Συγγραφέων.

Ο Άγιος Δημήτριος είναι από τους ενδοξότερους και δημοφιλέστερους Αγίους της Ορθόδοξης Χριστιανικής Εκκλησίας, μαζί με τον Άγιο Γεώργιο.

Ο Άγιος Δημήτριος γεννήθηκε το 280 μ.Χ. στη Θεσσαλονίκη και πέθανε μαρτυρικά επί των αυτοκρατόρων Διοκλητιανού και Μαξιμιανού.

Η μνήμη του εορτάζεται στις 26 Οκτωβρίου.

Σημαντικό κέντρο της λατρείας του είναι η Θεσσαλονίκη, όπου τιμάται από την πρωτοχριστιανική περίοδο και έχει ανεγερθεί βασιλική προς τιμήν του.

Ο Άγιος Δημήτριος ήταν εκλεκτό μέλος της εκκλησίας των Θεσσαλονικέων και προερχόταν, από ευσεβείς και επιφανείς γονείς.

Σε νεαρή ηλικία κατατάχτηκε στον ρωμαϊκό στρατό και έφτασε, ως το βαθμό του χιλίαρχου.

Ήταν χιλίαρχος σε ηλικία 22 ετών, κάτω από τις διαταγές του Γαλέριου Μαξιμιανού, αυτός που έγινε αυτοκράτορας αργότερα.

Φύση φιλομαθής και ερευνητής αναζητούσε το υψηλό και αληθινό και το βρήκε στη Χριστιανική πίστη, της οποίας έγινε διαπρύσιος κήρυκας στη Θεσσαλονίκη.

Σχημάτισε ένα κύκλο νεαρών μαθητών και τους δίδασκε την Αγία Γραφή, στις υπόγειες στοές κοντά στα δημόσια λουτρά, της πόλης.

Κατά τη διάρκεια μιας τέτοιας συνάθροισης, οι ειδωλολάτρες τον συνέλαβαν και τον οδήγησαν ενώπιον του αυτοκράτορα Μαξιμιλιανού, που παρεπιδημούσε στη Θεσσαλονίκη.

Όταν ο αυτοκράτορας του ζήτησε να απαρνηθεί την πίστη του, ο Δημήτριος του απάντησε “Τω Χριστώ μου πιστεύω μόνον”.

Ο Μαξιμιλιανός εξοργισμένος από τη θαρραλέα στάση του αξιωματικού του, διέταξε να τον φυλακίσουν.

Εν τω μεταξύ, ένας από τους μαθητές του Δημητρίου, ο Νέστορας, παρουσιάστηκε στο στάδιο της Θεσσαλονίκης, όπου ο Μαξιμιανός διοργάνωσε αθλητικούς αγώνες και ζήτησε να αγωνιστεί, εξ ονόματος των Χριστιανών με τον θηριώδη και ακατανίκητο παλαιστή Λυαίο, ειδωλολάτρη.

Με την πεποίθηση, ότι έχει τη χάρη και τη βοήθεια του Θεού, ο Νέστορας μπήκε στην παλαίστρια και όχι μόνο νίκησε τον Λυαίο, αλλά τον σκότωσε, όπως ο Δαυίδ τον Γολιάθ στην Παλαιά Διαθήκη.

Οργισμένος ο Μαξιμιλιανός από την ήττα του εκλεκτού του, διέταξε τον αποκεφαλισμό του Νέστορα και τη θανάτωση του Δημητρίου, με λογχισμούς.

Ο Δημήτριος τάφηκε στον τόπο του μαρτυρίου του, όπου αργότερα χτίστηκε περιβόητος ναός, προς τιμήν του.

Σπάνια ένας Άγιος έχει ταυτιστεί, τόσο στενά με μια πόλη, όσο ο Άγιος Δημήτριος με τη Θεσσαλονίκη.

Θεωρήθηκε ανέκαθεν από τους Έλληνες, ο φρουρός της πόλης, που μαζί με το λαό αγωνίζεται εναντίων των Σλάβων, Αβάρων, Αράβων, Νορμανδών, Φράγκων, Τούρκων και άλλων βαρβάρων.

Δεν είναι τυχαίο, ότι ο ελληνικός στρατός απελευθέρωσε τη Θεσσαλονίκη ανήμερα της εορτής του Αγίου Δημητρίου (26 Οκτωβρίου 1912), γεγονός που θεωρείτε θαύμα.

Οι συγγραφείς που έγραψαν για αυτόν μετά, αναφέρουν ότι το σώμα του Αγίου έμεινε στον τόπο του μαρτυρίου, ο δε τάφος του μετεβλήθη σε βαθύ φρέαρ, που ανέβλυζε μύρο, εξ ου και ονομάστηκε ΜΥΡΟΒΛΗΤΗΣ.

Στις βυζαντινές εικόνες αλλά και στην αγιογραφία μας ο Άγιος Δημήτριος παρουσιάζεται καβαλάρης με κόκκινο άλογο να πάτα τον άπιστο Λυαίο, ενώ ο Άγιος Γεώργιος είναι καβαλάρης σε άσπρο άλογο να σκοτώνει το δράκο.

Ο Άγιος Δημήτριος είναι πολιούχου Άγιος της Θεσσαλονίκης.

Απολυτίκιο :

Μέγαν εύρατο εν τοις κινδύνους, σε υπέρμαχον, η οικουμένη, Αθλοφόρε τα έθνη τροπούμενον.

Ως ουν Λυαίου καθείλες την έπαρση, εν τω σταδίω θαρρύνας τον Νέστορα, ούτως Άγιε, Μεγαλομάρτυς Δημήτριε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Με εκτίμηση

Δημήτριος Μητρόπουλος