Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΩΣ ΣΥΜΒΟΛΟ ΝΕΑΣ ΑΡΧΗΣ

Γράφει : Ο Δημήτριος Μητρόπουλος  Αντ/γος ε.α. Επιτ. Υπαρχηγός. ΕΛ.ΑΣ. Πτυχ. Νομικής και Δημ. Δικαίου και Πολ. Επιστημών Νομικής Σχολής  Αθηνών.  Συγγραφέας, Μέλος της Ένωσης Μεσσηνίων Συγγραφέων.

Η γέννηση του Ιησού Χριστού αποτελεί ένα γεγονός που ξεπερνά την ιστορική του διάσταση και αποκτά βαθιά πνευματική και συμβολική σημασία. Δεν είναι απλώς η έλευση του Μεσσία στον κόσμο, αλλά μια πρόσκληση σε κάθε άνθρωπο να αναζητήσει μια νέα αρχή στη ζωή του. Η ταπεινή γέννηση στη φάτνη, η επιλογή του Θεού να ενσαρκωθεί και τα μηνύματα που περιβάλλουν το γεγονός αυτό, συνθέτουν έναν ισχυρό συμβολισμό για την ανανέωση και την ελπίδα. Η γέννηση του Ιησού σηματοδοτεί την αρχή μιας νέας εποχής. Ο Χριστός ως αναμενόμενος Μεσσίας, έρχεται για να φέρει Φως στον κόσμο, να γεφυρώσει το χάσμα, ανάμεσα στον Θεό και τον άνθρωπο και να αναδείξει το δρόμο της σωτηρίας.

Η ευκαιρία

Αυτή η νέα αρχή δεν αφορά μόνο την πνευματική διάσταση, αλλά και την δυνατότητα για μια καινούργια ζωή, γεμάτη αγάπη, συγχώρεση και ελπίδα. Υπενθυμίζει ότι η απλότητα είναι πηγή γαλήνης και αλήθειας. Στο κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο (8:12), ο Ιησούς λέει : “Εγώ είμαι το φως του κόσμου, όποιος με ακολουθεί, δεν θα περπατήσει στο σκοτάδι, αλλά θα έχει το φως της ζωής”.

Αυτή η δήλωση δείχνει, ότι η γέννηση του Χριστού είναι μια ευκαιρία, για την ανθρωπότητα να αφήσει πίσω το σκοτάδι της αμαρτίας και να εισέλθει στο φως της θείας χάρις. Ο Χριστός έκλεισε ένα μεγάλο κεφάλαιο, το κεφάλαιο της αμαρτίας, της δικαιολογίας του προπατορικού αμαρτήματος. Αυτό το γεφύρωσε ο ίδιος. Τώρα ο άνθρωπος μπορεί να επιλέξει ελεύθερα να έχει σχέση με τον Θεό.

Το μίσος

Αυτή η γέφυρα δεν θα μπορούσε να κτιστεί από τους ανθρώπους. Οι άνθρωποι που ήθελαν να είχαν σχέση με το Θεό, τώρα μπορούν να την έχουν, οι υπόλοιποι μπορούν να τον μισούν δωρεάν. Στο εδάφιο Ιωάννη 15-25 της Καινής Διαθήκης, ο Ιησούς λέει : Αλλ’ έγινε τούτο για να πληρωθεί ο λόγος ο γεγραμμένος εν τω νόμω αυτών, ότι Εμίσησαν με δωρεάν”, τώρα δεν έχουν δικαιολογία ότι με μισούν. Αυτό παραπέμπει και στους ψαλμούς της Παλαιάς Διαθήκης συγκεκριμένα στο Ψαλμό 35:19 και στον Ψαλμό 69:4, όπου εδώ αναφέρεται ότι και ο έμπιστος του Θεού, θα αντιμετωπίσει κι αυτός άδικο μίσος, από τους ανθρώπους που μισούν Εκείνον χωρίς λόγο.

Η νέα αρχή, ως προσωπική υπόθεση.

Και τι θέλει ο Θεός από εμάς άραγε; Να έχομε σχέση μαζί του. Σε όλη τη Βίβλο ζητάει ξεκάθαρα και απλά τι θέλει από εμάς, χωρίς να χρειάζεται την οποιαδήποτε ερμηνεία. Και άκουσαν τη φωνή του Κυρίου του Θεού να περπατάει στον κήπο… και ο Κύριος ο Θεός κάλεσε τον Αδάμ και του είπε: “Που είσαι”, (Γένεση 3:8-9). Ο Θεός αναζητά τον Αδάμ και την Εύα μετά τη πτώση. Η πρωταρχική του επιθυμία ήταν, να έχει μια στενή, προσωπική σχέση μαζί τους, που διαταράχθηκε από την αμαρτία.

“Και θα αγαπάς τον Κύριο τον Θεό σου, με όλη την καρδιά σου , με όλη την ψυχή σου και με όλην την δύναμή σου” (Δευτερονόμιο 6.5). Αυτή η εντολή δείχνει ότι ο Θεός ζητά όχι τυπική υπακοή αλλά αγάπη και δέσμευση, στοιχεία που χαρακτηρίζουν μια βαθειά προσωπική σχέση.

“Δεν σας λέω πλέον δούλους, γιατί ο δούλος δεν ξέρει τι κάνει ο κύριός του. Αλλά σας έχω πει φίλους, γιατί σας φανέρωσα όλα όσα άκουσα από τον Πατέρα μου” (Ιωάννης 15:5). Εδώ ο Ιησούς αποκαλεί τους μαθητές Του φίλους, δείχνοντας την επιθυμία Του, για μια στενή και προσωπική σχέση μαζί τους.

Η σχέση

Εάν κάποιος με αγαπά, θα τηρήσει τον λόγο μου και ο Πατέρας μου θα τον αγαπήσει, και θα έρθουμε σ’ αυτόν, και θα κατοικήσουμε μαζί του” (Ιωάννης 14:23). Αυτό το χωρίο υπογραμμίζει, ότι η σχέση με το Θεό είναι ζωντανή και προσωπική.

“Τι ζητάει από σένα ο Κύριος, παρά να πράττεις δικαιοσύνη, να αγαπάς, έλεος, και να περπατάς ταπεινά με το Θεό σου” (Μιχαίας 6 : 6-8). Αυτό το χωρίο δείχνει ότι ο Θεός δεν ενδιαφέρεται για τελετουργίες, όσο για μια αυθεντική, ταπεινή σχέση.

Η επιθυμία του Θεού για σχέση μαζί μας εκδηλώνεται καθαρά στη Γραφή : δεν ζητά από εμάς τυπικές πράξεις θρησκευτικότητας, αλλά την καρδιά μας, την αγάπη μας και τη δέσμευσή μας. Η σχέση αυτή θεμελιώνεται στη αγάπη, τη συγχώρεση και την πίστη. Αποκαλύπτει την υψηλή θέση του ανθρώπου, στη δημιουργία. Η ενανθρώπιση του Χριστού είναι η υψίστη απόδειξη αυτής της Θεϊκής επιθυμίας, αφού ο Θεός έγινε άνθρωπος για να επανασυνδεθεί μαζί μας. Η γέννηση του Ιησού σε έναν τόσο ταπεινό χώρο, μακριά από τα παλάτια και την εξουσία, ανατρέπει τα δεδομένα της εποχής και υπογραμμίζει ότι η πραγματική δύναμη βρίσκεται στην ταπεινότητα και την αγάπη. Αυτό το μήνυμα είναι ενοχλητικό για όσους βασίζουν την αξία τους στη δύναμη, τον πλούτο και την εξουσία. Ο βασιλιάς Ηρώδης βλέπει στη γέννηση του Ιησού μια απειλή για τη βασιλεία του, παρά την ταπεινότητα του βρέφους στη φάτνη. Η ενόχληση του αποκαλύπτει το φόβο της απώλειας της κοσμικής εξουσίας. Το απλό και ταπεινό μήνυμα του Χριστού έρχεται σε αντίθεση με το κοσμικό πνεύμα που επικεντρώνεται στο πλούτο και τη φήμη, κάτι που μπορεί να προκαλέσει εσωτερική σύγκρουση στους ανθρώπους που ζουν με αυτές τις αξίες.

Το μήνυμα.

Αλλά πόσο παράξενο και άτοπο θα ήταν ο δημιουργός να έρχεται περιστόλιστος, τρομακτικός και πομπώδης στη Δημιουργία του; Και πόσο παράξενοι είμαστε εμείς που έχουμε εμπορευματοποιήσει και απαξιώσει το μήνυμα όλων των εποχών;

Την αλληλεγγύη του Χριστού, δεν την θέλουν κάποιοι. Την αποδοχή κάθε διαφορετικότητας (φτώχειας, πορνείας, κλεψιάς αμορφωσιάς) δεν την θέλουν από τον Χριστό. Την απόλυτη ισότητα πάλι δεν την θέλουν από το Χριστό. Την απλότητα, την ταπεινότητα, ούτε αυτές τις θέλουν από τον Χριστό. Ο ταπεινός Χριστούλης μέσα στη φάτνη ενοχλεί, διότι αποτελεί ένα σύμβολο που υπενθυμίζει στον κόσμο αξίες που έρχονται σε αντίθεση με την υπερηφάνεια, την εξουσία και τον υλισμό. Η φάτνη γίνεται σημείο πρόκλησης για τον άνθρωπο καλώντας τον για πνευματική συνειδητή ζωή. Το μήνυμα της φάτνης, είναι βαθιά επαναστατικό, γι’ αυτό βλέπουμε αυτές τις αντιδράσεις.

Πηγή : Αριστοτέλης Ξένος, (Πόλεμος εναντίον του Χριστού και του αληθινού νοήματος των Χριστουγέννων), Περιοδικό, ΤΡΙΤΟ ΜΑΤΙ.

Με εκτίμηση

Δημήτριος Μητρόπουλος