ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ–ΘΕΛΩ ΝΑ ΓΙΝΩ ΣΑΝ ΤΟΝ ΑΓΓΕΛΟ

Γράφει : Ο Δημήτριος Μητρόπουλος  Αντ/γος ε.α. Επιτ. Υπαρχηγός. ΕΛ.ΑΣ. Πτυχ. Νομικής και Δημ. Δικαίου και Πολ. Επιστημών Νομικής Σχολής  Αθηνών.  Συγγραφέας, Μέλος της Ένωσης Μεσσηνίων Συγγραφέων.

Ο Άντης έφτασε στην Αθήνα με την οικογένειά του και εγκαταστάθηκαν σε μία όμορφη πόλη της Μακεδονίας. Προερχόμενοι από χώρα με αθεϊστικό υπόβαθρο, την Αλβανία, δεν γνώριζαν την Ορθοδοξία. Η νέα πόλη τους άνοιξε την αγκαλιά της, αλλά οι πρώτες ημέρες δεν ήταν εύκολες. Ο Άντης, μαθητής Λυκείου, είχε μια επιθυμία να στερεώσει, να προοδεύσει και να μην μπλέξει με άσχημες παρέες. Σύντομα γνώρισε στο σχολείο τον Άγγελο. Παιδί που ξεχώριζε. Σοβαρός, μα ταυτόχρονα φιλικός. Σε όλους ευγενικός. Δεν έβγαιναν από τα χείλη του άσχημες κουβέντες, ούτε γελούσε σε πονηρά υπονοούμενα. Είχε χάρισμα να ελκύει τους άλλους. Τι είναι αυτό που κάνει τον άγγελο, τόσο διαφορετικό; αναρωτιόταν ο Άντης. Πως ήταν πάντα χαρούμενος; Πως συμμετείχε σε ομαδικές δραστηριότητες χωρίς να βρίζει; Πως χαμήλωνε το βλέμμα σε κάποιες άσχημες εικόνες; Πως απέφευγε τις αρνητικές επιδράσεις : “Θέλω να γίνω σαν τον άγγελο!”, σιγοψιθύρισε, όταν άκουσε μια παρέα που συζητούσε δυνατά για εκείνον.

– Παιδιά, παρατηρήσατε τον Άγγελο, πως κατάφερε να κρατήσει την ηρεμία του; Αν ήταν άλλος στη θέση του , θα είχε πιαστεί μαζί του στα χέρια.

‐ Ναι , τι συζητάμε; Πάντα είναι ο ήρεμος τύπος, ακόμα και όταν τον αδικούν.

– Και όταν ήρθε ο Γυμναστής, αμέσως ομολόγησε το φάουλ που έκανε. Θα έπρεπε, να τον αποκαλούμε “Ο Άγγελος της ειλικρίνειας”!

– Εμένα με εντυπωσιάζει και το άλλο : ποτέ δεν έχω δει να ανεβάζει άσχημα πράγματα, στα sosial Media. “Θέλω να γίνω σαν τον Άγγελο”, είπε μέσα του ξανά ο Άντης. Ποιο μυστικό κρυβόταν στην ασυνήθιστη, ζηλευτή συμπεριφορά του;

Αποφάσισε να το ανακαλύψει! Και τα κατάφερε! Μπήκε στη συντροφιά του και έγινε μέλος της…

Αντιλήτηκε, ότι η πίστη και η αγάπη στο Θεό διαμόρφωσε τον αψεγάδιαστο χαρακτήρα και έκαναν τον Άγγελο πρότυπο, για τους άλλους. Με τις αρετές του, έδειχνε τον δρόμο σε όσους τον περιτριγύριζαν. Έδειχνε τον δρόμο και στον ίδιο…

Δίπλα του ο Άντης γνώρισε τον Χριστό! Τα βήματά του έφτασαν στο κατηχητικό, την Εκκλησία. Πόσο γαληνεύει η ψυχή του! Δεν ανακάλυψε έναν απλώς φίλο, αλλά μια πηγή έμπνευσης. Με τον καιρό συνειδητοποίησε πόσα στερείτε επειδή είναι αβάπτιστος… Και του γεννήθηκε η επιθυμία να βαπτιστεί , να γίνει Χριστιανός Ορθόδοξος!

Στην αρχή οι γονείς του , όταν τους το ανέφερε, αντέδρασαν. Ωστόσο, βλέποντάς τον σταθερό στην απόφασή του, έδωσαν την συγκατάθεσή τους. Πόσο το χάρηκε ο Άντης! Το πανηγύρισε! Και δεν ήταν ο μόνος…

Ξεκίνησε η κατήχηση και όταν ήρθε η κατάλληλη ώρα, ορίστηκε ο ανάδοχος. Ο Άγγελος! Η παρέα του συγκέντρωσαν χρήματα, για τα έξοδα που απαιτούνταν.

Για τη δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων καθορίστηκε η Βάπτιση. Και σαν έφτασε η μεγάλη ώρα, ο Άγγελος έδωσε στον φίλο του το καινούργιο του όνομα, Ανδρέας, ανοίγοντάς του το δρόμο, για μια φωτεινή ζωή κοντά στο Χριστό!

Η βάπτιση είναι μυστήριο όπου αποτελεί την είσοδο του ανθρώπου στην Εκκλησία.

Γίνεται μόνο μια φορά στη ζωή μας και κάθε στάδιο της λειτουργίας, έχει τη σημασία του, αλλά και την εξήγησή του! Για την Εκκλησία μας μέσω του βαπτίσματος ο άνθρωπος γίνεται χριστιανός, μέλος της εκκλησίας του Χριστού. Στην κολυμβήθρα ο νεοφώτιστος απαλλάσσεται από το προπατορικό αμάρτημα και δέχεται τη ζωή και το φως του Χριστού.

Πριν το βάπτισμα, ο ανάδοχος του μωρού αποκηρύσσει το σατανά στραμμένος προς τη δύση, που συμβολίζει το βασίλειο του σκότους, ενώ απαγγέλει το σύμβολο της Πίστεως στραμμένος προς την ανατολή, που συμβολίζει τον Χριστό, το αληθινό φως.

Η κολυμβήθρα.

Είναι ο τόπος κολύμβησης κατά την αρχαιότητα και σκεύος βαπτίσματος στην εκκλησιαστική γλώσσα. Τον 3ο αιώνα μ.Χ. η κολυμβήθρα ήταν ένα ειδικό οικοδόμημα στο μπροστινό μέρος του ναού. Η σημερινή μορφή της κυριάρχησε μετά την επικράτηση του νηπιοβαφτισμού. Θεωρείται ως μητέρα της υιοθεσίας, πνευματική μητέρα, κολυμβήθρα της Τριάδας.

Νερό.

Το νερό είναι ένα σύμβολο ζωής και έχει την ιδιότητα να καθαρίζει. Από τη μια συμβολίζει τη ζωή, γιατί χωρίς αυτό δεν υπάρχει ζωή. Από την άλλη συμβολίζει τον θάνατο, γιατί είναι σε θέση να σκοτώσει. Αποτελεί το βασικό στοιχείο του βαπτίσματος, συμβολίζει την αγνότητα και είναι πηγή ζωής που εξυγιαίνει το παιδί και το προετοιμάζει, για τη νέα του ζωή, ως χριστιανού. Με το βάπτισμα ο άνθρωπος “καθαρίζεται”, από το προπατορικό αμάρτημα.

Αγία Τριάδα.

Η επίκληση της Αγίας Τριάδας γίνεται, γιατί σύμφωνα με το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο, ο Κύριος είπε “πορευθέντες μαθητεύσατε… βαφτίζοντες εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος”.

Τριπλή Κατάδυση.

Η τριπλή κατάδυση και ανάδυση σε συνδυασμό με την επίκληση του Αγίου Πνεύματος, συμβολίζει τις τρεις μέρες, που έμεινε στον τάφο ο Κύριος και την Ανάστασή του.

Ελαιόλαδο.

Στην βάπτιση, λίγο πριν από την τριπλή κατάδυση και ανάδυση από το νερό, ο βαφτιζόμενος αλείφεται με λάδι από τον Ιερέα, σε ορισμένα μέλη του σώματος, από το νουνό ή την νονά σε όλο το σώμα.

Ο συμβολισμός αφορά την ικανότητα του λαδιού να συγκρατεί τη φώτιση, αλλά και τον αγώνα και την πνευματική δύναμη που παίρνει ο νεοφώτιστος, για να ξεγλιστρά και να ξεφεύγει από το κακό στον αγώνα της ζωής του, είναι και το βασικό υλικό, για την κατασκευή του Αγίου Μύρου.

Η βαθύτερη σημασία της αλλαγής με λάδι κατά τη στιγμή της βάφτισης, είναι να τονιστεί, η έννοια του βαφτιζομένου, μετά το βάπτισμα. Επιπλέον σημαίνει το έλεος και τη χάρη του Θεού, καθώς και τη δύναμη που λαμβάνει ο νεοφώτιστος, εν όψει των πνευματικών αγώνων για την τελείωσή του. Η επάλειψη ολόκληρου του σώματος συμβολίζει την ανάπλαση και την αναδημιουργία του ανθρώπου μέσω του βαπτίσματος.

Κόψιμο μαλλιών.

Το κούρεμα των μαλλιών γίνεται σαν προσφορά και θυσία στο Θεό, σαν τρόπος ευχαριστίας στον Θεό που έπλασε τον άνθρωπο. Η τριχοκουρία γίνεται μετά το χρίσμα σε ένδειξη, ότι ο νεοφώτιστος έχει ως κεφαλή το Χριστό, αφού τα μαλλιά κόβονται σταυροειδώς. Στην Παλαιά Διαθήκη η κοπή των μαλλιών ήταν σημείο αφιέρωσης στο Θεό.

Γι’ αυτό τα μαλλιά δεν πετιούνται αλλά τίθενται “εν τόπω ιερώ”.

Μύρα – Χρίσμα.

Είναι η ευωδιά που δίνετε στο παιδάκι και είναι ευωδία του Χριστού και η σφραγίδα της δωρεάς του Αγίου Πνεύματος, μαρτυρώντας, ότι είμαστε παιδιά του Θεού πλέον.

Σταύρος.

…βαφτιστικός σταυρός συμβολίζει, τη θυσία του Χριστούκαι αποτελεί τη σφραγίδα που μαρτυρά την ένταξη στη χριστιανική ζωή και την είσοδο στην Εκκλησία.

Ρούχα.

Τα ρούχα είθισται να είναι λευκά, λέγονται “φωτικά” και συμβολίζουν την καινούργια λαμπρή και αμόλυντη ζωή του Χριστιανού, το εσωτερικό φως και το κάλλος του Χριστού Το λευκό συμβολίζει επίσης την καθαρότητα και τη φωτεινότητα της ψυχής του νεοφώτιστου.

Λαμπάδα.

Είναι το σύμβολο του φωτισμού του Χριστού, μαρτυρία της αίγλης και της δόξας που δεχόμαστε από το Θεό. Είναι η λαμπάδα της πίστης, με την οποία θα συναντήσουμε το νυμφίο Χριστό. Η αναμμένη λαμπάδα θεωρείται σύμβολο του φωτισμού που προέρχεται από το Θεό, προστατεύει το βαπτιζόμενο από κακές ενέργειες και τον καθοδηγεί, ώστε να επιλέγει τα καλά έργα του Θεού.

Ο ιερός χώρος.

Ο κύκλος που γίνεται τρεις φορές γύρω από την κολυμβήθρα είναι η παλαιά πομπή και είσοδος των νεοφώτιστων, από το βαφτιστήριο στο κυρίως ναό, για την έναρξη της Θείας Λειτουργίας. Ο αριθμός τρία δηλώνει την Αγία Τριάδα.

Μαρτυρικά.

Δίνονται σε κάθε καλεσμένο και με αυτό τον τρόπο δηλώνεται η επιθυμία του αναδόχου, να γίνουν όλοι οι καλεσμένοι μάρτυρες στο μυστήριο που τελέστηκε.

Πηγή : – BLOG -Μαίρη χορό.

– Ορθόδοξο Χριστιανικό Περιοδικό ” Προς τη Νίκη”.

Ημ/νία γραφής : 25/2/2025

Με εκτίμηση

Δημήτριος Μητρόπουλος