ΔΩΡΟ Ή ΜΠΕΛΑΣ :

Γράφει : Ο Δημήτριος Μητρόπουλος  Αντ/γος ε.α. Επιτ. Υπαρχηγός. ΕΛ.ΑΣ. Πτυχ. Νομικής και Δημ. Δικαίου και Πολ. Επιστημών Νομικής Σχολής  Αθηνών.  Συγγραφέας, Μέλος της Ένωσης Μεσσηνίων Συγγραφέων.

Η Ελένη έκανε δώρο στον μπαμπά της , ένα ωραίο πουκάμισο.

– Ευχαριστώ, Ελενάκι. Έλα να σε φιλήσω… Πόσο το πήρες;

— Για τα δώρα δεν ρωτάνε τιμές…

— Καλά, καημένη, τώρα πες μου

— ! ! !

Το απόγευμα ρωτάει τη γυναίκα του :

— Μαρία, πόσο πήρε η Ελένη το πουκάμισο;

— Δεν ξέρω.

— Εσείς οι γυναίκες είσαστε απελπισία. Άμα σας μπει το πείσμα, σας μπήκε….

Φόρεσε το καινούργιο του πουκάμισο, έβαλε το καπέλο του κι έφυγε. Πήγε στο Λαμπρόπουλο (είχε την μάρκα του καταστήματος το πουκάμισο). Πλησίασε στην παραλαβή. Λίγο εκνευρισμένος, για το καινούργιο εμπόδιο προχώρησε στο βάθος.

— Πόσο κάνει κύριε μου, το πουκάμισο που φορώ;

— Να δω παρακαλώ το νούμερο;

— Μάλιστα, ξεκούμπωσε το κουμπί και ο πωλητής κοίταξε το νούμερο πίσω στο λαιμό.

— Μάλιστα, κύριε. Με την έκπτωση 200 δραχμές.

— Και χωρίς την έκπτωση;

— 230.

— Ευχαριστώ πολύ.

Έφυγε ευχαριστημένος και συλλογιζόταν : με αυτές τις γυναίκες δεν μπορείς να συνεννοηθείς.

Με τους άνδρες αμέσως. Μπήκε στο σπίτι.

— Με την έκπτωση το πήρες 200 δραχμές το πουκάμισο, Ελένη, χωρίς την έκπτωση κάνει 230 δραχμές. Πήγα και ρώτησα! Η Ελένη κοίταζε την μητέρα της, η οποία δεν άντεξε άλλο :

— Δεν βαρέθηκες χριστιανέ μου, να πας στο κατάστημα να ρωτήσεις; Λέτε πως εμείς οι γυναίκες είμαστε περίεργες… Αλλά εσείς οι άνδρες είσαστε ακόμα χειρότεροι. Δεν τον ένοιαξε καθόλου, για την παρατήρηση της γυναίκας του. Γέλαγε ευχαριστημένος σαν παιδί.

Αδυναμίες του περίεργου.

Πως βλέπουν οι άλλοι τον περίεργο :

* Τεμπέλη. Λένε : Δεν έχει δουλειά να κάνει και γυρίζει δεξιά – αριστερά, για να μάθει του κόσμου τα οικογενειακά, ποιος μπαίνει, ποιος βγαίνει.

* Αδιάκριτο και αγενή. Προκειμένου να ικανοποιήσει την περιέργειά του κάνει αδιάκριτες ερωτήσεις. Πολύ συχνά καταργεί και την στοιχειώδη ευγένεια.

* Ενοχλητικό. Ενοχλεί τους ανθρώπους του περιβάλλοντός του, μα και τους εντελώς άγνωστους, σαν πιάσει στο αυτοκίνητο η’ στο δρόμο κουβέντα μαζί του , με τις διαρκείς ερωτήσεις του. Είναι υποχρεωμένοι όλοι να σταματούν τη δουλειά τους, για να του δώσουν με υπομονή, τις εξηγήσεις που ζητάει, για να ικανοποιήσει την περιέργειά του. Θεωρεί μάλιστα τους άλλους υποχρεωμένους να σταθούν, μια στιγμή να του απαντήσουν.

* Αδύνατο στο χαρακτήρα. Δεν μπορεί να επιβληθεί στον εαυτό του. Η περιέργεια τρώει την καρδιά με τις ερωτήσεις της. Αν δεν μάθει γι’ αυτό που ρωτά, μπορεί να σκάση. Υποφέρει πραγματικά. Το μυαλό του κολλάει στο ίδιο πράγμα, με επιμονή στο ερώτημά του, προσπαθεί με συμπεράσματα διάφορα να δώσει εξηγήσεις και απαντήσεις στον εαυτό του. Ωστόσο είναι βέβαιο, oτι η περιέργεια, είναι κυρίως γυναικεία αδυναμία.

– Όποιος έχει υπερβολικές αντιδράσεις, είναι παράξενος, ιδιότροπος, ψυχικά διαταραγμένος κ.λ.π.

Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που αντιδρούν υπερβολικά, σε διάφορες καταστάσεις. Μπορεί να θυμώνουν, να “αρπάζονται”, να αγχώνονται, να φοβούνται, να στενοχωριούνται, να παραπονούνται κ.λ.π., σε ένα βαθμό δυσανάλογα μεγάλο προς όποιο γεγονός, όπως κάτι που είπε η έκανε κάποιος άλλος ή κάτι που του συνέβη γενικά.

Έχουμε την τάση αυτούς τους ανθρώπους να τους χαρακτηρίζουμε ως παράξενους, ιδιότροπους, ακόμα και ψυχικά διαταραγμένους ή και ψυχοπαθείς.

Είναι όμως έτσι;

Αν αναλύσουμε αυτό το θέμα, θα δούμε ότι κατά κανόνα ένας άνθρωπος που αντιδρά υπερβολικά απέναντι σ’ ένα γεγονός, έχει μέσα του αρνητικές πεποιθήσεις, για τον εαυτό του, τις οποίες το ασήμαντο ερέθισμα απλά πυροδοτεί. Το συμβάν μπορεί όντως να είναι μικράς σημασίας. Όμως όπως αρκεί να ασκήσει μια μικρή πίεση, πάνω σ’ ένα κουμπί ενός εκρηκτικού μηχανισμού κι αυτό να οδηγήσει σε μια μεγάλη έκρηξη. Έτσι κι αν η κατάλληλη αφορμή “πιέσει” την κατάλληλη αρνητική πεποίθηση, μέσα στην ψυχή του ανθρώπου, μπορεί να εκλυθεί μια συναισθηματική ταραχή, πολύ δυσανάλογη, με την φαινομενική της αιτία.

Ας δούμε μερικά παραδείγματα.

– Ένας άνδρας θυμώνει πάρα πολύ, με αφορμή το γεγονός ότι ο συνάδελφος του στη δουλειά, δεν του απάντησε στην ερώτησή του. Αυτό που γίνεται ταχύτατα μέσα στο μυαλό του και υποσυνείδητα, είναι ο εξής συνειρμός : δεν μου απάντησε στην ερώτησή μου “με αγνοεί”, δεν αξίζω να με υπολογίζουν, δεν αξίζω να με σέβονται, δεν μπορώ να πάρω σεβασμό από τους άλλους, έντονος πόνος (που προέρχεται από τη διέγερση αρνητικών πεποιθήσεων μέσα του, αλλά εκλαμβάνεται από το μυαλό του, ως προερχόμενος από τον άλλον), μεγάλος θυμός εναντίων του άλλου και ενδεχομένως, μία υπερβολική αντίδραση σε επίπεδο συμπεριφοράς.

– Μια γυναίκα εξοργίζεται ή βάζει τα κλάματα, με αφορμή ότι ο σύζυγος της ΤΗΣ ΑΔΙΚΙΑΣ είπε, με ήρεμο τρόπο, ότι το κρέας που μαγείρεψε, ίσως να ήθελε κι άλλο ψήσιμο. Στο υποσυνείδητο του μυαλού της συμβαίνουν οι εξής συνειρμοί : μου είπε δεν  «μαγείρεψα καλά» είμαι άχρηστη, είμαι ανίκανη και δεν αναγνωρίζει τον κόπο μου (με πλάγια γράμμα τα οι αρνητικές πεποιθήσεις που έχει ήδη μέσα της) έντονος πόνος (που προέρχεται από τη διέγερση την αρνητικών πεποιθήσεων μέσα της, αλλά εκλαμβάνεται από το μυαλό της, ως προερχόμενος από τον σύζυγο) κλάματα με αίσθημα αδικίας η Θυμός.

Μπορούμε να πούμε, ότι αυτό που συμβαίνει όταν αναπτύσσονται υπερβολικές συναισθηματικές και αντίστοιχα συμπεριφορικές αντιδράσεις, είναι αυτό που λέει η λαϊκή παροιμία “όποιος έχει τη μύγα μυγιάζεται” Δηλαδή όπως είδαμε στα παραπάνω παραδείγματα, οι άνθρωποι είχαν ήδη μέσα τους την “μύγα”, ότι δεν είναι εντάξει όπως είναι και “μυγιάστηκαν με ασήμαντες αφορμές, δηλαδή αντέδρασαν υπερβολικά σε συναισθηματικό και συμπεριφορικό επίπεδο.

Ώστε λοιπόν, κάποιος που νοιώθει και φέρεται υπερβολικά, δεν είναι στ’ αλήθεια ιδιότροπος, παράξενος “τρελός” κ.λ.π., απλά μέσα του, συνήθως υποσυνείδητα πιστεύει, αρνητικά πράγματα για τον εαυτό του, όπως ότι είναι ανάξιος, ανίκανος και επιπλέον ιδιότροπος, παράξενος και άλλα συναφή.

Επίσης έχει μεγάλη σημασία να έχουμε στο μυαλό μας, ότι η αρνητική εικόνα για τον εαυτό, είναι συχνά εντελώς υποσυνείδητη και δεν είναι γενικά ένα μειονέκτημα, όπως γενικά πιστεύεται.

Πηγή : – Βασίλης Γιαννακόπουλος, Ψυχίατρος – Ψυχαναλυτής.

– Ιουλία Σ. Γκελτη, βιβλίο, “Τρεμοσβύνει το φως”

Ημ/νία γραφής : 10/3/2025

Με εκτίμηση

Δημήτριος Μητρόπουλος